ซัมเมอร์กับฉันต่างเลือกรถบังคับมาคนละคัน พวกเราคิดว่าราฟกับเบลล่าสามารถแบ่งกันนั่งได้ และเจดได้รถเป็นของเธอเองหนึ่งคัน
ในตอนที่เราไปจ่ายเงิน แซคคารี่ก็ยื่นบัตรมาให้ฉัน บลูสันหยุดเขาและพูดขึ้น “ให้ผมซื้อของขวัญให้ลูกคุณนะ ผมยังไม่เคยซื้ออะไรให้พวกเขาเลย อย่าขัดผมเลยนะครับ”
แซคคารี่ตอบเขาด้วยเสียงฮัม “แล้วแต่นายเลย”
ถึงอย่างนั้น แซคคารี่ก็ยังยื่นบัตรมาให้ฉันอยู่ดี ฉันเข้าใจเจตนาเขาในทันที ดังนั้นฉันจึงรับบัตรนั่นมาและเก็บไว้ในกระเป๋า
“เมื่อไหร่ก็ตามที่เธออยากซื้ออะไร ใช้บัตรฉันนะ” แซคคารี่สั่ง
นี่เป็นครั้งแรกที่แซคคารี่ให้บัตรเขาแก่ฉัน ความเป็นจริงแล้ว ฉันไม่เคยใช้เงินเขามาก่อนเลย
“ก็ได้ค่ะ ไว้คราวหน้าฉันจะใช้บัตรคุณนะคะ” ฉันกล่าว
หลังจากที่เราซื้อของในโซนเด็กเสร็จ ซัมเมอร์กับฉันก็ตรงที่โซนสุภาพสตรีที่ชั้นสี่ ซึ่งโดยปกติแล้ว ผู้หญิงส่วนมากมักจะใช้เวลาไม่น้อยไปกับการเลือกซื้อเสื้อผ้า
ฉันเลือกเดรสมาสองสามชุด และซื้อมันในทันที ส่วนซัมเมอร์ เธอต้องการลองชุดดูก่อน
ทันใดนั้น แซคคารี่ก็ถามฉันขึ้นมา “เธออยากลองใส่ชุดนั้นดูไหม?”
แซคคารี่ชี้ไปที่ชุดเดรสที่ตั้งโชว์อยู่
มันหาได้ยากที่เขาจะขอให้ฉันทำอะไร ดังนั้นฉันจึงทำตามข้อเสนอแนะของเขาด้วยความเต็มใจ
ชุดเดรสสีดำนั่นถูกจัดแสดงไว้บนชั้นโชว์ ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่เสื้อผ้าสีเข้มนัก แต่ชุดเดรสนั่นสวยงาม และประดับตกแต่งไปด้วยงานปักอันประณีต
ซัมเมอร์เดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุดเพื่อลองชุดของเธอ พนักงานถอดชุดสีดำนั้นออกจากชั้นจัดแสดง และตรวจสอบไซส์ก่อนจะส่งมันให้ฉัน ฉันรับมันมาพร้อมรอยยิ้มและเดินไปที่ห้องเปลี่ยนชุดข้างซัมเมอร์
ในห้องเปลี่ยนชุด ฉันถอดเดรสตัวเองออกเพื่อลองสวมเดรสดำตัวนั้น ทว่าฉันเอื้อมมือไปรูดซิปด้านหลังไม่ถึง ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถรูปซิปขึ้นจนสุดได้
ในขณะเดียวกัน แซคคารี่ก็ถามขึ้น “มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันรูดซิปไม่ถึงค่ะ” ฉันบอก
“คุณนายชิคสวยมากเลย” เขากระซิบ ในขณะรวบผมที่ยาวถึงเอวให้ฉัน หลังจากนั้นเขาก็ออกจากห้องเปลี่ยนชุดไป
ฉันต้องทำตัวเองให้สงบลงอยู่ในห้องแต่งตัวกว่าสองนาทีก่อนจะเดินออกมา ซึ่งซัมเมอร์ได้เปลี่ยนเป็นชุดเดรสตัวยาวสีเงินที่เข้ากับสีผิวของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
รอยแผลเป็นบนใบหน้าเธอแทบจะไม่เหลือให้เห็นแล้ว ซัมเมอร์ที่ฉันเคยเห็นกลายเป็นซัมเมอร์ที่งดงามไปแล้ว
บลูสันชม “คุณทั้งคู่สวยมากเลย”
ฉันยิ้ม “ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ”
ซัมเมอร์ก็ตอบเขาอย่างสุภาพเช่นกัน “ขอบคุณค่ะ”
ตั้งแต่ตอนนั้น ซัมเมอร์ก็ปฏิบัติต่อบลูสันอย่างสุภาพด้วยท่าทีที่เป็นทางการ และเลิกแสดงให้เห็นว่าเธอต้องพึ่งพาเขา
หลังจากนั้นฉันก็ถอดชุดสีดำนั่นออกและซื้อมันมา ซัมเมอร์กับฉันเดินซื้อของต่ออีกหนึ่งชั่วโมง โดยชายทั้งสองที่เดินตามหลังเรามา ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงท่าทีที่หมดความอดทนเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้พวกเขาจะรู้สึกไม่พอใจ พวกเขาก็อดกลั้นมันไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ