หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 14

ในห้องทำงาน

ฟู่ซีเสินงอนิ้วชี้แล้วเคาะบนโต๊ะเป็นจังหวะ

ราวกับว่ากำลังรออะไรอยู่

ผ่านไปประมาณ 5 นาที ผู้ช่วยเว่ยก็กลับมา

“คุณชาย แม้ว่าจะมีผลพลิกผันบ้างแต่ก็หาเจอครับ”

หนังตาของเขาค่อยค่อยเปิดขึ้น : “พลิกผันอะไร?”

“การที่จะเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดบนถนนที่ผ่านไปแล้ว5 ปีมันไม่ง่ายเลยครับ หลังจากนั้นชายคนหนึ่งที่ซ่อมคอมพิวเตอร์บอกว่าเขามีมัน เมื่อห้าปีที่แล้ว อุบัติเหตุครั้งนั้นเป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่เขาจึงเก็บมันไว้ เขารู้ว่าผมกำลังหามันอยู่ เขาจึงมอบมันให้กับผม”

พอพูดจบก็มองไปที่เขาอย่างระมัดระวัง: “รถของคุณอานในคลิปที่จริงแล้วถูกรถsaloonคันสีฟ้าชน คุณจะดูไหมครับ?”

ปีนั้นรถที่จ้าวฉี่ฉิงขับคือAudiสีฟ้า

“ไม่ต้อง” ฟู่ซีเสินสีหน้าชาแล้วพูดต่อ “เอาของมาให้ฉันและไปจัดการคนนั้นอย่าให้เขาพูดออกไป”

“รับทราบครับ”

ผู้ช่วยเว่ยอยู่กับเขามานานเขาเข้าใจดีว่าคุณผู้ชายไม่อยากให้เรื่องนี้แพร่งพรายออกไป

แต่ก็ไม่อยากให้คุณผู้หญิงติดคุก

ฟู่ซิเสินจ้องเขม็งไปที่ปากกาในมือของเขาอย่างครุ่นคิด

สักพัก เขาหยิบเสื้อและกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลฟู่

ถึงห้องโถงก็ได้ยินเสียงหัวเราะน่ายินดี

หลี่ซูหรงกับอานหนิงไม่รู้พูดถึงเรื่องน่าตลกอะไร บรรยากาศดีน่าสนุกมาก ถึงขั้นทำให้คนอย่างฟู้ซีเสินต้องนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่อีกฝั่ง

หลี่ซูหรงสังเกตุไปที่ประตูแล้วลุกขึ้น : “อาเสินกลับมาแล้ว”

อานหนิงก็ลุกขึ้นอย่างอ่อยโยน

ฟู่ซีเสินพยักหน้า แล้วส่งเสื้อให้คนใช้ “กำลังคุยเรื่องอะไรกันหรอครับ หัวเราะเสียงดังเลย?”

อานหนิงมองไปที่หลี่ซูหรงแล้วยิ้ม : “คุณป้ากำลังพูดเรื่องนายตอนเด็กๆ สนุกมาก”

หลี่ซูหรงทำเป็นโกรธ : “อานหนิง เรียกคุณป้าได้ยังไง เธอกำลังจะเป็นลูกสะใภ้ฉันนะ เรียกว่าแม่ถึงจะถูก”

ฟู่ซีเสินลูบหัวเธอ สายตาจ้องไปที่อานหนิง : “อานหนิง เธอชอบเป็นแบบนี้ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็เป็นแบบนี้ ฉันยังจำได้ในข้อความที่เธอเขียนเมื่อก่อนตอนเด็กเธอเคยช่วยชีวิตหนูไว้แล้วเอาขึ้นไปเลี้ยงบนเตียง เรื่องนี้ทำให้พ่อเธอโกรธมาก”

พูดถึงตอนนี้เขาก็ยิ้ม : “น่าขำ”

อานหนิงหัวเราะ แล้วก็เก็บอาการณ์อย่างเร็ว “พูดถึงสมัยก่อนทำไม เป็นเรื่องที่ไม่น่าจดจำ ใช่แล้ว ฉันได้ยินว่าช่วงนี้คุณย่าไม่ค่อนสบาย ฉันอยากไปเยี่ยมคุณย่า”

นึกถึงสีหน้าเย็นชาของคุณย่า ฟู่ซีเสินเงียบไปสักพัก : “พรุ่งนี้พาเธอไป”

“ได้”

ฟู่ซีเสินขึ้นตึกไป เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาใครสักคน

“เป็นยังไงบ้าง?”

“จัดการเรียบร้อยแล้วคุณผู้หญิง ขั้นต่อไปต้องทำอะไรต่อ?”

“วันก่อนงานเลี้ยง ฉันอยากเห็นเรื่องอื้อฉาวที่ร้อนแรง”

“รับทราบ”