หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 291

บทที่ 291 ช่วงเวลาสำคัญ ไม่ได้การแล้ว!

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกยินดีอยู่ในใจ โชคดีที่ตนอ่านเกมของฉินหยุนเฟยและหวังเจี้ยนออก ไม่เช่นนั้นคืนนี้ค่าใช้จ่ายจะต้องถูกรูดเข้าบัตรของเขาเป็นเงินกว่าหกสิบล้าน เสียรู้ให้เจ้าโง่สองคนนี้จริงๆ

ฮ่าๆ ลู่เสี้ยงหยางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วส่ง SMS ไปหาผู้จัดการร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งทันที

ในเวลานี้พอฉินหยุนเฟยได้ยินหวังเจี้ยนพูดดังนั้นก็พยักหน้าพลางกล่าวว่า “ก็ดี แกรีบไปสอบถามแผนกต้อนรับหน่อยว่าค่าใช้จ่ายคืนนี้สามารถใช้บัตร VIP ใบนั้นได้ไหม”

“โอเค พี่หยุนเฟย ผมจะไปเดี๋ยวนี้ พี่รอฟังข่าวดีจากผมที่นี่ได้เลย” หวังเจี้ยนตอบแล้วเดินจากไปอย่างมีความสุข

ลู่เสี้ยงหยางแอบยิ้มออกมา เจ้าโง่ฉินหยุนเฟย คืนนี้ต้องเสียเป็นใหญ่แน่

หลังจากนั้นไม่นาน หวังเจี้ยนก็กลับมาด้วยความหดหู่ใจ

ฉินหยุนเฟยรีบถาม “ว่าไง? คืนนี้สามารถใช้บัตร VIP ใบนั้นสำหรับค่าใช้จ่ายคืนนี้ได้หรือเปล่า?”

หวังเจี้ยน ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “พี่หยุนเฟย ใช้ไม่ได้”

ฉิบหาย!

เมื่อได้ยินดังนั้นฉินหยุนเฟยก็ถึงกับหน้าอึ้งไปเลย ดูเหมือนว่าคืนนี้เขาจะต้องคิดทำอะไรสักอย่างแล้ว

หวังเจี้ยนสมกับที่เขาได้รับชื่อนี้จริงๆ ตัวตนมีนิสัยเลวทราม ในเวลานี้เขายังคิดหาวิธีที่จะทำลายผู้อื่นเพื่อประโยชน์ต่อตัวเองอีก เขายิ้มพร้อมกับพูดว่า “พี่หยุนเฟย ความจริงพี่เข้าไปแล้วก็แกล้งเมาสิ ยังไงชั้นเรียนของเราก็มีพวกลูกคนรวยอยู่ไม่น้อย พอพี่เมาพวกเขาก็ไม่สามารถบังคับให้พี่ลุกขึ้นมาจ่ายเงินได้ พวกเขาต้องจ่ายเงินเองแน่นอน”

เมื่อได้ยินดังนั้นแววตาของฉินหยุนเฟยก็สว่างไสวขึ้นมาทันที

ฮ่าๆ ใช่แล้ว ทำไมฉันถึงคิดวิธีนี้ไม่ออกนะ ถึงอย่างไรฉันก็เมาพับไปเพราะคอไม่แข็ง

ให้ตายสิ! เจ้าสารเลวสองคนนี้หน้าไม่อาย เมื่อได้ยินเช่นนี้ลู่เสี้ยงหยางก็พูดไม่ออก

แต่ทันใดนั้นฉินหยุนเฟยก็ส่ายหน้าพร้อมกับพูดว่า “ไม่ได้การ ค่าใช้จ่ายคืนนี้หกสิบกว่าล้าน เกรงว่าจะไม่มีใครเต็มใจจ่ายเงินให้ฉัน”

หวังเจี้ยนหัวเราะแล้วพูดต่อ “พี่หยุนเฟย พี่ไม่ต้องเป็นห่วง กงหยู่หนิงเป็นมาดามใหญ่ในเมืองหลวงไม่ใช่หรือ? เธอต้องมีเงินไม่ขาดมือ พอถึงตอนนั้นถ้าพี่เมาพับไป ทุกคนทำอะไรไม่ได้ เธอก็จะออกหน้าเอง”

ฉินหยุนเฟยลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “แต่ถ้าให้เธอจ่ายเงินให้ฉัน แล้ววันหลังฉันไปตามจีบเธอมันจะไม่น่าอายหรอกเหรอ”

ฉินหยุนเฟยเป็นคนเจ้าชู้มาแต่ไหนแต่ไร แม้ว่าเขาจะหมั้นกับหลิ่วหรูยู่แล้ว แต่เขาก็ยังคิดถึงผู้หญิงคนอื่น

กงหยู่หนิงพรั่งพร้อมทั้งรูปร่างและหน้าตา ที่สำคัญคือภูมิหลังของครอบครัว นี่คือแหล่งอาหารของเขา เขาคิดหาวิธีที่จะได้ครอบครองสาวสวยที่สุดของชั้นเรียนนี้มานานแล้ว

หวังเจี้ยนส่ายหน้าแล้วช่วยคิดแผนให้ฉินหยุนเฟยต่อ “พี่หยุนเฟย ไม่หรอก พี่คิดมากเกินไป พี่ก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่จ่ายสักหน่อย มันเป็นเพราะว่าพี่เมา จะว่าไปแล้วเงินที่กงหยู่หนิงจ่ายให้ในคืนนี้ พรุ่งนี้พี่ก็สามารถจ่ายคืนเธอได้ อย่างไรเสียช่วงเวลาหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนพี่หยุนเฟยจะต้องหาได้หกสิบกว่าล้านอย่างแน่นอน พี่หยุนเฟยลองคิดดูสิ พรุ่งนี้ตอนคืนเงินพี่ยังสามารถใช้โอกาสนี้แอด Wechat ก็เธอได้อีก ฮ่าๆ แล้วมันจะไม่ใช่การยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัวได้ยังไง?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของฉินหยุนเฟยก็สว่างแพรวพราว เอามือตบต้นขาทันที

ถูกต้อง นี่คือสิ่งที่เจ้าหนุ่มหวังเจี้ยนคนนี้ถนัดมาก มันคือการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ ไม่เพียงแต่ช่วยกู้หน้าให้ตัวเอง แต่ยังได้วิธีการติดต่อของสาวสวยที่สุดของชั้นเรียนอีกด้วย

“ตกลง งั้นเดี๋ยวก็ทำแบบนี้แล้วกัน” ฉินหยุนเฟยหัวเราะเบาๆ นึกกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ

รอยยิ้มจางๆ วาดขึ้นที่มุมปากของลู่เสี้ยงหยางที่กำลังแอบฟังอยู่ เนื่องจากเขาได้รับรู้แผนการของฉินหยุนเฟยและหวังเจี้ยนแล้วจึงไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จได้

เขาหันหลังกลับมาที่ห้องวีไอพีอย่างเงียบๆ

ไม่นานฉินหยุนเฟยและหวังเจี้ยนก็กลับมาที่ห้องวีไอพี ฉินหยุนเฟยแสดงเป็นคนเหลาะแหละได้เหมือนจริงๆ เขาเดินโซซัดโซเซ โชคดีที่มีหวังเจี้ยนคอยช่วยพยุงจึงกลับมายังที่นั่งของตนเองได้

หวังเจี้ยนคนต่ำช้า กลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่าฉินหยุนเฟยเมาแล้ว เขายิ้มพลางพูดว่า “พี่หยุนเฟย พี่ก็ดื่มไม่เก่งเหมือนกันนี่ แค่นี้ก็เมาแล้วเหรอ?”

เพื่อนนักเรียนหลายคนพากันบอกว่า “พี่หยุนเฟยเมาแล้ว คุณก็ให้เขานอนฟุบบนโต๊ะสักพัก อย่ารบกวนเวลาพักผ่อนของเขา”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เดี๋ยวยัยโง่นี่ก็จะปล่อยไก่แล้ว

แน่นอนว่าพนักงานเก็บเงินสาวสวยส่ายหน้าพร้อมกับพูดว่า “คุณผู้หญิงคะ ฉันคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว ค่าอาหารในคืนนี้ของพวกคุณทั้งหมด 68 ล้าน รบกวนเปลี่ยนบัตรใบใหม่ด้วย”

อะไรนะ?

68 ล้าน?

เกือบทุกคนต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินราคาเมื่อครู่นี้ เธอยืนนิ่งอยู่กับที่ด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด

แม่งเอ๊ย! งานเลี้ยงประตูมังกรเหรอ? ถึงได้แพงขนาดนี้?

ไป๋หมิ่นหมิ่นรู้สึกอายมาก แต่ก็ยังคงพูดอย่างหนักแน่น “อาหารมื้อหนึ่งแพงขนาดนี้เชียวหรือ ช่วยแจกแจงให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?”

พนักงานเก็บเงินสาวสวยชักสีหน้าพร้อมกับพูดว่า “ไวน์ Caloranti หนึ่งขวดราคา 5 ล้าน พวกคุณสั่งมา 100 ขวด นอกจากนี้อาหารที่พวกคุณสั่งล้วนเป็นอาหารแนะนำของร้านเราทั้งหมด บิลค่าใช้จ่ายง่ายๆ แบบนี้ฉันคงไม่จำเป็นต้องสอนคุณคำนวณหรอกนะ

“ฮู้!”

หลายคนสูดหายใจเข้าอย่างแรง ไวน์ Caloranti ขวดเดียวราคาตั้ง 5 ล้าน ให้ตายสิ! แพงเกินไปหรือเปล่า แต่ไวน์นี้ก็รสชาติดีทีเดียว

จางสู้ไม่เคยเห็นโลกมาก่อน ในเวลานี้จึงเกาหัวด้วยความลำบากใจ ไวน์ Caloranti นั้นเขาไม่ได้ตั้งใจจะสั่ง

ไป๋หมิ่นหมิ่นหน้าแดงด้วยความอับอาย เก็บบัตรธนาคารของเธอคืนมาอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอมีเงินในบัตรแค่ไม่กี่ล้าน ไม่ถึงเศษเสี้ยวด้วยซ้ำ

“ตกลงว่าพวกคุณใครจะเป็นคนจ่ายเงิน? ให้ตายสิ เงินไม่พอยังจะเสแสร้งอีก ดื่มไวน์ที่แพงที่สุดในห้องวีไอพี” พนักงานเก็บเงินสาวสวยกล่าวด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

หลายคนมองกลับไปที่ฉินหยุนเฟยโดยสัญชาตญาณ ไอ้บ้าเอ๊ย! เจ้าหมอนี่ทำไมต้องมาเมาในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้ด้วย?