หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 714

เอฟวาเนสเป็นเพื่อนสนิทกับเอ็มมี่ เธอเลยรู้นิสัยของเอ็มมี่ดี

ฉันพยักหน้า “แน่นอน แต่ฉันก็เอาคืนเธอได้น่ะ”

เอฟวาเนสพูดอย่างสบายใจ “ขอบคุณมากนะคะ”

“ไม่ต้องกังวลไปนะ ยังไงเธอยังต้องอยู่ที่นี่อีกหนึ่งอาทิตย์ ตอนที่เอ็มมี่รู้ว่าเธอมาหลบอยู่ที่นี่ ตอนนั้นเธอก็คงไปแล้วแหละ” ฉันบอก

“คุณชอว์ ฉันวางแผนว่าจะอยู่ที่นี่อีกสักสองเดือนค่ะ” เอฟวาเนสตอบ

ฉันถามอย่างงุนงง “ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงเปลี่ยนใจล่ะ?”

“ฉันติดต่อครอบครัวเมื่อวาน เรื่องทุกอย่างยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลซิกได้อยู่ ฉันเลยขอพวกเขาว่าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสองเดือนค่ะ”

เอฟวาเนสดูไม่เต็มใจที่จะกลับบ้าน เธอหัวดื้อมาก ไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่ขออยู่ที่นี่ต่ออีกสองเดือนหรอก

“นี่เป็นเรื่องของเธอ เธอตัดสินใจเองได้เลย” ฉันบอกเธอ

เอฟวาเนสพยักหน้าแล้วขึ้นไปชั้นบน

หลังจากที่เธอขึ้นไปแล้ว ใครบางคนก็ผลักประตูเข้ามา มันคือเอ็มมี่และมีอา ตอนที่เอ็มมี่เห็นฉัน สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

“แคโรไลน์ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?” เธอถาม

ฉันตอบกลับไป “มันไม่ใช่เรื่องของเธอ”

สีหน้าของเอ็มมี่มืดมนลงทันทีตอนที่เธอได้ยินน้ำเสียงที่ฉันตอบเธอ!

“โชคร้ายจัง” เธอทำหน้าบึ้ง “ฉันก็แค่อยากจะดื่มชาสักหน่อย แต่ยังดันมาเจอเธออีก”

เธอหยุดคำพูดของเธอครึ่งทางก่อนจะถามอีกครั้ง “ลีโออยู่ที่นี่ด้วยหรือเปล่า?”

มันเป็นครั้งแรกที่เธอพูดถึงลีโอต่อหน้าฉัน ฉันไม่ได้อยากตอบคำถามของเธอ แต่เนื่องจากที่ลีโอชอบเธอ ฉันเลยบอกเธอไปตามตรง “เขาอยู่บนรถ”

ตอนที่ฉันพูดจบ เอ็มมี่ก็หันหลังเดินออกไปจากร้านน้ำชาทันที เธอทิ้งมีอาไว้ตรงประตู มันเลยทำให้มีอาสับสนมาก เธอยืนอยู่ตรงหน้าประตูโดยไม่แน่ใจว่าจะเข้ามาดีไหม

ซัมเมอร์เตือนเธอ “คุณซาเวียร์ ที่นี่เป็นร้านของฉัน ฉันขอโทษนะคะ แต่ฉันไม่ต้อนรับคุณ เชิญออกไปจากร้านด้วยค่ะ”

เนื่องจากที่ซัมเมอร์พูดออกมา มีอาเลยรวบรวมความกล้าทั้งหมดของเธอ

“ร้านนี้เป็นของเธองั้นเหรอ? ฉันไม่เห็นรู้เลย ฉันจะกลับบ้านไปหาชาร์ลสก่อนแล้วกัน เขาโทรมาหาฉันก่อนหน้านี้ แล้วบอกว่าจะพาฉันไปกินมื้อค่ำข้างนอก!”

“ทำไมล่ะ?” ซัมเมอร์ถามยาราอย่างสงสัย

“เธอเป็นผู้หญิงของบลูสัน ชาร์ลสต้องรู้สึกว่าถูกคุมคามแน่นอน เขาเลยจะไม่ทำกับเธอเหมือนในอดีตไง เผลอ ๆ เขาน่าจะง้อเธอด้วยซ้ำ!”

ยารารู้เรื่องของฉันกับซัมเมอร์ดี เพราะฉันจะคอยบอกเรื่องของฉันให้ยาราฟังตลอด แล้วค่อยรอให้เธอช่วยฉันหาทางออก บางทีซัมเมอร์ก็อาจจะคุยเรื่องของเธอกับยาราเหมือนกัน

สุดท้ายแล้ว คนที่สามารถมองฉันได้อย่างทะลุปรุโปร่งก็ไม่มีใครที่ไหนนอกจากยารา

“เราจะได้รู้กัน” ซัมเมอร์พูดแล้วกดรับสายของชาร์ลสพร้อมเปิดลำโพงไปด้วย

เสียงทุ่มของชาร์ลสสามารถดังออกมาจากลำโพงมือถือ “เธอทำอะไรอยู่?”

“ฉันอยู่ที่ร้านน้ำชา ทำไม?”

“เมื่อกี้นี้มีอาโทรมาบอกว่าถูกเธอรังแก” ชาร์ลสพูด

ก่อนที่ซัมเมอร์จะตอบอะไรเขากลับไปได้ เขาก็พูดขัดขึ้นมาก่อน “เธอจะรังแกมีอาอย่างไรก็ได้ตามที่ต้องการ ตราบใดที่เธอปลอดภัย สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดคือการที่เธอต้องบาดเจ็บอีกครั้ง”

ซัมเมอร์เงียบลงสักพักก่อนที่จะตอบกลับไป “มันไม่ใช่เรื่องอะไรของคุณ”