หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 18

ในอดีต นางชอบลู่เยี่ยนซูจริงๆ แต่ใครจะคิดเล่าว่าเขาจะกลายเป็นคนพิการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ มิหนำซ้ำ ยังมีอาการคลุ้มคลั่งขึ้นเป็นครั้งคราว

หลังจากที่ยืดเยื้อมานานหลายปี เวลานี้ตระกูลสวี่ต้องโทษถูกกักขัง นางจึงไม่ต้องลังเลอีกต่อไปแล้ว

“ตระกูลของพวกเราสนิทเหมือนเป็นพี่น้องกัน ข้าจะตำหนิตระกูลเจียงได้อย่างไร” สวี่ซื่อพูดพลางยิ้มให้นาง

ท่าทีของฮูหยินเจียงชะงักไปเล็กน้อย

คิ้วสองข้างขมวดขึ้น นางเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “น้องสวี่ ข้าจะไม่พูดอ้อมค้อมแล้ว เรื่องหมั้นหมายของเยี่ยนซู คงจะต้องยกเลิก”

สีหน้าของสวี่ซื่อมืดหม่นลงทันที

“เยี่ยนซูในตอนนี้อยู่ก็เหมือนกับตาย เขาไม่คู่ควรกับอวิ๋นเหมี่ยนของข้าเลย อวิ๋นเหมี่ยนเป็นลูกสาวสายตรงของตระกูลเจียง จะไห้แต่งงานกับคนพิการได้อย่างไร! อันที่จริง การหมั้นหมายในครั้งนี้ควรจะยกเลิกไปนานแล้ว” ฮูหยินเจียงเหล่ตามองสวี่ซื่อ ตอนนี้สวี่ซื่อไม่ได้สูงส่งดั่งเช่นอดีตอีกต่อไป

ตระกูลสวี่ถูกจองจำ ลู่เยี่ยนซูก็พิการ การถอนหมั้นย่อมไม่จำเป็นต้องลังเลอีก

“เจ้า!” สวี่ซื่อโกรธจนรู้สึกเจ็บหน้าอก

“ที่เยี่ยนซูตกลงไปในน้ำ ก็เพราะอวิ๋นเหมี่ยนไม่ใช่หรอกหรือ” สวี่ซื่อขบกรามแน่น

เยี่ยนซูที่แสนฉลาดของนางต้องมาเป็นแบบนี้ ก็เพราะอวิ๋นเหมี่ยน!

เจียงอวิ๋นเหมี่ยนตกลงไปในน้ำ เยี่ยนซูรีบกระโดดลงไปช่วย ผลคือเจียงอวิ๋นเหมี่ยนปลอดภัย

แต่เยี่ยนซูกลับจมอยู่ในน้ำเป็นเวลานาน ครั้นเมื่อช่วยขึ้นมาได้ เขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ สวี่ซื่อเจ็บปวดแทบใจสลาย วันคืนผ่านไปกับความเจ็บแค้นจนแทบคลั่ง

สีหน้าของฮูหยินเจียงไม่สู้ดีนัก “อวิ๋นเหมี่ยนของข้าสูงศักดิ์ จะให้แต่งงานกับคนพิการได้อย่างไร อีกอย่าง อวิ๋นเหมี่ยนเองก็ไม่ได้ขอให้เขาช่วย เขากระโดดลงไปเองต่างหาก! อันที่จริงก็ควรจะถอนหมั้นไปตั้งนานแล้ว ลูกสาวข้าต้องมาแบกรับชื่อเสียงเหม็นโฉ่อยู่ตั้งนานนม! อย่าให้ลูกชายพิการของเจ้ามาทำลายชีวิตผู้หญิงดีๆ อีกเลย เจ้าควรมีจิตสำนึกบ้าง”

“ตอนที่คลุ้มคลั่งขึ้นมาก็ไม่ได้สนคนอื่นอยู่แล้ว เขาควรถูกกักขังไปตลอดชีวิต จะมาแต่งงานอะไรกัน”

“ลูกสาวของข้าอายมากที่ได้หมั้นหมายกับเขา ช่างเป็นอดีตที่น่าสมเพชจริงๆ!”

“น้องสวี่ พวกเราต่างเป็นคนมีหน้ามีตา สามีก็เป็นขุนนางรับใช้ราชสำนักเหมือนกัน แม้ไม่อาจเกี่ยวดองกันได้ ก็ไม่ถึงขั้นต้องเป็นศัตรูกันหรอก” ริมฝีปากของฮูหยินเจียงปรากฏรอยยิ้มเยาะจางๆ

สวี่ซื่อมีหน้าค่าตาอะไรสูงส่งอีก

ตระกูลเดิมล่มสลาย

ลูกชายคนโตพิการ ลูกชายคนรองเป็นคุณชายเจ้าสำราญ ลูกชายคนเล็กเกียจคร้านไม่เรียนหนังสือ กลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง

ลูกสาวตัวน้อยเพียงคนเดียวก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของท่านโหวนัก

คนรุ่นหลังไม่เอาถ่าน ตระกูลต่างๆ ต่างก็หัวเราะเยาะนาง

ในคำพูดของนาง สวี่ซื่อได้ยินคำขู่

เป็นเรื่องจริงที่ว่า อวิ๋นเหมี่ยนบุตรสาวคนโตของฮูหยินเจียงนั้นสวยหยาดเยิ้ม เจียงอวิ๋นมั่วบุตรชายก็สอบได้ซิ่วไฉตั้งแต่อายุสิบสามปี แล้วก็กำลังเตรียมสอบระดับมณฑลเพื่อเป็นจวี่เหรินอีกด้วย