หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 78

"อย่าพูดไร้สาระ ฉันเนี่ยนะจะคิดถึงเขา" จ้าวฉี่ฉิงไม่ยอมรับคำพูดของตู้เซี่ยถง

ตู้เซี่ยถงมองไปที่จ้าวฉี่ฉิงด้วยสายตาที่ซับซ้อนและพูดเบาๆ

"ประธานจ้าว ถ้าคุณไม่เริ่มรุกก่อน สุดท้ายประธานฟู่จะเป็นของคนอื่นนะ"

เมื่อคำพูดลดลง ความรู้สึกเจ็บก็แวบเข้ามาในดวงตาของตู้เซี่ยถงอย่างรวดเร็ว แต่จ้าวฉี่ฉิงไม่ได้สังเกต

จ้าวฉี่ฉิงหยุดขณะที่นิ้วของเธอแตะแป้นพิมพ์ อานหนิงได้สอนบทเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้เธอแล้ว

เมื่อเธอเห็นอานหนิงและฟู่ซีเสินทั้งคู่ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ เธอก็มีความคิดที่จะแย่งชิงเขาไป แต่ก็ถูกหยุดด้วยเหตุผล

จ้าวฉี่ฉิงจดจ่ออยู่กับอารมณ์ของเธอ โยนสิ่งที่ยุ่งเหยิงในใจของเธอทิ้งไป และมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง

ตามข้อมูลจากจ้าวฉี่ฉิงชุดของขั้นตอนถูกแยกออก ตู้เซี่ยถงแจกจ่ายเอกสารให้กับผู้ที่รับผิดชอบในแผนกต่างๆ และมองย้อนกลับไปที่จ้าวฉี่ฉิง

"ประธานจ้าว เรียบร้อยแล้ว"

"เอาล่ะ ทำตามข้อกำหนดของพวกเขาได้เลย และพรุ่งนี้ก็ออกจากงานแถลงได้เลย"

หลังจากคำอธิบาย จ้าวฉี่ฉิงหมกมุ่นอยู่กับงานใหม่ของเธอ

ในขณะนี้ เสียงเรียกเข้าที่คมชัดของโทรศัพท์มือถือเข้ามาในหูของเธอ และเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เป็นวิดีโอคอลจากผู้จัดการของหรงเยี่ยน

"สวัสดี ผู้จัดการจัง" จ้าวฉี่ฉิงยิ้มและมองไปยังบุคคลอื่น โดยไม่สนใจใบหน้าที่เย็นชาของจังเฟยฉี่

"ประธานจ้าว รากำลังปรับเปลี่ยนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของหรงเยี่ยน เขาจะมีงานมากมายเมื่อเร็วๆนี้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้ก่อนเวลาอันควร"

ทัศนคติตามสูตรของจังเฟยฉี่ทำให้จ้าวฉี่ฉิงมองโลกในแง่ดี เธอพยักหน้าและกล่าวว่า "ตกลง ฉันจะระวังไว้"

"อืม" จิตใจของจังเฟยฉี่ดูเหมือนจะไม่อยู่ที่นี่ ดวงตาของเธอเหม่อไปด้านข้างเสมอ

จ้าวฉี่ฉิงพูดตามมารยาทด้วยความสุภาพว่า "ถ้าผู้จัดการจังไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะ"

"เดี๋ยวก่อน"

เมื่อจ้าวฉี่ฉิงกำลังจะวางสาย จังเฟยฉี่ก็พูดอย่างกังวล

จ้าวฉี่ฉิงมองไปที่จังเฟยฉี่ด้วยสายตาที่งงงวยและพูดอย่างอธิบายไม่ได้ว่า "คุณมีเรื่องอะไรไหม?"

อย่างไรก็ตาม จังเฟยฉี่ซึ่งอยู่ในฉากนั้นกำลังจะทรุดตัวลง หรงเยี่ยนอธิบายว่าเธอกำลังจะวิดีโอคอลหาจ้าวฉี่ฉิง แต่บุคคลนั้นหายตัวไป

ขณะที่จังเฟยฉี่กำลังดิ้นรนหาข้อแก้ตัว หรงเยี่ยนก็ปรากฎบนหน้าจอ "พี่ฉี่ฉิง บังเอิญจัง เลิกงานแล้วเหรอ?"

เมื่อเห็นหรงเยี่ยนปรากฏขึ้น จังเฟยฉี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

"อืม กำลังจะเลิกงานแล้ว มีอะไรเหรอ?"

จ้าวฉี่ฉิงยิ้มเล็กน้อยเป็นการทักทาย

"ไม่มีอะไร แค่ถามเฉยๆ เลิกงานแล้วกลับบ้านดีๆนะครับ"

หรงเยี่ยนตอบด้วยรอยยิ้มแล้ววางสาย

จ้าวฉี่ฉิงเกี่ยวริมฝีปากของเธอและยิ้ม เก็บกระเป๋าและออกจากที่ทำงาน

ระหว่างทาง เธอจำได้ว่าที่เคยสัญญากับคุณย่าของฟู่ซีเสิน จะหาเวลาไปเยี่ยมเธอ

หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อวัตถุดิบและไปที่คฤหาสน์

เมื่อเห็นจ้าวฉี่ฉิงปรากฏตัวต่อหน้าเธอพร้อมกับส่วนผสมสองถุงใหญ่ นายหญิงรู้สึกตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก

"คุณย่า หนูมาหาคุณย่าแล้วนะคะ"

จ้าวฉี่ฉิงยิ้มและมองไปที่นายหญิงที่กำลังพักผ่อนอยู่ในสนามและยื่นวัตถุดิบให้พี่เลี้ยง "ขอบคุณคุณป้า"

"ฉันคิดว่าเธอจะไม่มาสะแล้ว?" นายหญิงเปลี่ยนจากความสุขเริ่มแรกเป็นบ่น เล่นอารมณ์เล็กน้อย

เมื่อไม่เคยเห็นคุณย่าของเธอโกรธ จ้าวฉี่ฉิงก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและปกป้องตัวเอง:

"คุณย่า หนูผิดเองค่ะ งานจะสำคัญกว่าคุณย่าได้อย่างไร?"

เมื่อได้ยินจ้าวฉี่ฉิงพูดถึงงาน คุณย่าก็ถอนหายใจ:

หลังจากนั้นไม่นานฟู่ซีเสินก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ฉันเห็นแล้ว"

ฟู่ซีเสินวางสายโดยไม่ให้คำตอบที่ชัดเจน

คนใช้วางสายและเตรียมรายงานตัวกับนายหญิง เมื่อเห็นว่าเธอกำลังคุยเรื่องส่วนผสมกับจ้าวฉี่ฉิง เธอจึงยืนเงียบๆจนกว่านายหญิงจะเรียกเธอ

"ฉี่ฉิง ฉันจะพักสักหน่อย ถ้ามีอะไรต้องทำก็เรียกหาคนใช้ได้เลย" หลังจากพูดจบนายหญิงก็เดินไปหาสาวใช้ "เป็นไงบ้าง?"

"นายหญิง นายน้อยบอกว่าเขารู้แล้ว" คนใช้ส่งคำพูดของฟู่ซีเสินให้เธออย่างสมบูรณ์

"โอเค คุณไปเตรียมภาชนะสำหรับใช้บนโต๊ะอาหารสามชุดแล้วไปที่ห้องครัวเพื่อช่วยฉี่ฉิง อย่าปล่อยให้เธอทำงานหนักเกินไป"

นายหญิงบอกคนใช้ว่า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง

เธอมีความรู้สึกผิดอย่างสุดซึ้งต่อจ้าวฉี่ฉิง และเธอก็รู้สึกเสียใจที่เธอต้องแบกรับความรับผิดชอบของทั้งบริษัทด้วยตัวเธอเอง

ในทางกลับกันฟู่ซีเสินกลับไปที่โต๊ะอาหารและมองไปที่ชายคนนั้นอย่างขอโทษ

"นายกเทศมนตรีฉิน มีบางอย่างเกิดขึ้นที่บ้าน คราวหน้าที่คุณจัดการ ฉันจะเลี้ยงคุณเอง"

"มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่บ้านเหรอ?"

คนที่คุยกับฟู่ซีเสินคือพ่อของฉินฟั่ง ฉินฟู่ก่วงรองนายกเทศมนตรีเมือง A

มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าฉินฟั่งเป็นลูกชายคนที่สองของรองนายกเทศมนตรี

"คุณย่าขอให้ผมกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น น่าจะมีแขกมาด้วย" ฟู่ซีเสินไม่ได้ตั้งใจจะซ่อนฉินฟู่ก่วง

เมื่อเห็นรอยยิ้มจางๆบนใบหน้าที่ไม่แยแสของฟู่ซีเสิน ฉินฟู่ก่วงก็หัวเราะสองครั้ง

"แฟนสาวที่นายหญิงแนะนำให้คุณรู้จักสินะ"

ฉินฟู่ก่วงซึ่งไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของคนนอก รู้เรื่องฟู่ซีเสินเพียงเล็กน้อยและปล่อยให้เขาไปโดยตรง

"ฝากสวัสดีนายหญิงแทนฉันด้วย คนหนุ่มสาว ถนอมคนรอบข้าง อย่าเป็นเหมือนฉินฟั่งเด็กชายไม่เอาไหน"

ฟู่ซีเสินพยักหน้าเล็กน้อย "ขอบคุณลุงฉิน ผมจะทะนุถนอม"