หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 68

"คุณต้องการให้ผมตรวจสอบอะไร?" ฟู่ซีเสินตกลงโดยปริยายกับธุรกรรมของจ้าวฉี่ฉิง

เขาไม่เห็นด้วยกับข้อตกลงที่จะเป็นประโยชน์กับเขาโดยไม่มีอันตรายได้ยังไงกัน

จ้าวฉี่ฉิงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมเสียงของเธอ "ฉันต้องการให้คุณตรวจสอบเรื่องของพ่อของฉัน ใครคือฆาตกรตัวจริงที่ลงมือกับของพ่อฉัน?"

เมื่อเห็นจ้าวฉี่ฉิงถูกครอบงำด้วยความเกลียดชัง หัวใจของฟู่ซีเสินรัดกุมขึ้นเนื่องจากอารมณ์หดหู่จากภายในสู่ภายนอก

เมื่อเผชิญหน้ากับจ้าวฉี่ฉิงเช่นนี้ เขาไม่คุ้นเคยมากนัก แตกต่างจากจ้าวฉี่ฉิงเมื่อวินาทีก่อนอย่างสิ้นเชิง

"งั้นตอนนี้พูดถึงเงื่อนไขของฉัน"

สำหรับฟู่ซีเสินการสืบสวนเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องง่ายมาก แต่เขาไม่รู้ว่าจ้าวฉี่ฉิงสามารถจ่ายในสิ่งที่เขาต้องการได้หรือไม่

จ้าวฉี่ฉิงกะพริบตา ซ่อนอารมณ์ของเธอ และจดจ่อกับการฟังคำพูดของฟู่ซีเสิน

"คุณต้องทำตามข้อกำหนดสามข้อของผม แล้วผมจะบอกวิธีการเฉพาะให้คุณ" ฟู่ซีเสินเปลี่ยนท่าทางและถาม "แต่คุณต้องตอบคำถามผมก่อนหนึ่งคำถาม เมื่อคุณหย่ากับผม คุณคิดยังไง?"

เมื่อได้ยินคำถามของฟู่ซีเสิน จ้าวฉี่ฉิงก็ตกตะลึงไม่รู้จะตอบยังไงดี

"ผมต้องการคำตอบที่มีความหมาย"

ฟู่ซีเสินจะไม่เสียเงื่อนไขเพื่อแลกกับข่าวที่ไร้ความหมาย

จ้าวฉี่ฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ "คุณเสนอการหย่าเอง ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อต้าน ฉันก็ทำได้แค่เซ็นชื่อ"

เธอมั่นใจว่านี่เป็นความคิดดั้งเดิมอย่างแน่นอน หลังจากการหย่าร้าง เธอเปลี่ยนไปแล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับน้ำเสียงที่จริงใจของจ้าวฉี่ฉิง ฟู่ซีเสินพยักหน้าเล็กน้อย "เรื่องของพ่อคุณ ผมจะสืบมาให้ได้เร็วที่สุด"

หลังจากหยุดชั่วคราว "อย่าหมกมุ่นอยู่กับอดีตมากเกินไป"

ไม่รู้ว่าคำพูดของฟู่ซีเสินกระทบหัวใจของจ้าวฉี่ฉิงหรือไม่ แต่คนหลังยิ้มอย่างขมขื่น "นั้นมันเป็นฝันร้าย ผ่านไปไม่ได้หรอก"

จ้าวฉี่ฉิงจะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นในยามราตรีเสมอ โดยที่เห็นภาพของพ่อของเธอนอนอยู่ในแอ่งเลือดในใจของเธอ

ความเจ็บปวดจากการสูญเสียคนที่รักอย่างกะทันหัน ให้เธอเปลี่ยนจากสาวน้อยผู้ใฝ่ฝันไปเป็นตัวเอกที่น่าหัวเราะเยาะ

เหตุการณ์ที่พ่อของเธอจากไปไม่ได้ทำให้เกิดกระแส และแม้แต่สื่อก็ไม่เต็มใจที่จะรายงานข่าวสาเหตุการเสียชีวิตของพ่อซึ่งพวกเขารู้สึกว่าไร้ค่า

ฟู่ซีเสินไม่เข้าใจอารมณ์ของจ้าวฉี่ฉิงดังนั้นเขาจึงยื่นกระดาษทิชชูให้เธอ "ร้องไห้ออกมาเถอะ ไม่มีใครหัวเราะเยาะคุณ"

ก่อนที่จะพูดจบ จ้าวฉี่ฉิงไม่สามารถระงับอารมณ์ของเธอได้อีกต่อไปและร้องไห้ออกมา

ฟู่ซีเสินตบจ้าวฉี่ฉิงเบาๆที่ด้านหลังและปล่อยให้เธอพิงไหล่ของเขาเพื่อระบายความคับข้องใจของเธอ

หลังจากนั้นเป็นเวลานานจ้าวฉี่ฉิงควบคุมอารมณ์ของเธอและเงยหน้าขึ้นอย่างเขินอาย "ฉันขอโทษ ฉันเองก็ไม่อยากเป็นแบบนี้"

จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกว่าเธอมีอารมณ์ฉุนเฉียวเกินไปและไม่เหมาะที่จะจัดการกับเรื่องสำคัญๆ เธอโชคดีที่มีใครสักคนอยู่ใกล้ๆที่เต็มใจใช้เธอ

"ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่ในห้างสรรพสินค้า คุณต้องรู้ว่าการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด" ฟู่ซีเสินลูบหัวจ้าวฉี่ฉิงด้วยมือของเขา และไม่พูดอะไรอีกต่อไป

ผู้ช่วยเว่ยรออยู่ข้างนอกมาครึ่งชั่วโมงแล้วและไม่ได้ยินเสียงข้างในเลย

จนกระทั่งจ้าวฉี่ฉิงเปิดประตูและจากไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ก็งงมาก

"ท่านประธาน ฉัน" เมื่อเห็นกระดาษทิชชูหมดบนโต๊ะ ผู้ช่วยเว่ยก็ถูกบังคับให้หยุด

"ทำความสะอาดขยะและตรวจสอบอะไรบางอย่าง" หลังจากคำอธิบายง่ายๆของฟู่ซีเสินเขาก็ทำงานต่อไป

หลังจากคำพูดของจ้าวฉี่ฉิง เหม่ยหลานพบทนายความที่ให้คำปรึกษา และคนหลังบอกเธอว่ามีปัญหาบางอย่างกับหุ้น

"คุณไม่ได้บอกฉันหรอกเหรอว่าไม่มีทางพลาดเด็ดขาด?" เหม่ยหลานด่าทนายด้วยความโมโห

"คุณนายจ้าว ทรัพย์สินของสามีคุณถูกโอนมาเป็นชื่อของคุณเมื่อห้าปีที่แล้ว" ทนายความระบุผลการสอบสวนของพวกเขา

เกี่ยวกับส่วนแบ่งในทรัพย์สินของสามีของเธอ เหม่ยหลานรู้ทุกอย่างดีเกินไป แต่ตอนนี้เธอไม่ได้หมายถึงสิ่งเหล่านั้น

"ตรวจผิดหรือเปล่า? ลูกสาวของสามีฉันถือหุ้น 50% และสืบทอดพ่อของเธอ" เหม่ยหลานจงใจเน้นย้ำถึงความสำคัญของหุ้น

หลังจากตระหนักถึงความแปลกประหลาด จ้าวฉี่ฉิงมองไปรอบๆ แจกันบนโต๊ะอาหารหายไปอย่างเงียบๆ และจ้าวหลิงหลิงมีบาดแผลที่ศีรษะของเธอ

"จ้าวหลิงหลิง ลุกมาหาฉันหน่อย"

จ้าวฉี่ฉิงขมวดคิ้วและเรียกคนที่อยู่ข้างหน้าเธอ จ้าวหลิงหลิงดูเหมือนจะเอาวิญญาณของเธอออกไปและไม่มีการตอบสนอง

จ้าวฉี่ฉิงวางกระเป๋าลง สังเกตหัวของจ้าวหลิงหลิงในระยะใกล้ และตอนนี้ยังคงมีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย

จ้าวฉี่ฉิงเรียกซินมั่วโดยไม่ลังเล เธอไม่สามารถแบกจ้าวหลิงหลิงคนเดียวได้

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

เมื่อได้ยินว่าจ้าวหลิงหลิงได้รับบาดเจ็บ ความคิดแรกของซินมั่วคือจ้าวฉี่ฉิงทำมัน จนกระทั่งเธอมาถึงบ้านเก่าเธอก็เห็นว่าไม่ใช่แบบที่คิด

"เหม่ยหลานโจมตีลูกสาวของเธอเอง" จ้าวฉี่ฉิงมองคนที่อยู่ข้างๆเธออย่างเย็นชา

"โหดร้ายจริงๆ" ซินมั่วพาจ้าวหลิงหลิงพาเธอขึ้นรถและรีบไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

ระหว่างทางจ้าวหลิงหลิงไม่ได้ต่อสู้ใดๆ แม้ว่าจ้าวฉี่ฉิงจะเยาะเย้ยเธอ แต่เธอก็ไม่มีกำลังที่จะต่อสู้กลับ

หลังการแต่งกาย แพทย์แนะนำว่าควรสังเกตจ้าวหลิงหลิงในโรงพยาบาลข้ามคืน

เมื่อคำนึงถึงเหตุผลของเหม่ยหลานแล้ว จ้าวฉี่ฉิงไม่ต้องการปล่อยให้สิ่งต่างๆหมักหมม บางทีเหม่ยหลานอาจเสียใจกับสิ่งที่เธอทำ

กลางดึกเหม่ยหลานกลับไปที่บ้านเก่าและบังเอิญเห็นซินมั่วออกไป เธอสูดอากาศเย็นและผลักประตูเข้าไป

จ้าวฉี่ฉิงบอกให้จ้าวหลิงหลิงกินยา เมื่อได้ยินเสียง เหม่ยหลานก็กลับบ้านอย่างเมามาย

เหม่ยหลานสวมเสื้อผ้าเปิดเผย จ้าวฉี่ฉิงขมวดคิ้วและพูดอย่างไม่พอใจ "คุณรู้จุดจบของการทำร้ายร่างกายคนอื่นไหม?"

เหม่ยหลานเหลือบมองจ้าวหลิงหลิง พ่นลมหายใจและพูดอย่างดูถูก "เธอเกิดมาเพื่อฉัน เธอสามารถทำทุกอย่างที่เธอต้องการ"

ถ้าจ้าวหลิงหลิงยังเป็นเด็กและได้ทรัพย์สินของสามีมาทั้งหมด เธอก็ไม่ต้องจัดการกับผู้ชายทั้งหมด

"แม่ แม่พูดจริงเหรอ?" จ้าวหลิงหลิงพูดเป็นครั้งแรก