หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 802

แซคคารี่บาดเจ็บอยู่ เขาเลยไม่สามารถบังคับพวงมาลัยได้ ดังนั้นฉันเลยกลายเป็นคนขับรถตลอดทั้งวัน

ที่โรงพยาบาล ฉันเห็นกลุ่มคนมากมายกำลังยืนอยู่ตรงโถงชั้นสาม ฉันไม่คิดว่าดิกสันจะอยู่ที่นั่นด้วย!

ถ้าเลือกได้ ฉันก็ไม่อยากให้แซคคารี่พบกับดิกสัน แต่มันไม่มีเหตุผลให้เราต้องหลีกเลี่ยงเขาที่โรงพยาบาล แซคคารี่กับฉันเดินเข้าไปหาเฮนรี่แล้วถาม “แม่เป็นยังไงบ้างคะ?”

คนมากมายกำลังแออัดกันอยู่ตรงโถงทางเดิน มีดิกสัน, จีน่า, พี่เชอริล, แอนดรู และตำรวจอีกสองสามคนก็อยู่ที่นั่นด้วย

ฉันเดินผ่านจีน่าและพยักหน้าให้เธอ จากนั้นฉันก็เดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบ ๆ แซคคารี่เดินเคียงข้างฉันและเงียบตลอดเวลา

ตอนที่ฉันเปิดประตูเข้าไป ฉันเห็นพ่อกำลังนั่งอยู่ข้างเตียงของแม่ เขาพูดกับฉันตอนที่เขาเห็นฉัน “มาดูแม่หน่อยเร็ว บอกเธอว่าให้หยุดกังวลเรื่องควินซี่ได้แล้ว! เพราะยังไงเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่ดี พ่อเข้าไปจัดการเรื่องนี้ไม่ได้หรอก! บอกเธอให้หยุดคิดเรื่องนี้ได้แล้ว!”

ฉันพยักหน้าแล้วถาม “แม่คะ เป็นยังไงบ้าง?”

“แม่เป็นห่วงควินซี่น่ะ”

แม่พูดถึงควินซี่อีกแล้ว

ฉันไม่ได้พูดอะไรกลับไป แต่กลับกันฉันนั่งลงแล้วกุมมือเธอเอาไว้แทน “อย่าทะเลาะกับทนายเลยค่ะ เธอรู้เรื่องกฎหมายดีกว่าแม่ สุดท้ายแล้วแม่จะพูดอะไรไม่ออกนะคะ”

แม่มองที่ฉันเป็นเวลานานก่อนจู่ ๆ เธอจะถามขึ้น “ลูกไม่พอใจอะไรควินซี่เหรอ? นั่นคือสาเหตุที่ลูกไม่ยอมช่วยเหลือเธอใช่ไหม?”

ฉันหันไปมองแซคคารี่กับพ่อของฉัน แซคคารี่เข้าใจเลยลุกขึ้นทันที “เบล ฉันจะไปรอเธอข้างนอกนะ”

หลังจากที่แซคคารี่ออกไป พ่อก็เดินตามเขาไปด้วย

ตอนที่เหลือแต่แม่กับฉันในห้องพัก ฉันบอกแม่ของฉัน “ดิกสันเป็นคนที่ต้องการเอาผิดควินซี่ค่ะ หนูไม่ต้องการจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับดิกสัน แม่เข้าใจใช่ไหมคะ?”

ฉันกุเรื่องนี้ขึ้นเพื่อหยุดแม่ของฉัน

ฉันพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้หนูเป็นภรรยาของแซคคารี่แล้ว หนูเข้าไปยุ่งกับเรื่องของดิกสันไม่ได้หรอกค่ะ แม่คะ เรื่องนี้มันไม่ง่ายสำหรับหนูเลยนะ แถมควินซี่… เธอย้ายไปสวิสเซอร์แลนด์เมื่อนานมานี้แล้วด้วย ตอนนั้นพวกเรายังเด็กอยู่ เราเลยไม่มีความรู้สึกดี ๆ ให้กับเธอแล้ว หนูไม่อยากช่วยเธอค่ะแม่”

หลังจากที่ฉันเกลี่ยกล่อมแม่เสร็จแล้ว ฉันก็ลุกขึ้นแล้วจากมา ตอนที่ฉันกำลังเปิดประตูออกมาตรงห้องโถง จีน่าก็เดินเข้ามาพยักหน้าให้ฉัน

“ขอโทษนะคะ ที่ฉันทำให้คุณป้าโกรธ”

ฉันส่ายหน้าแล้วพูด “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”

ยาราบอกฉันว่าจีน่าเป็นคนที่รักในความยุติธรรมมาก เธอจะไม่ยอมโอนอ่อนกับสิ่งที่เธอเชื่อมั่นให้กับคนอื่น เธอเป็นคนแบบนั้น

ฉันเดินผ่านเธอไปแล้วกำลังจะกลับบ้านกับแซคคารี่ แต่จู่ ๆ จีน่าก็เรียกฉัน “คุณชอว์ ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณหน่อยน่ะค่ะ”

ดิกสันเงียบมาตลอดและคอยอยู่ห่างจากพวกเราสองคน ฉันพยักหน้าตกลง “ไปคุยกันตรงนั้นก็ได้ค่ะ”

จีน่ากับฉันเดินมาอีกฝั่งของห้องโถง เธอมองไปที่ดิกสันแล้วพูดขึ้น “ฉันเป็นคู่หมั้นของเขาค่ะ”

ฉันตอบกลับไปตรง ๆ “ฉันก็เพิ่งรู้วันนี้เหมือนกันค่ะ”