บทที่ 24 ทำไมหน้าด้านขนาดนี้
ประหลาดใจได้ไม่นาน ทุกคนในตระกูลเย่มีปฏิกิริยา
เย่สวนได้รับเชิญจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเป็นการส่วนตัว จะเป็นไปได้อย่างไร
“ฮา ฮา ฮา” เย่หยุนเทาหัวเราะก่อนอย่างดัง มองเย่สวนแล้วพูดพล่อยๆว่า “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร หน้าของคุณใหญ่กว่าก้นของคุณย่าอีกหรือ ทำไมหยูเม่ยหยินกรุ๊ปต้องเชิญคุณเป็นการส่วนตัว ฝันกลางวันหรือเปล่า ขอร้อง รีบกลับไปนอนซะ อย่าออกมาขายขี้หน้าเลย”
“คุณเอาความมั่นใจมาจากไหน คิดว่าประสบความสำเร็จอย่างมากใช่ไหมที่ได้แต่งงานกับคนขี้ขลาดตาขาวและไม่มีความสามารถ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้สึกละอายใจเลยกลับมีความภาคภูมิใจ คุณทำให้ตระกูลเย่ของพวกเราต้องอับอายมาก” เย่ซวงเย้ยหยัน
ท่านย่าสีหน้าหนักขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เคยสังเกตว่า เย่สวนจะไม่มีสมองขนาดนี้
แต่นี่อยู่ต่อหน้าสาธารณะ เธอในฐานะหัวหน้าครอบครัวไม่อยากจะแสดงท่าทีโมโห เกรงว่าจะเสียภาพพจน์
“เย่สวน คุณทำให้ฉันผิดหวังมาก เรื่องวันนี้ ฉันยังไม่คิดบัญชีกับคุณ รอ การประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเสร็จสิ้นก่อน ฉันจะจัดการคุณแน่” ท่านย่าพูดอย่างเย็นชา
เย่สวนอยู่ในความสงบ เธอได้รับเชิญจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ป นี่เป็นเรื่องจริง ในเมื่อคนเหล่านี้ไม่ยอมเชื่อ เธอก็ไม่จำเป็นต้องอธิบาย
“เหอะๆ” เย่หยุนเทากับเย่ซวงมองหน้ากัน สายตาเหมือนขบคิด
วันดีๆของ เย่สวนสิ้นสุดลงแล้ว
ครู่ต่อมา มีพนักงานคนหนึ่งของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเดินออกจากอาคารมา ทักทายตัวแทนทุกท่านที่มาเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจ
ตัวแทนจะต้องแสดงบัตรเชิญก่อนเข้าหยูเม่ยหยินกรุ๊ปทุกคน
ท่านย่ากับเย่หยุนเทาพวกเขา เพิ่งต่อว่าเย่สวนที่อยู่หลังแถวสุดมา ดังนั้นถึงมีโอกาสได้รับการต้อนรับหลังสุด
ท่านย่าใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ยิ้มให้พนักงานต้อนรับแล้วกล่าวว่า “นี่เป็นบัตรเชิญของพวกเราตระกูลเย่ มีทั้งหมดสี่ท่าน มีฉันเย่เจิ้งกั๋ว เย่หยุนเทาและเย่ซวง”
ขณะพูดยังยื่นมือชี้ไปที่ตัวพวกเขาเย่เจิ้งกั๋ว เพื่อไม่ใช้พนักงานต้อนรับเข้าผิดนับเย่สวนเข้าไปด้วย
สิ่งที่ทำให้ท่านย่าพวกเขาต้องตะลึงคือ พนักงานต้อนรับคนนี้ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไม่แม้แต่ชายตามองพวกเขา ก็ขยำบัตรเชิญของพวกเขาแล้วโยนใส่ถังขยะที่อยู่ข้างๆ
“โอ้ คุณผู้หญิง คุณทำอะไร” ท่านย่าตกใจมาก เอื้อมมือจะไปเก็บบัตรเชิญในถังขยะ
“ท่านย่า ต้องขออภัยจริงๆ ประธานของพวกเราเพิ่งจะยกเลิกบัตรเชิญของพวกท่านสี่คน ดังนั้น การประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจในวันนี้ ตระกูลเย่ของพวกคุณเกรงว่าจะไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมแล้ว” พนักงานต้อนรับพูดอย่างเย็นชา
อะไรนะ
เมื่อเธอพูดออกมาเช่นนั้น ท่านย่า เย่เจิ้งกั๋ว เย่หยุนเทา เย่ซวงอึ้งไปพร้อมๆกัน ยืนตัวแข็ง เหมือนโดนฟ้าผ่า
โควตาของพวกเขาถูกยกเลิก
ชั่วขณะ รู้สึกไม่พอใจ พูดไม่ออกอารมณ์ที่ซับซ้อนทุกประเภทไม่เต็มใจไม่น่าเชื่อสยองขวัญ ฯลฯ อยู่ในใจของพวกเขา
“นี่” แม้แต่เย่สวนที่อยู่ข้างๆก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก รายชื่อสี่คนของตระกูลเย่ถูกยกเลิก ส่วนที่เธอกลับได้รับโควตาสี่คน หรือว่าถูกโอนมาที่เธอแล้ว
แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร นอกเสียจากเธอจะเป็นที่โปรดปรานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ถึงได้รับโอกาสเช่นนี้
แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เธอเป็นแค่ประธานเล็ก ๆ ของบริษัทเล็กๆ จะได้รับการโปรดปรานจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเป็นไปไม่ได้
เมื่อทุกคนมีความคิดไปต่างๆนานา พนักงานต้อนรับยิ้มแล้วกล่าวกับเย่สวน “คุณผู้หญิงท่านนี้ ดิฉันขออนุญาตดูบัตรเชิญของคุณด้วย"
“อ้อ” เย่สวนพยักหน้า หยิบจดหมายเชิญออกจากกระเป๋าอย่างมีกลไก แล้วยื่นให้
ครืน
เมื่อเห็นจดหมายเชิญในมือของเย่สวน ท่านย่าและเย่หยุนเทาพวกเขามีฟ้าร้องในหัวของพวกเขา สีหน้าดูตกใจมาก
“ได้สิ คุณย่า แต่พวกคุณมีกันสี่คน ไม่รู้ว่าจะมีสามคนไหนเข้าไปกับฉันบ้าง” เย่สวนถาม
พอพูดเช่นนี้เย่หยุนเทา เย่ซวงและเย่เจิ้งกั๋วต่างจ้องไปที่ท่านย่า
ท่านย่าจะต้องเข้าไปแน่นอน ดังนั้น ก็เหลือแค่สองที่ และจะต้องมีคนไม่ได้เข้าไปหนึ่งคน
ท่านย่าครุ่นคิดชั่วครู่สองสามวินาทีแล้วตัดสินใจ พูดกับเย่เจิ้งกั๋วว่า “เจิ้งกั๋ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาคุณอยู่ในเมืองปินเหอก็ได้เห็นเวทีใหญ่มามากแล้ว หยุนเทาเป็นทายาทตระกูลเย่ของพวกเรา จำเป็นต้องเข้าไปหาความรู้เพิ่มเติม เปิดโลกทัศน์ นอกจากนี้ในอนาคตซวงเอ๋อก็จะแต่งเข้าตระกูลลู่ ก็ควรหาความรู้เพิ่มเติมด้วย ดังนั้นการประชุมครั้งนี้ คุณก็ยังไม่ต้องเข้าร่วมก่อน”
เย่เจิ้งกั๋วแม้ว่าจะทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ โชคดีที่หยุนเทาของบ้านเขาได้เข้าไปด้วย
“ตกลง แม่ ฉันจะเชื่อฟังที่แม่พูด” เย่เจิ้งกั๋วพยักหน้า หันหลังแล้วออกจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไป
ต่อมา ท่านย่าตกลงกันได้แล้ว พวกเขากับเย่สวนก็เข้าไปหยูเม่ยหยินกรุ๊ปพร้อมกัน
ระหว่างทาง
เย่หยุนเทากับเย่ซวงถอยหลังสองสามก้าว มาข้างๆเย่สวน เดินไปพร้อมเธอ
เย่หยุนเทาเหล่มองเย่สวน พูดเบาๆว่า “คนคร่ำครึ คุณคิดว่าการมีบัตรเชิญนั้นยอดเยี่ยมมากใช่ไหม ตอนนี้พวกเราก็ได้เข้ามาร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจอยู่ดีเย่สวน คุณสังเกตเห็นไหม คุณก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งในมือของคุณย่า คุณย่าจะจัดการอย่างไร สุดท้ายคุณก็ต้องเชื่อฟังอยู่ดี”
“ใช่ หยุนเทาพูดมีเหตุผล เย่สวนนะเย่สวน ตอนนี้คุณยังพอจะมีค่าบ้าง คุณย่าให้คุณอยู่แต่ในครอบครัว รอวันไหนเธอหมดค่าแล้ว คอยดูว่าคุณย่าจะเตะคุณออกไปอย่างไร” เย่ซวงก็พูดเบาๆ เสริมไปอีก “ส่วนฉันไม่เหมือนกันนะ คุณย่าปฏิบัติกับฉันเหมือนของมีค่า ในอนาคตถ้าฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลลู่ เมื่อถึงตอนนั้นฉันก็จะกลายเป็นหงส์ที่อยู่บนฟ้า ส่วนคุณเป็นเพียงไก่ฟ้าบนพื้นดิน ถ้าตั้งแต่นี้คุณยอมเป็นขี้ข้าของฉัน แล้วฉันได้แต่งเข้าตระกูลลู่ ถ้าอารมณ์ดีอาจจะเลี้ยงคุณไว้ข้างกายก็เป็นได้”
ฟังคำพูดถากถางของคนทั้งสอง เย่สวนโกรธมากจนหน้าเป็นสีฟ้าและม่วง แต่เธอไม่ได้ตอบโต้ ตอนนี้เย่หยุนเทากับเย่ซวงร่วมมือ กันโจมตีเธอ ถ้าเธอตอบโต้จะทำให้ถูกโจมตีหนักยิ่งขึ้น
สิบนาทีต่อมา เย่สวนพวกเขาอยู่บนทางเดินหน้าห้องน้ำของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เห็นคนคุ้นเคยเดินออกมา
ลู่เสี้ยงหยาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ