หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 196

ในใจของมามาเต้นตึกตัก "นายหญิงใหญ่เจ้าคะ?"

นายหญิงใหญ่ดูเหมือนร่างกายจะชาอยู่บ่อยๆ

นายหญิงใหญ่ตบหน้าอย่างจัง "ทำไม เจ้าคิดว่าข้าสกปรกรังเกียจข้างั้นหรือ เจ้ามันเป็นสาวใช้ผู้ต่ำต้อย ควรหรือที่จะรังเกียจเจ้านาย! จงเป็นดุจวัวเป็นม้าไปตลอดชีวิต!" นางปัสสาวะรดกางเกงจนเปียกก็รู้สึกอึดอัดใจ

เมื่อมามาเห็นสายตาก็ตกใจ

มามาเม้มริมฝีปาก ก้มหน้าลงและไม่พูดอะไรอีก

มีเพียงรอยตบที่ใบหน้าที่ปรากฏเด่นชัด

"ยังไม่ทันรุ่งสาง ข้างนอกเจ้าจะขันอะไรนัก" นายหญิงใหญ่มองท้องฟ้า ส่วนไก่ก็ยังขันอยู่เลย!

สวี่ซื่อเอ่ยเสียงนุ่มนวล "ท่านแม่เจ้าคะ ท่านหมอบอกว่า ต้องกินยาตรงเวลานะเจ้าคะ"

"ในเมื่อลูกสะใภ้ดูแลอาการป่วยด้วยตัวเอง ปกติต้องยึดตามหมอเป็นหลัก"

นายหญิงใหญ่สะอึกอยู่ในใจ

"เข้ามาสิ"

สวี่ซื่อเข้าไปในห้องและถือยาต้มหนึ่งชามไว้ในมือ

"ท่านแม่ ข้าไม่เคยเข้าครัวมาก่อน หวังว่าท่านแม่จะไม่รังเกียจ"

นายหญิงใหญ่เหลือบมอง ยาจีนที่สีดําสนิท แต่รู้สึกว่ารสชาติคงแย่กว่าปกติ

นางรับชามไป ดื่มแค่คําเดียวก็เกือบจะอาเจียนออกมา

"นี่มันกลิ่นแปลกๆ อะไรกัน?" นายหญิงใหญ่มองนางด้วยความตกใจ

สวี่ซื่อหน้าแดงอย่างเขินอาย "ท่านแม่เจ้าคะ ข้าลุกขึ้นมาต้มยาจนไม่ได้นอนมาทั้งคืน เผลองีบหลับอยู่หน้าเตา ยานี่คงจะไหม้"

"แต่ท่านแม่สบายใจได้ มันไม่มีผลต่อสรรพคุณทางยาเจ้าค่ะ"

ในใจของนายหญิงใหญ่มีเลศนัยขึ้นมาทันที เห็นได้ชัดว่านางเองที่ปล่อยให้สวี่ซื่อดูแลอาการป่วย จึงได้แต่ทนคลื่นไส้และกลืนมันลงไป

เมื่อดื่มเสร็จแล้วก็แทบจะอาเจียนหลายครั้ง

นายหญิงใหญ่ตั้งใจแกล้งนางจึงเอ่ยว่า "ในตอนเช้าข้าอยากกินอาหารเช้าที่เจ้าทําเอง"

สวี่ซื่อเม้มริมฝีปาก "ได้เจ้าค่ะ ท่านแม่"

"ท่านแม่เจ้าคะ ข้าไม่ได้ทําอาหารมานานแล้ว หวังว่าท่านแม่จะไม่รังเกียจ" สวี่ซื่อให้คนยกอาหารเข้ามา

"เมื่อวานท่านแม่บอกว่าอยากดื่มซุปเห็ดไก่ นี่เป็นเห็ดที่ส่งมาจากจวงจื่อเมื่อเช้านี้ ข้าไม่ได้นอนทั้งคืน เพื่อเคี่ยวมันอยู่พักหนึ่ง"

"ยังสดอยู่เลยเจ้าค่ะ ข้าไม่ได้แตะแม้แต่คําเดียว"

สวี่ซื่อตักใส่ชามให้นางด้วยตัวเอง

นายหญิงใหญ่ได้ชิมก็รู้สึกว่ารสชาติดี นางจึงนั่งลงโดยที่สวี่ซื่อยังยืนอยู่

นี่เป็นสิ่งที่ครอบครัวใจดำทรมานลูกสะใภ้เพื่อให้มีเรื่อง

นายหญิงใหญ่มีความอยากอาหารมากขึ้น ดื่มซุปเห็ดไปหนึ่งชามแล้วตามด้วยอาหารว่าง

นายหญิงใหญ่สบายอกสบายใจ

ตอนแรกคนนอกต่างก็พูดว่า ลูกชายของตนคบผู้ที่มีฐานะสูงกว่าอย่างสวี่ซื่อ หึ แล้วไง?

สวี่ซื่อรักลูกชายของนางอย่างสุดซึ้ง เพียงแค่นางพูดอะไรสักคํา สวี่ซื่อก็จะปฏิบัติตามคำสั่ง