หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 152

ของไร้ประโยชน์แบบนี้ไม่มีค่าพอให้เก็บซ่อนหรอก!

นางบิดตัวและมุดออกมาจากใต้เตียงอีกครั้ง

วันปีใหม่

ในวันแรกของปีใหม่ สวี่ซื่อจึงเชิญผู้อาวุโสในตระกูลเข้ามาในจวนโหว

นายหญิงใหญ่ก็ออกมาดูสถานการณ์โดยรวมเช่นกัน

“หย่วนเจ๋ออยู่ที่ใด วันนี้เป็นวันกราบไหว้บูชาบรรพบุรุษวันแรก เหตุใดจึงยังไม่กลับจวนอีก” ผู้นำตระกูลลู่ถามขึ้น

จงหย่งโหวถือเป็นสายเลือดคนสำคัญคนหนึ่งของตระกูลลู่ ชิงซีแลเห็นความสำคัญในการแตกกิ่งก้านสาขาการเป็นขุนนางในเมืองหลวง จึงกลับมาเยี่ยมเยียนจวนโหนเป็นพิเศษในทุกปี

แน่นอน…

เหตุผลหลักคือการมองหาโอกาสให้ตนเอง

คฤหาสน์เก่าชิงซีเคยสร้างสำนักศึกษาเพื่อให้ลูกหลานของตระกูลลู่ได้เรียนอย่างไม่เสียค่าใช้จ่ายใด

ปีที่ผ่านมาสวี่ซื่อต้องควักเงินสินสอดจากกระเป๋าตนเองออกมา

ส่วนปีนี้…

สวี่ซื่อแอบกลอกตาด้วยความหน่ายอย่างลับๆ

“วันนี้ออกไปสังสรรค์ข้างนอกน่ะ” นายหญิงใหญ่ตอบด้วยรอยยิ้ม

“ขออภัยผู้อาวุโสทุกท่านที่ขาดการต้อนรับ พรุ่งนี้หย่วนเจ๋อจะกลับมาชดเชยให้” นายหญิงใหญ่เหลือบมองสวี่ซื่อสายตาไม่พอใจเล็กน้อย

สวี่ซื่อพลันหยิบดวงชะตาวันเกิดของซูจื่อชิงออกมา

“ท่านโหวรับปากไว้แล้วว่าจะยกซูจื่อชิงให้เป็นผิงชี วันนี้เป็นวันเซ่นไหว้บรรพบุรุษพอดี ดังนั้นโปรดบันทึกชื่อของนางลงไปด้วยเถิด”

“ต่อไปนางจะถือเป็นฮูหยินของจวนโหวครึ่งหนึ่ง และเป็นแม่ของลูกๆ เช่นกัน”

นายหญิงใหญ่อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “ผิงชี? เหตุใดข้าจึงไม่รู้เรื่องนี้”

ซู่จื่อชิงบีบฝ่ามือพร้อมกับดวงตาอันแดงก่ำ

น้ำเสียงของนายหญิงใหญ่แผ่วเบาลง ราวกับไม่อาจต้านทานไหว

นอกเหนือสิ่งอื่นใด ซูจื่อชิงเองก็ได้รับความชื่นชอบจากนางไม่น้อย

ลู่เจิ้งเย่ว์มองนางด้วยความสงสัย หืม เจ้าตัวเล็กไปทำอะไรไม่ดีมากันแน่ ทำไมถึงดูรู้สึกผิดเช่นนี้

ในตรอกเล็กทางตะวันตกของเมือง เผยเจียวเจียวกลับเช็ดน้ำตาด้วยความคับข้องใจ

สภาพดูทรุดโทรมราวกับไม่ยอมกินไม่ยอมนอน

ช่วงหลายวันมานี้ นางรู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมาก

เห็นกันอยู่ว่านับวันลู่จิ่งไหวโดดเด่นมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่าหัวใจของลู่หย่วนเจ๋อจะไม่ได้อยู่ที่เขาอีกแล้ว

เมื่อใดที่มาถึงเรือนเล็ก เขามักจะรีบร้อนเข้าไปในบ้านกับนางและพลอดรักกันหวานซึ้งอย่างลืมรสกระดูกไม่ลง...

ทว่าในตอนนี้...

ดวงตาของลู่หย่วนเจ๋อกลับไร้อารมณ์และแทบไม่ชายตามองนางด้วยซ้ำ

ดูเหมือนมีบางอย่างอยู่นอกเหนือการควบคุม

“พี่เจ๋อ ควรทำอย่างไรกับจิ่งไหวดี เพื่อนร่วมชั้นที่เคยสนิทสนมกัน ตอนนี้กลับรังเกียจสถานะลูกนอกสมรสและไม่เต็มใจจะผูกมิตรกับเขาแล้ว”

“เจียวเจียวสถานะต่ำต้อย ขอแค่ได้อยู่เคียงข้างและปรนนิบัติรับใช้ท่านโหว เพียงเท่านี้เจียวเจียวก็พอใจแล้ว”

“แต่จิ่งไหวไม่เป็นอย่างนั้น เขาทะเยอทะยานและมีพรสวรรค์ แต่ตอนนี้เขากำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์” เผยเจียวเจียวยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา ท่าทางนั้นทำให้ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกเป็นทุกข์ จึงดึงนางเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขนทันที