หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 418

บทที่ 418 ช่วยทุบขาให้หน่อยสิ!

เมื่อเห็นทีท่าลำบากใจของจูหยู่เจิน ลู่เสี้ยงหยางรู้ได้ทันที การที่ตนจะใกล้ชิดเธอไปมากกว่านี้คงเป็นไปไม่ได้

เขาจึงไม่พูดอะไรต่อ จะได้ไม่ทำให้จูหยู่เจินหญิงเฒ่าคนนี้เกิดโทสะ ทีหลังตนอาจจะถูกกลั่นแกล้งในสถาบันก็ได้

ลู่เสี้ยงหยางกระแอมแก้เก้อ “แต่ว่า ตอนนี้ผมก็ได้รู้สถานการณ์ของดานเถียนอาจารย์อยู่บ้าง ผมจะบอกวิธีรักษากับอาจารย์เดี๋ยวนี้”

จูหยู่เจินพยักหน้ารับ ใบหน้าที่แดงก่ำค่อยยังดีขึ้นมาบ้าง

ต่อให้เป็นอย่างนั้น เธอก็เกิดความรู้สึกประหลาดขึ้น เมื่อจับจ้องลู่เสี้ยงหยาง ตำแหน่งดานเถียนที่ค่อนข้างส่วนตัว ถูกลู่เสี้ยงหยางสัมผัสแล้ว การที่ตนคิดที่จะกลับไปมีความสัมพันธ์แบบเดิมกับเขา คงเป็นไปไม่ได้แล้ว

“เฮ้อ” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ จูหยู่เจินมีความรู้สึกที่ซับซ้อน

ในเวลานี้เอง ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยเสริม “ดานเถียนของอาจารย์ได้รับการกระทบกระเทือนจากยาล้างกระดูก จนเกิดรอยแตกแยกในบริเวณเล็กๆ นี่เป็นผลข้างเคียงของยาล้างกระดูกที่หมดอายุ ยาทั่วไปใช้ไม่ได้ผลกับการรักษา ดีที่ผมมียาชนิดหนึ่ง ที่สามารถรักษารอยแตกขนาดเล็กของดานเถียนได้”

“ยาอะไร?” จูหยู่เจินเอ่ยถาม

ลู่เสี้ยงหยางตอบ “ยาคืนจิต”

ยาคืนจิต? นั่นมันยาระดับสามไม่ใช่หรือไง? แถมยังเป็นยาระดับสามชั้นกลางให้ที่มีฤทธิ์แรงมากอีกด้วย

ต่อให้เป็นอาจารย์โจ่ฉินเองก็ไม่รับประกันว่าจะสามารถกลั่นออกมาได้

ยังไงซะตอนนี้โจ่ฉินเป็นเพียงอาจารย์กลั่นยาระดับสาม ไม่สามารถรับประกันได้ ว่าจะกลั่นยาระดับสูงออกมาได้

เมื่อนึกขึ้นได้ จู่หยู่เจินไร้ความกล้า เธอหวังว่าอาจารย์โจ่ฉินจะช่วยเธอกลั่นยาคืนจิตออกมาให้เธอได้

แต่น่าเสียดาย ที่จูหยู่เจินไม่รู้ ว่าความสามารถของลู่เสี้ยงหยางเหนือกว่าโจ่ฉินมาก

ดังนั้นจูหยู่เจินควักโทรศัพท์ออกมา โทรหาโจ่ฉิน เธอถามโจ่ฉินอย่างละเอียดว่าสามารถกลั่นยาคืนจิตออกมาได้สำเร็จหรือไม่

หากแต่คำตอบของโจ่ฉิน ความสำเร็จ มีเพียงแค่ร้อยละ30%เท่านั้น

30% ต่ำเกินไป มีแต่จะเสียวัตถุดิบไปอย่างน่าเสียดาย

แม้ว่าจูหยู่เจินจะไม่ใช่นักกลั่นยา แต่เธอก็รู้ดี วัตถุดิบที่นำมาประกอบการกลั่นยาคืนจิตนั้นหายากยิ่งกว่าอะไรดี ตอนนี้เธอแทบจะไม่สามารถรวบรวมวัตถุดิบบางส่วนสำหรับการกลั่นยาได้เลย

หลังวางสาย จูหยู่เจินมีสีหน้าเคร่งเครียด

ลู่เสี้ยงหยางที่มองเธอขาดทะลุ หัวเราะออกมา “อาจารย์ บังเอิญจังเลย ผมเองก็พอมีความสามารถในการกลั่นยาบ้าง หากอาจารย์เชื่อใจผม ผมพอจะช่วยอาจารย์กลั่นยาคืนจิตได้”

“อะไรนะ? แกเหรอ?” จูหยู่เจินไม่อยากจะเชื่อ

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า “ผมมีความเชื่อมั่น90%ขึ้นไปว่าจะสำเร็จ”

เอ๋? 90%ขึ้นไปอย่างน้อยเหรอ?!

จูหยู่เจินตกตะลึง ดูเหมือนว่าไอ้หมอนี่มีความเชี่ยวชาญในการกลั่นยาจริงๆ ไม่เช่นนั้นก็คงไม่สามารถดูออก ว่ายาล้างกระดูกของฉินหยุนเฟยมีปัญหา

“โอเค! อาจารย์จะเชื่อลูกศิษย์สักครั้ง หวังว่าศิษย์จะไม่ทำให้อาจารย์ต้องผิดหวัง” จูหยู่เจินเอ่ย ยินดีที่จะเดิมพันทั้งหมดให้กับลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางเผยรอยยิ้มไร้คำพูดใดๆ หลุดออกจากปาก

ต่อมาจูหยู่เจินเข้าไปในห้องทำงาน เพื่อจัดเตรียมวัตถุดิบของการกลั่นยาคืนจิต

ที่นี่มีห้องครัว และหม้อต้มดินเผาอยู่ ลู่เสี้ยงหยางสามารถกลั่นยาคืนจิตที่นี่ได้เลย

ลู่เสี้ยงหยางเลือกหม้อดินสีม่วง หลังจากที่เสียบปลั๊กอุ่นเครื่องเรียบร้อย ก็ใส่วัตถุดิบทุกอย่างลงไป

จู่หยู่เจินยืนดูอยู่อีกด้าน ด้วยความตกตะลึง ลู่เสี้ยงหยางมีความช่ำชอง ดูชำนาญ ราวกับว่าเคยได้ผ่านการทดลองมาแล้วก่อนหน้านี้นับร้อยครั้ง แต่ก่อนเธอเคยเห็นโจ่ฉินกลั่นยา แต่ฝีมือของโจ่ฉินดูไม่ช่ำชองและชำนาญเท่ากับลู่เสี้ยงหยาง

แน่นอน ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางเป็นใหญ่ เขาหัวเราะออกมา ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเรียบ “อาจารย์จะปฏิเสธผมก็ได้ ผมเป็นคนง่ายๆ เพียงแต่ ผมเมื่อมือมากขนาดนี้ ก็คงรับประกันไม่ได้อีกแล้วว่าความสำเร็จจะสูงถึง90%”

“.....อะไรนะ? บ้าเอ๊ย!”

จูหยู่เจินโมโหจนแทบบ้า แต่ใครใช้ให้เธอมีความจำเป็นที่จะต้องร้องขอความช่วยเหลือจากเขาล่ะ สถานการณ์ตรงหน้าเธอได้แต่อดทน ยื่นแขนอันเรียวงาม พาดบนหัวไหล่ของลู่เสี้ยงหยาง บีบนวดให้เขาอย่างเบามือ

ฮ่าฮ่า รู้สึกดีชะมัด อาจารย์ประจำชั้นสาวสวยนวดให้เขา บริการแบบนี้คงมีแต่ตัวเองเท่านั้นที่ได้รับ

ลู่เสี้ยงหยางชูคออย่างได้ใจ พร้อมกับทำตาหยี อย่างรู้สึกดี

จูหยู่เจินสีหน้าเขียวม่วงสลับกัน ไฟโกรธแทบจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้ แต่เธอก็ต้องอดทนเอาไว้

หากแต่ประโยคต่อไปของลู่เสี้ยงหยาง ทำให้เธอระเบิดลงอย่างสุดทน

“อาจารย์ครับ ดูสิผมกลั่นยาให้อาจารย์ตั้งนาน ปวดขาไปหมด อาจารย์ช่วยทุบขาให้ผมหน่อยสิ”

….. ไอ้บ้าเอ๊ย ได้คืบจะเอาศอก ไอ้เศษเดน

จูหยู่เจินโกรธจนแทบดิ้น พลันประกาศอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ลู่เสี้ยงหยาง ถ้าแกกล้าเรียกร้องอะไรที่ไร้เหตุผลอีก เชื่อไหมฉันจะทำให้แกแหลกละเอียดไปทั้งตัว?”

ให้ตาย! วู่วามเป็นบ้า เหมือนว่าจูหยู่เจินจะยังไม่รู้ตัวสินะ ว่าตัวเองอยู่ในสถานะอะไร?

ชายหนุ่มยักไหล่อย่างขอไปที ก่อนที่จะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อาจารย์ครับ ผมจะบอกอะไรให้ ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนที่สำคัญ หากผมไม่พอใจขึ้นมา ความพยายามทั้งหมดของอาจารย์ที่ทำมาเมื่อสักครู่ ก็จะสูญเปล่านะครับ”

…..ไอ้เศษเดน!

จูหยู่เจินแทบคลั่ง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ท้ายที่สุดเธอได้แต่กัดฟันสู้คุกเข่าลง ยื่นแขนเลอค่าออกไปทุบขาให้กับลู่เสี้ยงหยาง

ฮ่าฮ่า รู้สึกดีชะมัด น่าตื่นเต้นเป็นบ้า!