หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 703

ทำไมอยู่ ๆ แซคคารี่ถึงพูดถึงยารา?

หรือว่าจะเป็นเพราะเขาอิจฉาที่เธอได้แต่งงาน?!

ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นแค่ความอิจฉา และสเตลล่าก็ยังไม่ได้ถูกฝัง เราไม่ควรคุยเรื่องการแต่งงาน เพราะมันเป็นสิ่งต้องห้ามในระหว่างพิธีงานศพ

ฉันไม่ใช่คนงมงาย อย่างไรก็ตามฉันรู้สึกว่าแซคคารี่กับฉันไม่ควรเร่งรีบเรื่องงานแต่งก่อนสเตลล่าจะได้จากไปอย่างสงบ แม้นั่นจะไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมาย แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมอย่างมาก

“อืม” ฉันตอบ “เธอชอบทำอะไรรวดเร็วเสมอ”

แซคคารี่ไม่ได้พูดอะไรต่อ หลังจากเปลี่ยนชุด เขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป

ห้องที่เราพักกันนั้นเป็นห้องที่วอลเลซเตรียมไว้ให้ฉัน พวกเขาใส่เสื้อผ้าของฉันเอาไว้เต็มตู้ ฉันลุกขึ้นและเปลี่ยนไปสวมชุดเดรสสีขาว

เมื่อฉันอยู่กับแซคคารี่เพียงสองต่อสอง ฉันจะไม่ค่อยแต่งหน้านัก ฉันมักจะเผยความงามตามธรรมชาติของฉันให้เขาเห็นอยู่เสมอ ดังนั้นฉันจึงทาเพียงลิปสติกบาง ๆ เท่านั้น

ฉันที่มีผมยาวถึงเอว จึงมัดผมเป็นหางม้าไว้ครึ่งหัวและปล่อยผมที่เหลือให้สยายทั่วหลัง ฉันดูอ่อนวัย และบริสุทธิ์ด้วยใบหน้าที่เนียนนุ่มอ่อนเยาว์พร้อมด้วยผมหางม้าครึ่งหัว

หากฉันไม่ได้แต่งหน้า ฉันจะดูขาวซีด แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันแต่งหน้า ฉันจะดูเป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์ยั่วยวน ฉันดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงระหว่างแต่งหน้า และไม่แต่งหน้า

ฉันยิ้มให้กับตัวเองเมื่อคิดได้เช่นนั้น ในตอนที่แซคคารี่เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาก็เห็นฉันนั่งยิ้มอยู่คนเดียว

ร่างสูงถามปนหัวเราะ “เบล ทำไมเธอดูมีความสุขจังเลย”

ฉันชมตัวเองอย่างหน้าไม่อาย “ฉันรู้สึกสวยน่ะค่ะ”

ในตอนแรก ฉันคิดว่าแซคคารี่จะปฏิเสธในสิ่งที่ฉันพูด แต่ใครกันจะรู้ว่าแซคคารี่กลับเห็นด้วยกับฉัน “อืม เบลสวยอยู่แล้ว”

“ปากพี่รองจะต้องเคลือบไปด้วยน้ำผึ้งแน่เลย” ฉันแซว

เขาไม่ได้สนใจคำพูดฉัน แต่กลับบอกให้ฉันไปอาบน้ำเตรียมตัวแทน ฉันจึงเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

เมื่อเดินออกมา ฉันก็ไม่เห็นแซคคารี่แล้ว มีเพียงผู้ช่วยแยร์ที่ยืนรอฉันอยู่คนเดียวที่ข้างประตู ร่างเล็กเดินเข้าไป และถามเขาอย่างเงียบ ๆ “คุณมีกำไลข้อมือคาร์เทียร์ที่แซคคารี่สวมหรือเปล่า?”

ผู้ช่วยแยร์ยิ้มและปฏิเสธ “ไม่ครับ กำไลข้อมือเส้นนั้นมีประวัติความเป็นมา เมื่อคุณชิคยังเด็ก เขาซื้อกำไลนั่นเป็นของขวัญให้ตัวเอง สำหรับเขาในที่สุดเขาก็มีเงินเก็บเป็นของตัวเอง เขาซื้อมาสองวงและกล่าวว่า มันคือสิ่งสำหรับอนาคตของเขา...”

ผู้ช่วยแยร์หยุดพูดกระทันหัน และนั่นทำให้ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วน

ฉันถามต่อ “สำหรับอนาคตอะไรเหรอ?”

ผู้ช่วยแยร์เลี่ยงไม่ตอบคำถามฉัน

“ผมก็ไม่แน่ใจครับ แต่กำไลข้อมือนี้มีความหมายพิเศษต่อคุณชิค คุณชอว์ คุณลองถามเขาดูสิครับ เพราะในฐานะลูกน้อง พวกเราไม่สามารถออกความเห็นเรื่องเกี่ยวกับหัวหน้าของเราได้ครับ”

ฉันเร่งฝีเท้าเดินไปหาเขา และเอ่ยถาม “วอลเลซอยู่ที่ไหนคะ?”

แซคคารี่ตอบอย่างตรงไปตรงมา “เขาหลบหนีไป ส่วนเด็ก ๆ นั้นอยู่กับผู้ช่วยชัค ทว่าวอลเลซก็พาตัวยาราไปด้วย”

“หมายความว่ายารายังไม่ปลอดภัยเหรอคะ?” เสียงเล็กถาม

“อืม” เจ้าของเสียงทุ้มตอบ “ฉันสั่งไม่ให้พวกเขาทำร้ายวอลเลซ อีกอย่าง วอลเลซเป็นคนเจ้าเล่ห์ ฉะนั้นมันจึงไม่แปลกใจที่เขาจะหนีไป เธอควรบอกแลนซ์เรื่องยารานะ ชายคนนั้นสามารถช่วยยาราได้”

แซคคารี่ไม่สามารถช่วยยาราออกมาจากเงื้อมมือของแลนซ์ได้ แต่เขาบอกว่าแลนซ์มีอำนาจที่สามารถช่วยได้ อย่างไรก็ตามแลนซ์ก็ไม่ใช่คนที่มีอำนาจ และอิทธิพล...

แลนซ์ที่ฉันรู้จักไม่เคยยึดครองธุรกิจของตระกูลแกร็ก เขาเป็นเพียงนักเปียโนที่มีชื่อเสียง ดังนั้นความสามารถที่จำกัดของเขาจะใช้ได้เพียงระดับหนึ่งเท่านั้น!

เขาจะเอาชนะวอลเลซได้อย่างไร?!

ทันใดนั้น ฉันก็นึกขึ้นได้ถึงสิ่งที่เขาเคยพูดไว้ “ฉันได้รู้จักกับคนมีอิทธิพลมากมายหลังเที่ยวไปรอบโลก”

ประเด็นหลักของประโยคนั้นคือ เขารู้จักผู้มีอิทธิพล...

ถึงอย่างนั้น เขาจะสามารถต่อกรกับวอลเลซได้ด้วยความสัมพันธ์ที่เขามีงั้นเหรอ?