หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 532

บทที่ 532 ตกใจจนตับแตก

ลู่เสี้ยงหยางรูม่านตาขยาย หมัดเมื่อสักครู่ ขุยกางแทบจะทำให้เขารับได้บาดเจ็บสาหัส หากถูกเขาอัดอีกสักหมัดต่อให้ไม่ตายก็คงสาหัส

ลู่เสี้ยงหยางถอยไปข้างหลัง กระตุ้นวิชานรกอมตะจนถึงขีดสุด ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้ฝึกช่องว่างของวิชานรกอมตะจนถึงขีดสุดแล้วเช่นเดียวกัน

ความแข็งแกร่งของขุยกางและตัวเขานั้นแตกต่างกันมาก หากเขายังต่อกรกับเขาต่อไปจะไม่ส่งผลดีอะไรทั้งนั้น เพราะงั้นสำหรับเขาในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเอาชีวิตให้รอด แล้วค่อยหนีไปซะ

เมื่อขุยกางเห็นว่าคราวนี้ลู่เสี้ยงหยางไม่ต่อต้าน เขารู้สึกเหยียดหยาม ไอ้หมอนี่ใช้การไม่ได้ ก็หมัดเดียวก็กลัวเสียแล้ว

เผชิญกับสถานการณ์แบบนี้ พลังหมัดของเขาลดลงไปเล็กน้อย

ปัง!

หลังจากนั้น หมัดของขุยกางตกกระทบกับช่องว่างของวิชานรกอมตะ

ช่องว่างของวิชานรกอมตะเป็นพื้นที่โปร่งใสที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่ภายใต้หมัดที่บดขยี้ของขุยกาง ช่องว่างที่โปร่งใสปรากฏขึ้นในทันที

มองจากที่ไกลๆ ราวกับช่องว่างนั้นสร้างด้วยน้ำตกที่ใสสะอาด

พึ่บพึ่บ!!

วิชานรกอมตะไม่สามารถต้านทานหมัดของขุยกางได้ เริ่มเขย่าสั่น รอยร้าวค่อยๆ ยาวขึ้นเรื่อยๆ

วิชานรกอมตะในตอนนี้ราวกับไข หมัดของขุยกางราวกับหมัดของมนุษย์โบราณ ที่ทุบไข่จนแตกเป็นหลายส่วน

และแน่นอนว่าพลังหมัดของขุยกางไม่เพียงเท่านี้ พลังหมัดที่เหลือตกไปอยู่ที่ร่างของลู่เสี้ยงหยางเต็มๆ

ร่างของลู่เสี้ยงหยางราวกับใบไม้ที่ร่วงโรย พุ่งออกไปไกลสิบกว่าเมตร

ขณะที่ร่างของเขารอยขึ้นกลางอากาศ พลังนรกอมตะก็ขาดสะบั้นออก

เมื่อร่างของเขากระแทกกับพื้น เรียกได้ว่าเนื้อกระทบกับพื้นอย่างจัง

ให้ตาย ลู่เสี้ยงหยางถูกเหวี่ยงจนเละไม่เป็นท่า จนในหัวอื้ออึงไปหมด

กระดูกกระเดี้ยวในร่างกายปวดแสบไม่หมด ราวกับหลุดกระจายออก

คราวนี้ลู่เสี้ยงหยางได้รับรู้ถึงความน่ากลัวของพละกำลังของนักบู๊ระดับเก้าอีกครั้ง

เขารู้ดี ว่าขุยกางใช้พลังของร่างกาย ไม่ได้ใช้วิชาของนักบู๊แต่อย่างใด

หากว่าขุยกางใช้พลังของนักบู๊ เขาคงสิ้นใจภายในเสี้ยววินาที

ให้ตาย เก่งกาจเป็นบ้า นักบู๊ระดับเก้าแข็งแกร่งเกินไป ลู่เสี้ยงหยางกำหมัดแน่น ดวงตาแดงก่ำ

ที่ดีเขาได้ฟื้นฟูดานเถียนก่อนหน้า ความสามารถก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นเดียวกัน หากเป็นก่อนหน้านี้ เขาคงได้สิ้นใจภายในหมัดเดียวของขุยกางแน่

“เอ๋ น่าสนใจ” ขุยกางที่เห็นลู่เสี้ยงหยางถูกเขาอัดเข้าให้สองหมัดแต่กลับยังไม่ตาย จึงนึกสนใจ

โดยเฉพาะหมัดเมื่อสักครู่ รอบทิศของลู่เสี้ยงหยางเกิดช่องว่างที่น่าประหลาด กีดขวางพลังอันมหาศาลของเขาเอาไว้ ทำให้เขานึกประหลาดใจ

ขุยกางขยับฝีเท้าออก อย่างไร้ความลังเล ประชิดตัวลู่เสี้ยงหยางพร้อมจู่โจม

ลู่เสี้ยงหยางไม่โง่อยู่เฉยให้ขุยกางเล่นงานฝ่ายเดียวอยู่แล้ว

มือทั้งสองข้างของเขาประสานกัน ยันต์สีเหลืองปรากฏขึ้นในฝ่ามือ ก่อนที่จะหายลับเข้าไปในท่อนขาของเขา

บัดนี้ลู่เสี้ยงหยาบไม่ได้เป็นเพียงนักบู๊เท่านั้น เขายังเป็นนักเวทย์อีกด้วย เมื่อสักครู่เขาใช้วิชาล่องหนของพลังธาตุดิน

เมื่อคิดได้อย่างนั้นขุยกางไม่รอช้า ฝีเท้าขยับเคลื่อนอย่างรวดเร็ว มุ่งไปทิศทางของลู่เสี้ยงหยางๆ

ภายใต้วิชามุดดินสายฟ้าแลบขุยกางเดินเพียงหนึ่งก้าว ร่างกายของเขาก็จะไปปรากฏในอีกห้าเมตรข้างหน้า ดูจากที่ไกลๆ ราวกับไทแรนโนซอรัส เดินเข้าไปที่ลู่เสี้ยงหยาง

ส่วนลู่เสี้ยงหยางแม้ว่าจะงค่อยเป็นค่อยไป ไม่สามารถเดินก้าวเดียวไปไกลได้ถึงสี่ห้าเมตร แต่ฝีเท้าของเขารวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ

ในตอนนี้จะเห็นได้เพียงเงาแสงของลู่เสี้ยงหยางเท่านั้น เสมือนกับว่ามีเท้าอยู่หลายสิบคู่เคลื่อนไหวในเวลาเดียวกัน

ขุยกางก้าวหนึ่งก้าว ลู่เสี้ยงหยางก็ได้ก้าวออกไปแล้วห้าหกก้าว

เช่นนี้ ความเร็วของลู่เสี้ยงหยางและขุยกางนั้นไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก

หลังจากนั้นลู่เสี้ยงหยางวิ่งอยู่ข้างหน้าขุยกางไล่ตามอยู่ข้างหลัง

เพราะความเร็วของทั้งคู่ห้างกันไม่มาก ร่างของขุยกางและลู่เสี้ยงหยางรักษาระยะห่างเอาไว้ที่10เมตรอยู่เสมอ

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจออกมา ขอเพียงแค่เขามุ่งมั่นต่อไป ไม่มีทางที่ขุยกางจะไล่ตามเขาได้ทันแน่ ถึงตอนนั้นค่อยหาโอกาสสลัดขุยกางออกก็เป็นไปได้

ในขณะที่เขาตกอยู่ในความคิด ร่างของขุยกายเกิดแสงสีม่วงขึ้นมา

ภายใต้แสงสีม่วงห่อหุ้ม ความเร็วของขุยกางเพิ่มมากขึ้นกะทันหัน

เพียงแค่ระยะเวลาอันสั้น ระยะห่างของขุยกางและลู่เสี้ยงหยางก็ทิ้งท้ายเพียงห้าเมตรเท่านั้น

บัดซบ!

ให้ตาย

ในชั่วพริบตา ลู่เสี้ยงหยางตกใจจนตับแตก