หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 1

ต้นเดือน12 ณ เมือง A มีอากาศหนาวเย็นกว่าปีก่อนๆ

จ้าวฉี่ฉิงที่กำลังนอนอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ฟังเสียงตะคองก่นด่าของแม่สามีจากชั้นล่าง

"จ้าวฉี่ฉิง เรื่องที่ถ้าเธอมีลูกไม่ได้ ก็ช่างเถอะ แต่นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วยังไม่ทำอาหาร! เธออยากให้ฉันกับเสี่ยวเฟิงอดตายรึไง?"

เธอแต่งงานกับฟู่ซีเสินมาสามปี หลี่ซูหรงแม่สามีของเธอดุด่าเธอทั้งวันว่าเธอเป็นแม่ไก่ที่ไม่วางไข่

แต่ใครจะไปรู้ สามีของเธอไม่เคยแตะต้องเธอตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำ

"ลงมาช่วยผมจัดกระเป๋าเร็ว ผมยังต้องไปโรงเรียน!" หนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งเร่งเร้าทันที

ฟู่เสี่ยวเฟิงเป็นน้องชายของฟู่ซีเสิน และเขาเป็นเหมือนปีศาจรุ่นเล็กของโลกนี้ ในช่วงแรกได้ทรมานจ้าวฉี่ฉิงไปไม่น้อย

สำหรับเขา พี่ชายแต่งงานกับพี่สะใภ้คนนี้นั้นก็ยังน่าสะบัดสะบิ้งกว่าก้อนแป้ง

จ้าวฉี่ฉิงลงไปชั้นล่างและเข้าไปทำอาหารโดยอัตโนมัติ จัดกระเป๋านักเรียนและข้าวกล่องให้น้องชายของสามี

"แม่คะ ฉันทำอาหารเสร็จแล้ว!"

หลี่ซูหรงเห็นสภาพเธอเหมือนศพเดินได้ก็โกรธขึ้นมา เธอวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะอีกครั้ง "จ้าวฉี่ฉิงเธอนี่น่าทึ่งจริงๆ? ใช้เงินลูกชายของฉัน อยู่บ้านลูกชายของฉัน เธอกล้าที่จะทำหน้าทำตาใส่ฉันอีกเหรอ? เธอจะเชื่อไหมว่าฉันจะโทรหาซีเสินทันที ให้เขาหย่ากับเธอ!"

จานอาหารในมือของจ้าวฉี่ฉิงสั่น เธอหายใจเข้าลึกๆและฝืนยิ้ม "แม่ ฉันเปล่านะ"

หลี่ซูหรงไม่เชื่อ พลิกสถานการณ์ให้กลับตาลปัตร "จ้าวฉี่ฉิง อย่าคิดว่าคุณย่าจะสนับสนุนเธอ ถึงแม้เธอจะได้นั่งในตำแหน่งนายหญิงของตระกูลฟู่ แต่ในสายตาอานหนิงเธอไม่ได้เป็นอะไรเลย!"

จ้าวฉี่ฉิงหน้าซีดเมื่อได้ยินชื่อผู้หญิงคนนั้น

ฟู่เสี่ยวเฟิงกลอกตา เขาเห็นบางสิ่งบางอย่างอย่างชัดเจนและยิ้มขึ้นมา "เธอยังไม่รู้เหรอ? พี่อานหนิงกำลังจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว พี่ชายผมจะพาพี่อานหนิงกลับมาอยู่กับเรา"

เปลือกตาของจ้าวฉี่ฉิงกระตุก จากนั้นก็วางจานในมือที่สั่นอยู่ลง

หลี่ซูหรงไม่สามารถมองดูความคับข้องใจของเธอได้ ถอนหายใจอย่างเย็นชา และโต้กลับอย่างไม่อดทน "อย่ามายืนต่อหน้าฉัน! มันทำให้ฉันไม่อยากอาหาร ออกไปจากที่นี่ซะ"

จ้าวฉี่ฉิงก็ไม่ได้อยู่ต่อ ขึ้นไปชั้นบนแล้วนั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง

พอตกเย็นมีรถยี่ห้อไมบัคมาจอดที่หน้าประตู

จ้าวฉี่ฉิงลุกจากโซฟาอย่างรวดเร็ว วิ่งเหยาะๆ ไปที่ระเบียงแล้วมองลงมา

หัวใจของจ้าวฉี่ฉิงเย็นลงทุกตารางนิ้ว

เป็นไปอย่างที่คิดไว้ ฟู่เสี่ยวเฟิงพูดถูก

"ถ้าฉันไม่ไปล่ะ?" เสียงของเธอเบามาก ราวกับหมอกควัน

ฟู่ซีเสินขมวดคิ้ว

นี่คือครั้งแรกที่ผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่ายอย่างเธอไม่เชื่อฟัง

เสียงของเขาเย็นชา "อย่าลืมว่าห้าปีก่อนคุณแต่งงานกับผมได้ยังไง"

จ้าวฉี่ฉิงจะลืมลงได้ยังไงกัน

อานหนิงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เป็นเธอที่โทรไปที่ 120 และก็เป็นเธอที่บริจาคกรุ๊ปเลือดที่หายากให้ ฟู่ซีเสินขอบคุณเธออย่างสุดซึ้งและทำตามสัญญากับคำขอของเธอ

ในเวลานั้น จ้าวฉี่ฉิงขอเพียงแค่อย่างเดียวคือต้องได้แต่งงานกับเขา

นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับฟู่ซีเสินในโรงเรียนมัธยมปลาย ทำให้เธอจำฝังลึกในก้นบึ้งของหัวใจ