หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 708

เมื่อก่อนฉันกังวลขนาดไหนกันนะ?!

จู่ ๆ ฉันก็ตระหนักขึ้นได้ มันเหมือนกับว่าฉันกลัวที่จะสูญเสียมาตลอด ฉันเลยรู้สึกไม่มั่นคงอย่างมาก เเซคคารี่เข้าใจความรู้สึกของฉันทั้งหมดดี ถึงเเม้ว่าฉันจะเคยเเต่งงานมาเเล้ว แต่ฉันก็ยังคงไม่ลืมมัน!

ฉันพูดอย่างรู้สึกผิด “ขอโทษนะคะ ฉันก็เเค่พูดเฉย ๆ”

“ไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอเอง”

ดูเเซคคารี่เข้าสิ! เขาพูดจาหวานเก่งขึ้นมาก เทียบกับพี่รองในอดีตเเล้ว เขาพัฒนาขึ้นมาอย่างรวดเร็วเลยทีเดียว!

แซคคารี่ดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย ฉันเลยถามเขาว่าช่วงนี้ไม่ได้พักผ่อนเพียงพอเหรอ

“อืม” เขาตอบ “ฉันง่วงนิดหน่อยน่ะ”

ฉันเป็นห่วงเลยรีบบอกเขา “คุณควรไปนอนพักสักหน่อยนะคะ”

เเซคคารี่วางสร้อยคอของเขาไว้ข้าง ๆ เขาไม่ได้ใส่นาฬิกาสีเขียวมรกตอีกต่อไป เเต่กำไลข้อมือคาร์เทียร์ยังคงอยู่บนข้อมือของเขา

แซคคารี่ถอดเสื้อคลุมเเล้ววางมันลงบนเตียง เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเเล้วหยิบชุดนอนสีม่วงเข้มออกมา จากนั้นเขาก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ

ตอนที่เขาเดินออกมาอีกครั้ง เขาดูสดชื่นเเละกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาก!

เขาเดินมาข้างฉันเเล้วถาม “ยังไม่ง่วงเหรอ?”

ฉันยังไม่รู้สึกง่วงนอน เเต่เเซคคารี่ก็ดึงฉันไปที่เตียง

แซคคารี่กอดฉันไว้ในอ้อมเเขนของเขาเเน่น ฉันเอาแก้มของฉันวางบนอกของเขาเเล้วฟังเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะของเขา จากนั้นฉันก็เริ่มง่วงขึ้นทีละนิดเหมือนกัน ตั้งเเต่ที่ฉันผ่าตัดมา ฉันก็รู้สึกง่วงได้เร็วขึ้นมาก

ร่างกายของฉันไม่สามารถทนต่อความเครียด เเล้วมันก็เหนื่อยล้าได้ง่าย

ฉันเผลอหลับไป หลังจากนั้นเเซคคารี่ก็ตื่นขึ้นมาก่อนฉัน ตอนที่ฉันลืมตา เขากำลังผิงหลังกับหัวเตียงเเล้วอ่านหนังสืออยู่ มันยังคงเป็นหนังสือเล่มเก่าเรื่อง ‘ห้วงรัก ห้วงมายา’ ฉันลุกขึ้นมากอดเเขนของเขา

“ตอนนี้กี่โมงเหรอคะ?” ฉันถาม

แซคคารี่ไม่อยากจะพูดเรื่องนี้อีก เขาเลยวางหนังสือลงเเล้วลูบหัวของฉันก่อนที่เขาจะลุกขึ้น

เขาสั่ง “ลุกขึ้นได้เเล้ว เราจะไปที่คฤหาสน์ตระกูลชอว์กัน ฉันยังต้องเตรียมของขวัญสำหรับพ่อเเม่ของเธออีก”

เเซคคารี่วางเเผนที่จะไปพบพวกเขาอย่างเป็นทางการ

“ไม่ต้องสำรวมขนาดนั้นก็ได้นะคะ” ฉันยิ้มเเล้วนอนเล่นบนเตียงต่อ

เเซคคารี่เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ตอนที่เขาเดินออกมา ฉันก็ยังคงเล่นมือถืออยู่บนเตียง เขาเห็นที่ฉันยังไม่ลุกออกจากเตียง เขาเลยถามด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ “ขี้เกียจเหรอ?”

ฉันวางมือถือลงเเล้วกางเเขนฉันออก “อุ้มฉันหน่อยสิคะ​” ฉันพูดอย่างยั่วยวน

เเซคคารี่ยืนอยู่นิ่ง ๆ เเล้วเงียบเป็นเวลานาน หลังจากนั้นเขาก็เดินมาที่ด้านข้างเตียงเเล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่รุ่มร้อน เเซคคารี่เป็นผู้ชายที่มีร่างสูงใหญ่ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาอยู่ข้างหน้าฉัน ฉันต้องเงยหน้าขึ้นมองเขาตลอด!

เขาโน้มตัวลงมาถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน “เเน่ใจว่าจะให้ฉันอุ้มเหรอ?”