บทที่ 53 การเปลี่ยนแปลงการปกครองของตระกูลเย่
ถึงแม้น้ำเสียงของหวังหยุนที่พูดเมื่อกี้จะไม่ดัง แต่ก็พอจะทำให้ทุกคนในตระกูลเย่ได้ยิน
อะไรนะ?
หวังหยุนจะออกเงินพันสองร้อยล้านเพื่อซื้อหุ้นตระกูลเย่กรุ๊ป51%?
ถ้างั้น คนที่จะมาเป็นผู้นำคนต่อไป จะกลายเป็นหวังหยุน?
ตอนแรก คนในตระกูลเย่ทุกคนก็ต่อต้าน พวกเขาไม่ยอมที่จะมอบอำนาจให้
แต่แรงดึงดูดของเงินพันสองร้อยล้านสำหรับคนในตระกูลนั้น มันช่างมีมากเหลือเกิน
เนื่องจากคนในตระกูลเย่หลายคนไม่เก่งธุรกิจ ทั้งตระกูลเย่กรุ๊ปและบริษัทในเครือรวมกัน ทุกๆ ปีก็จะได้รายได้ประมาณห้าร้อยล้าน
เงินพันสองร้อยล้านเพียงพอที่จะให้พวกเขาดิ้นรนไป20กว่าปี
แน่นอน ว่านี่เป็นแค่ในสถานการณ์ที่เขาคิด ถ้าหากเกิดข้อผิดพลาด ตระกูลเย่ก็ต้องควักเงินในส่วนนั้นออกไปอุดช่องโหว่
พอคิดถึงเรื่องพวกนี้ คนในตระกูลเย่ทั้งหมดก็ใจเต้น จนอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน
"ให้ตายเถอะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้? " จางยูนเหาด่าอยู่ในใจ รับไม่ได้มากๆ ที่จริงเขาคิดว่าจะใช้เงินหกร้อยล้านซื้อหุ้น60%ของชิงสุยกรุ๊ปเอามาไว้ในมือ จากนั้นก็จะค่อยๆ กลืนตระกูลเย่กรุ๊ปเอาไว้ทั้งหมด แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกหวังหยุนยื่นมือมาสอด
หวังหยุนไม่ใช่คนที่เขาจะแย้งได้ ถึงแม้พ่อของเขาจะอยู่ที่นี่ก็คงทำอะไรไม่ได้ เมื่อเป็นแบบนี้ ที่เขาคาดการณ์ไว้ก็พังหมด
เมื่อเห็นว่าคนตระกูลเย่ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร หวังหยุนก็พูดขึ้นต่อ: "พวกคุณมีเวลาคิดแค่หนึ่งนาที ยอมยื่นหุ้น51%ออกมา ต่อไปก็จะเป็นพันธมิตรกับเทคโนโลยีมังกรกรุ๊ป แต่ถ้าหากปฏิเสธ ก็จะใช้อิทธิพลทั้งหมดที่มีของเทคโนโลยีมังกรกรุ๊ป ต้อนพวกคุณไว้"
เมื่อพูดออกมา คนในตระกูลเย่ทั้งหมดก็หน้าแดงก่ำ หวังหยุนไม่ได้ข่มขู่พวกเขา แต่เป็นการชี้แจงข้อเท็จจริง เทคโนโลยีมังกรกรุ๊ปมีความสามารถที่จะบีบพวกเขาจนตายได้จริงๆ
เย่หยุนเทาป๊อดคนแรก เขารีบพูดกับท่านย่า: “คุณย่า รีบตอบรับประธานหวังเถอะ นี่เป็นโอกาสของตระกูลเย่ของพวกเราแล้ว"
คนฉลาดเขารู้ ถ้ายอมตามที่หวังหยุนบอกก็จะได้เงินพันสองร้อยล้าน แต่ถ้าไม่ ก็บริษัทก็จะต้องปิดตัวลง และต้องเจอกับเรื่องลำบาก
ต่อมาคนตระกูลเย่ก็ตอบอย่างเห็นด้วยตามๆ กัน
"ใช่แล้ว คุณแม่ ประธานหวังเขาสนใจพวกเรา นี่ก็เป็นโอกาสตระกูลเย่ของพวกเราที่จะได้พัฒนา จะปฏิเสธได้ยังไง? "
"คุณย่า ตระกูลเย่ของพวกเราต้องการพัฒนานะ ก็ทำได้แค่ร่วมมือกับเทคโนโลยีมังกรกรุ๊ป"
เมื่อฟังความคิดเห็นของคนในตระกูลเย่ ท่านย่าก็รู้ ว่านี่เป็นเสียงส่วนมาก เพราะงั้นจึงกัดฟันพยักหน้ารับ
หวังหยุนเหมือนรู้คำตอบอยู่แล้ว แค่ปัดมือ เงินพันสองร้อยล้านก็โอนเข้าบัญชีของตระกูลเย่กรุ๊ป จากนั้นตระกูลเย่ก็เตรียมเอกสารสัญญาการโอนหุ้น เมื่อทั้งสองฝ่ายลงนามเสร็จ หุ้น51%ก็กลายเป็นของหวังหยุนทั้งหมด
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ตระกูลเย่กรุ๊ปไม่ได้อยู่ใต้คำสั่งของท่านย่าแล้ว แต่อยู่ใต้คำสั่งของหวังหยุน
หวังหยุนกวาดสายตามองคนในตระกูลเย่ ไม่นานก็เห็นเย่สวน ทันใดนั้นก็เดินเข้าไปหาอย่างเร็ว พูดพลางยิ้ม: “คุณเย่ ต่อจากนี้คุณช่วยจัดการหุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ปแทนผมด้วยนะ ในช่วงนี้ คุณมีสิทธิ์ในการตัดสินใจทุกอย่าง แม้แต่การตัดสินใจการสำคัญ ก็ไม่จำเป็นต้องถามผมคุณตัดสินใจได้เลย”
อะไรนะ? !
เมื่อเขาพูด คนในตระกูลเย่ทุกคนก็ช็อก
หวังหยุนให้เย่สวนจัดการหุ้น51%ของตระกูลเย่กรุ๊ป แถมยังให้อำนาจในการตัดสินใจด้วย?!
แบบนี้มันไม่ได้หมายความชัดๆแล้วเหรอ ว่าต่อไปทุกคนในตระกูลเย่ของพวกเขาต้องฟังเย่สวน
สายตาของคนตระกูลเย่ ส่งหวังหยุนออกจากห้องประชุมไป
หลังจากนั้น จางยูนเหาก็ยืดตัวตรงอีกครั้ง สายตามองไปที่ลู่เสี้ยงหยาง ด้วยสายตามุ่งร้าย
เรื่องดีๆ ในวันนี้ของเขาโดนไอ้ลูสเซอรนี้ทำพังหมด
“ไอ้น้อง อย่าคิดว่านายรู้จักคนมีเงินไม่กี่คน ก็จะมาอวดได้นะ คิดจริงๆ เหรอว่าตัวเองอยู่ในสังคมชั้นสูงน่ะ?” จางยูนเหามองไปที่ลู่เสี้ยงหยาง ด้วยใบหน้าติดตลก
ลู่เสี้ยงหยางทำสีหน้านิ่ง เตรียมฟังจางยูนเหา ว่ามีอะไรจะบ่นอีกมั้ย
แต่ จางยูนเหาหัวเราะอย่างเย็นชา และพูดต่อ: “ไม่ว่าแกจะทำอะไร หรือว่าแกจะรู้จักกับใคร แต่มันก็ลบล้างความสกปรกโสมมที่ฝังอยู่ในกระดูกแกไปไม่ได้ แกกับเย่สวนไม่ใช่แต่งงานกันแล้วเหรอ? ทำไมยังไปหาผู้หญิงคนอื่นในที่แบบนั้นอีกล่ะ?”
ไม่พูดก็ไม่ได้ว่าจางยูนเหาหาจังหวะได้ดีจริงๆ คำพูดคำสองคำก็สามารถทำให้สิ่งที่คนตระกูลเย่สงสัยในตัวลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้ หายวับไปกับตา
ใช่แล้ว!ไม่ว่าลู่เสี้ยงหยางจะเก่งยังไง แต่ก็ยังไปในที่แบบนั้นหาผู้หญิงสำส่อน
เย่สวนสับสนมาก อารมณ์ที่ดีขึ้นเมื่อครู่ก็กลายเป็นแย่ลงไปอีก
หลิวจิ้งหึออกมา แล้วพูดกับเย่สวน: “ลูก ยังไงวันนี้ลูกก็ต้องหย่ากับไอ้ขยะนี่ แม่ทนมันต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“เหอะ น่าขำ ฉันคิดว่านายจะมาแบบไหน เห็นทีก็แค่นี้ ถ้าเป็นแบบนั้น ต่อมาก็ถึงตาฉันแล้ว” ที่ผิดปกติก็คือ จู่ๆ ลู่เสี้ยงหยางก็หัวเราะออกมา ต่อมาก็ดีดนิ้วเบาๆ ประตูของห้องประชุมถูกเปิดออก ชายรูปร่างกำยำสองคนหิ้วปีกชายคนนึงเข้ามา
ปัง!
ร่างของจางยูนเหาสั่นเทา สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นตกใจจนหาที่เปรียบไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ