หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 80

"ช็อก!บิสกิตสำหรับเด็กที่อยู่ภายใต้แบนเนอร์สาขาย่อยของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปใช้วัตถุดิบหมดอายุ"

ชัชนันท์มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย นิ้วมือสอดเข้าไปในวงกุญแจก่อนจะหมุนเล่น จากนั้นก็ลงชั้นล่างไปพลางเปิดข่าวออกมาดู

"ในวันนี้เหม่ยพนักงานของโรงงานขนมปังและบิสกิตสาขาย่อยของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปได้ทำการรายงานวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปกับทางฝั่งตำรวจ ว่าวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปเพื่อที่จะประหยัดต้นทุนการผลิต บิสกิตภายใต้แบนเนอร์อย่างเช่น เลดี้ฟิงเกอร์ ขนมผลไม้ ขนมผัก เป็นต้นล้วนแต่ใช้วัตถุดิบหมดอายุทั้งสิ้น"

"พนักงานคนดังกล่าวถึงขนาดที่ให้รูปวัตถุดิบที่ตนนั้นแอบถ่ายเอาไว้ภายในโกดังเก็บของของโรงงานแห่งหนึ่งของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปจำนวนหลายรูปอีกด้วย จากในรูปเห็นแป้งจำนวนมากที่เริ่มขึ้นราแล้ว บนผักผลไม้ก็ยิ่งเห็นร่องรอยเน่าเสียจำนวนมากอีกด้วย"

"มีรายงานว่าผลิตภัณฑ์ทั้งสามอย่างนี้อยู่ภายใต้ความดูแลรับผิดชอบของมาวิน คุณชายของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ป ทั้งหมดผลิตอยู่ในโรงงานเดียวกัน"

"เหม่ย คนที่ออกมาเปิดโปงไม่เพียงแต่จะเปิดโปงกับทางฝั่งของตำรวจเท่านั้น แถมยังเอาเนื้อหาดังกล่าวไปโพส์ไว้ในทวิตเตอร์อีกด้วย"

ด้านล่างของโพสต์ข้อความ เป็นรูปหลายรูปของโรงงานบางแห่งของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ป ในรูปสามารถเห็นแป้งขึ้นราหมดอายุที่กองเป็นภูเขา ผักผลไม้ที่เริ่มเน่าเสียเล็กน้อยได้อย่างชัดเจน

สุดท้ายก็ยังโพสต์เนื้อหาที่"เหม่ย"ชื่อจริงเปิดโปงในทวิตเตอร์อีกด้วย นอกจากตัวอักษรแล้ว ยังโพสต์หลักฐานรูปภาพไว้อีกมากมาย

ข่าวเพิ่งจะเผยแพร่ออกมาได้เพียงระยะเวลาสั้นๆไม่กี่นาที แต่ในตอนนี้ปริมาณความคิดเห็นด้านล่างนั้นทะลุหนึ่งแสนความคิดเห็นไปเรียบร้อยแล้ว

รอยยิ้มมุมปากของชัชนันท์ค่อยๆกว้างขึ้น อ่านความคิดเห็นอย่างละเอียดตั้งใจ

"ขนาดของกินเด็กพวกแกก็ยังกล้าปลอมขึ้นมา มาวินนี่ช่างเป็นไอ้คนสารเลวที่ใจคอชั่วร้ายจริงๆ!"

"ลูกอายุสามขวบของฉัน กินผลิตภัณฑ์สามอย่างนี้ของพวกแกทุกวัน ตอนแรกคิดว่าแบรนด์ใหญ่ๆจะน่าเชื่อถือซะอีก แต่คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มาวินไปตายซะ!มาวินไปตายซะ!"

"ไอ้สารเลวมาวิน!ธุรกิจแบบนี้ควรจะไสหัวออกไปจากอุตสาหกรรมอาหารของประเทศZซะ!!!เป็นหนอนบ่อนไส้ชัดๆ!!!"

มีคำด่าทอต่อว่ามากมายในอินเทอร์เน็ต

ทุกคำทุกประโยคที่เข้ามาในสายตา สำหรับชัชนันท์แล้วก็ล้วนแต่เป็นยาที่ดีในการรักษาความเจ็บปวดภายในใจของเธอทั้งสิ้น

เธอเดินออกมานอกตึกอาคารเรียบร้อยแล้วอย่างไม่ทันได้รู้ตัว

ข้างนอกหิมะตกอีกแล้ว เธอรีบเข้าไปในรถอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็สตาร์ตรถ

ชัชนันท์ไม่ได้รีบจากไปทันที แต่เปิดทวิตเตอร์ขึ้นมา ดูเทรนด์การค้นหายอดนิยมในตอนนี้

การค้นหายอดนิยมอันดับหนึ่ง ยังคงเป็นเทรนด์การค้นหานั้นของชลิตาอยู่ พอเห็นแล้วในใจของเธอก็เริ่มชื่นชมคนที่ซื้อเทรนด์การค้นหายอดนิยมพวกนั้นจริงๆ

การค้นหายอดนิยมอันดับสอง #วัตถุดิบหมดอายุของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ป#ยอดนิยม

การค้นหายอดนิยมอันดับสาม #พนักงานของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปออกมาแฉ#ยอดนิยม

การค้นหายอดนิยมอันดับสี่ #งานแต่งงานของชลิตามาวิน#ยอดนิยม

การค้นหายอดนิยมอันดับห้า #ชลิตาสร้างข่าวลือ#ยอดนิยม

การค้นหายอดนิยมอันดับหก #มาวินชลิตาแต่งงาน#ยอดนิยม

สิบอันดับแรก พวกเขาสองคนและวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปเหมาไปแล้วหกอันดับ เป็นกระแสได้รับความนิยมมากที่สุดประจำปีเลยก็ว่าได้

ภาพภาพนี้ ทำให้ภายในใจของชัชนันท์รู้สึกสบายอยู่ไม่น้อย

เธอไม่ต้องเข้าไปดูก็รู้ว่า ข้างในพูดอะไรบ้าง ด่าอะไรบ้าง

แต่แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอก็ยังเปิดเทรนด์การค้นหายอดนิยมขึ้นมาไล่ดูไปทีละอันๆอยู่ดี แต่ละท็อปปิกล้วนแต่เป็นคำด่าทอต่อว่าทั้งนั้น พวกชาวเน็ตปลดปล่อยความสามารถในการด่าของตัวเองได้อย่างถึงที่สุดมากๆ

"มาวินชลิตาไอ้สองผัวเมียนรก น่าขำจริงๆ เป็นคนดีๆไม่คุ้มหรือไง? ขอให้สองสามีภรรยามีความสุขไปจนตาย"

"คนหนึ่งใจคอโหดร้ายใช้วัตถุดิบหมดอายุทำผลิตภัณฑ์ให้กับเด็ก คนหนึ่งก็ความคิดชั่วร้ายสร้างข่าวลือว่าอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลตัวเองมีปัญหา หญิงร้ายชายเลวสวรรค์สรรค์สร้างให้มาคู่กันจริงๆ"

"ฉันว่าวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปจะจบสิ้นลงแล้วแน่ๆ เลี้ยงเด็กที่ล้างผลาญทำลายทุกอย่างไม่พอ ยังแต่งงานกับนังผู้หญิงดอกทองรับมันเข้ามาในตระกูลอีกขอมอบคำว่าจบเห่ให้กับภราดรเลยแล้วกัน"

"สินค้าของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปต่อไปฉันจะไม่กินแล้ว ทุกคนมารวมกันรุมสาปรุมด่าพวกเขากันเถอะ ส่งพวกเขาไปตายซะ!"

พออ่านดูในทวิตเตอร์ต่อ ในท็อปปิกของข่าวฉาวในงานแต่งงานมาวินและชลิตาเธอเห็นวิดีโอที่หทัยตบหน้าของเธอ

ข้างบนวิดีโอเขียนข้อความเอาไว้หนึ่งท่อน:ชัชนันท์กับแม่เลี้ยง

ในคอนเมนต์ของวิดีโอแทบจะระเบิด เหล่าบรรดาชาวเน็ตเริ่มรวมกันเพ่งเล็งไปที่หทัยอย่างรุนแรง

"คุณชายห้า......ที่ท่านกินคือไข่ผัดพริกหยวกเหรอครับ?"เกริกพูดขึ้นอย่างระมัดระวัง สายตาเต็มไปด้วยความช็อกตกใจ

"ทำไม?"

"ท่านเกลียดไข่ผัดพริกหยวกมากที่สุดเลยไม่ใช่เหรอครับ? ท่านบอกเองว่ารสชาติที่รวมกันของไข่กับพริกหยวกเป็นรสชาติที่แย่ที่สุดไม่ใช่เหรอครับ?"เกริกอดกลั้นความอยากรู้ของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ พูดถามขึ้นมาทันที

แต่ที่เสิร์ฟอยู่ข้างๆเขาในตอนนี้ ใครจะไปรู้ว่าดันจะเป็นไข่ผัดพริกหยวกที่เขาเกลียดนักเกลียดหนากันล่ะ?

"อื้อ แต่ตอนนี้จู่ๆก็รู้สึกว่ามันอร่อยขึ้นมา"แทนไทพูดพลางคีบไข่ผัดพริกหยวกขึ้นมากิน

เกริก:???

คุณชายห้าของพวกเขาจริงจังใช่ไหม?

"คุณชายห้า คิดไม่ถึงว่าท่านจะทำอาหารได้หน้าตาน่าทานขนาดนี้นะครับ สีกลิ่นรสดูดีมากๆ"เกริกเปลี่ยนบทสนทนา

"ดูดีเหรอ?"

"ดูดีสุดๆไปเลยล่ะครับ"

"อื้อ สิ่งที่ภรรยาของฉันทำดูดีแน่นอนอยู่แล้ว"

พูดจบ เขาก็ยกมุมปากข้างเดียวขึ้นมาเล็กน้อย ความเย็นชาที่ใบหน้าลดลงไปไม่น้อย

ในเวลานี้ความสับสนไม่เข้าใจทั้งหมดภายในใจของเกริก ก็คลี่คลายไปจนหมด

สุดยอดมากคุณผู้หญิง

"พูดธุระได้แล้ว"แทนไทพูดขึ้นมาต่อ หันมองไปที่หน้าของเกริกอย่างเย็นชา

"คุณชายห้า เรื่องที่ท่านให้ผมไปทำ ทำเสร็จแล้วครับ แต่ว่า......"

แทนไทจุดบุหรี่หนึ่งมวนอย่างเงียบๆ สูดพ่นควันออกมาพลางรอคำพูดถัดไปของเกริกอย่างใจเย็น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว