หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 41

บทที่41 ใครให้หน้าคุณมาโอ้อวดที่นี่

ลู่เสี้ยงหยาง มองกางเกงที่แนบกายของเธออายนิดหนึ่งไม่นานหนัก แล้วก็ทำการรักษาต่อไป

กรรไกรในมือค่อยๆตัดเบาๆ เปิดปากกางเกงที่กางเกงแนบกายนั้นนิดหนึ่ง ในเวลานั้น บาดแผลที่ถูกแผ่นเหล็กแทงทะลุนั้นก็ได้เข้ามาในสายตาของ ลู่เสี้ยงหยางจนหมด

ลู่เสี้ยงหยาง รู้ ว่าบาดแผลนี้เกิดจากอุบัติเหตุทางรถแน่นอน แผ่นเหล็กนี้มาจากประตูรถ

เนื่องจากตอนนี้บาดแผลทั้งหมดได้ปรากฏออกมาแล้ว สามารถมองเห็นเลือดสดที่ไหลออกมาจากบาดแผล ไหลออกมาเหมือนกับน้ำพุ

ซูจื้อเฉิง ละสายตาจากขาที่สวยของผู้หญิงคนนั้นอย่างอาลัย มองดู ลู่เสี้ยงหยางแล้วยิ้มอย่างโหดเหี้ยม : “ไอ้หนุ่ม ตอนนี้คุณมีปัญหาอยู่สองอย่างที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ข้อหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ได้หมดสติไปแล้ว คุณทำให้เธอฟื้นขึ้นมาได้ไหม? ข้อสอง บาดแผลตอนนี้ของผู้หญิงมีเลือดไหลออกมามาก ไม่มีวิธีการที่จะหยุดเลือดได้ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ไม่ถึงหนึ่งนาทีเธอก็จะตาย ”

พูดถึงตรงนี้ เขาก็หัวเราะเยาะ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดไปที่บันทึกวิดีโอ หันกล้องไปที่ลู่เสี้ยงหยาง ถ้า ลู่เสี้ยงหยางเป็นคนทำให้ผู้หญิงคนนี้ตายจริงๆ งั้นนี้ก็เป็นหลักฐานได้ ลู่เสี้ยงหยางต้องรับผิดชอบทุกอย่าง ไปเข้าคุก

ลู่เสี้ยงหยาง ไม่ได้สนใจเขา สีหน้านิ่งสงบมาก

เอามือยื่นมาหยิบม้วนผ้าที่อยู่ตรงหน้าอกออกมา แล้วค่อยคลี่ออก เห็นแค่เข็มเงินที่เรียงกันบนนั้นอย่างหนาแน่น

ในตอนนั้น ลู่เสี้ยงหยางติดตามเรียนกับผู้เฒ่าก็คือทักษะแพทย์แผนจีน เพราะฉะนั้นขั้นตอนต่อไปของเขาก็คือเตรียมที่จะใช้เข็มเงินฝังเข็ม

ซูจื้อเฉิง เกือบจะอดขำไม่ได้ ไอ้คนนี้มันโง่จริงๆใช่ไหม? คนเจ็บอยู่ในอันตรายแล้ว เขายังหยิบเอาเข็มเงินบ้าๆนี่ออกมาอีก เขาคงไม่ได้หวังว่า จะฝังเข็มลงไปบนร่างกายของคนเจ็บแล้วเลือดจะหยุดไหล คนเจ็บก็จะฟื้นขึ้นมาจริงใช่ไหม? เขาเป็นหมอแพทย์แผนปัจจุบันแท้ๆ ดูถูกแพทย์แผนจีนที่สุด สำหรับเขาแล้ว แพทย์แผนจีนทำได้มากสุดก็แค่โรคเล็กๆน้อยๆเท่านั้น การนวดจีนอะไรนั้น การนวด ฝังเข็มก็ทำได้แค่รักษาโรคปวดในข้อเล็กๆน้อยๆแค่นั้น

ในตอนที่ ซูจื้อเฉิงดูถูกอยู่นั้น ลู่เสี้ยงหยางก็หยิบเข็มเงินที่ยาว5เซนติเมตรออกมาหนึ่งเล่ม แทงลงไปเหนือบาดแผลสองนิ้ว แล้วก็เอาเข็มเงินที่ยาว7เซนติเมตรออกมา แทงลงไปที่ฝั่งซ้ายห่างบาดแผลสามนิ้ว แล้วก็ หยิบเข็มเงินยาว10เซนติเมตรตามมา แทงลงไปเหนือแผลทางฝั่งขวาห้านิ้ว……

ในช่วงเวลานี้ ลู่เสี้ยงหยางยังคงฝังเข็มเงินลงไปรอบๆบริเวณบาดแผลอย่างต่อเนื่องไม่หยุด

ทันใดนั้น ซูจื้อเฉิงก็สั่นไปทั้งตัว สายตาเต็มไปด้วยความตกใจ ในตอนนั้นเขาก็พบว่า บาดแผลที่เลือดไหลไม่หยุดเมื่อวินาทีที่แล้วนั้นก็กลับหยุดไหลขึ้นมาอย่างกะทันหัน

“แม่มึง เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ” ซูจื้อเฉิงมือสั่น โทรศัพท์ที่อยู่ในมือเกือบตกลงที่พื้น รู้สึกตัวยกมือขึ้นมาขยี้ตา เขาสงสัยว่าเขากำลังฝัน

แต่ความเป็นจริงก็เป็นเช่นนี้ ลู่เสี้ยงหยางได้หยุดเลือดที่บาดแผลบนขาของผู้หญิงคนนั้นได้แล้วจริงๆ

“เฮ้ย……นี้ นี้ นี้ เป็นไปได้ยังไง? ” ซูจื้อเฉิงเบิ่งตากว้างอ้าปากค้าง ในใจมีคลื่นที่โหมกระหน่ำซัดเข้ามา

ตามทักษะการแพทย์ที่เขามี อยากจะหยุดเลือด งั้นก็ต้องใช้ Thrombin แต่ว่าบาดแผลของผู้หญิงคนนี้ใหญ่เกินไป เลือดไหลออกมามาก ถ้าเอาThrombinใส่ลงไปที่แผล ก็จะถูกเลือดที่ไหลออกมาใหม่พาไหลออกไปด้วย เพราะฉะนั้นใช้Thrombinในการหยุดเลือดนั้นก็ไม่มีประโยชน์

ถึงแม้จะอยู่ในโรงพยาบาล ก็ต้องใช้อุปกรณ์หยุดเลือดถึงจะหยุดเลือดได้ และก็ต้องให้เลือดที่ตรงกันแก่ผู้บาดเจ็บ ถึงจะสามารถทำการรักษาได้ตามจุดมุ่งหมาย

ซูจื้อเฉิง ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ลู่เสี้ยงหยางใช้เข็มเงินไม่กี่อันฝังเข้าไป จะสามารถหยุดเลือดไว้ได้ยังไง?

เขาไม่รู้แน่นอน เข็มเงินที่ลู่เสี้ยงหยางฝังไปมากมายหนาแน่นพวกนั้น ทั้งหมดได้ฝังลงไปที่เส้นเลือดที่อยู่รอบไปบริเวณแผล ภายใต้เทคนิคการกระตุ้น ปิดผนังในเส้นเลือด เลือดที่ไหลตามธรรมชาติก็ไม่มีทางที่จะไหลได้อีก

เป็นที่รู้กันดีว่า เส้นเลือดกลับไม่ได้ไหลเข้าออกอย่างปลอดโปร่ง ในเส้นเลือดมี ผนังมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ด้านใน แค่ ผนังเปิดเลือดก็จะไหล และถ้าปิดผนัง เลือดก็จะถูกปิดกั้นไปเลย

ลู่เสี้ยงหยาง ที่ชำนาญมากอย่างนี้ ถ้าอยากจะหยุดเลือดนั้นก็เป็นเรื่องง่ายเหมือนปอกกล้วย

ไม่ได้สนใจการตกตะลึงของซูจื้อเฉิง ลู่เสี้ยงหยางยื่นมือออกไปดึงแผ่นเหล็กที่ทะลุอยู่บนขาของผู้หญิงคนนั้นออก เพราะว่าได้หยุดเลือดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นเลยไม่อันตราย ต่อมาก็ทำการเย็บบาดแผล

ซูจื้อเฉิง นึ่งอึ้งไปอีกแล้ว ความเร็วในการเย็บแผลของ ลู่เสี้ยงหยางนั้น เรียกว่าเหมือนกับเข็มบินอย่างไงอย่างนั้น

ความเร็วก็เร็วแล้ว ยังเย็บแผลสวยงามเป็นระเบียบอีกด้วย เหมือนกับเครื่องจักรที่เย็บออกมาเลย

ซูจื้อเฉิงพ่ายแพ้ราบคาบ เขาจบมาจากโรงเรียนแพทย์ชื่อดัง และยังเคยไปเรียนต่อที่ต่างประเทศอีก แต่กลับถูกลู่เสี้ยงหยางบดขยี้ซะไม่มีชิ้นดีเลย

ทำการจัดการกับบาดแผลส่วนขาเรียบร้อยแล้ว ลู่เสี้ยงหยางเริ่มใช้มือจัดการกับบาดแผลที่ส่วนหัว

บาดแผลที่หัวเป็นแผลเล็กๆที่ถูกกระแทกเท่านั้น ตอนนี้กลายเป็นสะเก็ดเองแล้ว ไม่มีเลือดไหลอีกแล้ว

เธอพ้นขีดอันตรายแล้วเหรอ?

ซูจื้อเฉิงงงไปหมด รีบเดินเข้ามาด้านข้างของผู้หญิง ตรวจสอบอาการการหายใจของเธอ

ชั่วขณะนั้น เขาก็ถึงขั้นตกตะลึงจนพูดไม่ออก

เมื่อกี้ ลู่เสี้ยงหยางฝังเข็มเงินไม่กี่อันลงไปที่ร่างกายของเธอ การรักษานี้สามารถเทียบได้กับการที่ผู้เชี่ยวชาญมากมายมาร่วมกับรักษาอีก

แต่ว่าการตกใจของเขาก็ไม่ได้นานนัก ทันใดนั้นในใจก็มีความคิดด้านมืดปรากฏขึ้นมา

เดินออกมาที่ประตูด้านคลินิก เปิดประตูออก แล้วพูดกับคนที่อยู่ด้านนอกว่า : “ในการพยายามช่วยชีวิตของผม คุณผู้หญิงใหญ่ของพวกคุณได้พ้นขีดอันตรายแล้ว ตอนนี้รีบเข้ามา พาเธอไปรักษาที่โรงพยาบาลเถอะ ”

ตอนที่พูดประโยคนี้นั้น เขาเน้นย้ำไปที่คำว่า‘ผม’ เน้นว่าการช่วยชีวิตครั้งนี้เป็นเขาที่ทำเองทั้งหมด

ไม่ต้องสงสัย เขาหน้าด้านแย่งเอาความดีความชอบของ ลู่เสี้ยงหยางไปแล้ว

“อะไร? พ้นขีดอันตรายแล้ว? ” จ้าวต้าไห่และจ้าวหรูเย็นมองหน้ากัน พวกเขาล้วนเป็นหมอ รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นบาดเจ็บสาหัส นี้ต้องเป็นทักษะการแพทย์ที่ล้ำเลิศมากแค่ไหน ถึงทำให้เธอพ้นขีดอันตรายได้

“ฮ่าๆ จื้อเฉิง ไม่เสียชื่อที่คุณเป็นนักเรียนแพทย์ที่มีผลการเรียนสูง และยังเคยไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วย ทักษะการแพทย์ของคุณเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ”

ในตอนนั้น จ้าวต้าไห่หัวเราะเสียงดัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความชื่นชมปลื้มปริ่ม และก็ทำการตัดสินใจว่าจะ ยกลูกสาวให้แต่งงานกับ ซูจื้อเฉิง

ดวงตาของ จ้าวหรูเย็นเปล่งประกายเป็นรูปหัวใจน้อยสีพีช ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคารพชื่นชม รุ่นพี่ของเธอได้สร้างทักษะทางการแพทย์ที่มหัศจรรย์แล้วล่ะซิ

ในคลินิกที่ไม่มีอุปกรณ์เพียบแบบนี้ ยังสามารถช่วยชีวิตแบบยากลำบากแบบนี้ได้อีกด้วย

แต่ว่าชายสิบกว่าคนนั้นไม่ได้สงสัยอะไร รีบเดินเข้าไปในคลินิก ทุกคนช่วยกันอุ้มคุณผู้หญิงเอาไปวางไว้ในรถเมอร์เซเดสเบนซ์ที่อยู่ด้านนอก แล้วจากไปอย่างรีบร้อน

ในตอนนั้นเอง ลู่เสี้ยงหยางเดินออกมาจากคลินิก มอง ซูจื้อเฉิงแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ใครให้หน้าคุณ มาโอ้อวดที่นี่? ”