มีตระกูลไหนบ้างที่สามารถลบชื่อลูกชายคนโตออกจากตระกูลได้
ไม่สิ ลูกชายสามคนและลูกสาวหนึ่งคน!
“เยี่ยนซูนั้นเป็นคนดี แต่เขาพิการ ท่านผู้นำตระกูล เขาไม่สามารถเป็นซื่อจื่อของตระกูลโหวได้ ในเมื่อพวกเขาต้องการไปกับสวี่ซื่อ เช่นนั้นก็ปล่อยพวกเขาไปเถอะ”
“ท่านผู้นำตระกูล เจ้ายังไม่เคยพบจิ่งไหวใช่หรือไม่?” นายหญิงใหญ่เอ่ยถึงลู่จิ่งไหวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง
“จิ่งไหว มีความสามารถ และเรียนเก่ง เขาโชคดีกว่าเยี่ยนซูมาก บทความของเด็กคนนั้นก็ได้รับการยกย่องทั่วเมืองหลวง” นายหญิงใหญ่มีความสุขมาก หลานชายที่โปรดปรานของนางกำลังจะได้กลับเข้ามาในผังตระกูล นางจะไม่ชอบได้อย่างไร
และบังเอิญว่าในเวลานี้ เผยซื่อก็เข้ามาในประตูจวนโหวพร้อมกับลูกทั้งสองคนของนาง
ลู่จิ่งไหวสวมเสื้อสีเขียวและจูงมือลู่จิ่งเหยาน้องสาวของเขาเข้ามาด้วย เมื่อพวกเขาเข้าไปในประตู พวกเขาก็คำนับนายหญิงใหญ่
“ท่านย่า”
“ท่านย่า”
“นี่ นี่ หัวใจของย่า ในที่สุดข้าก็ได้ยินพวกเจ้าเรียกย่าเสียที จะได้ถูกเลี้ยงดูอยู่ข้างกายย่าอย่างเปิดเผยแล้วนะ…” นายหญิงใหญ่ร้องไห้ด้วยความดีใจ รีบเดินเข้าไปพยุงเด็กทั้งสองคน
ลูกหลานหลายคนมารวมตัวอยู่ข้างกายสวี่ซื่อ มองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา
ท่านผู้นำตระกูลขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ลู่จิ่งไหวไม่แม้แต่จะมองมาที่เขา
กระทั่งไม่เคยเรียกเขาว่าลุงด้วยซ้ำ
ลู่จิ่งไหวไม่เคยเห็นเขามาก่อน แค่เห็นเขาสวมเสื้อผ้ามอซอ เลยไม่สนใจเขา
ใบหน้าของผู้อาวุโสทุกคนดูเย็นชาเล็กน้อย
เด็กที่เลี้ยงไว้นอกบ้านเทียบไม่ได้กับความสง่างามของลูกที่สวี่ซื่อให้กำเนิด
ลูกๆ ของสวี่ซื่อมีพรสวรรค์ในการเรียนรู้ และยังมีนิสัยที่ดีมากอีกต่างหาก
ทุกปีจะไปคำนับเขาด้วยความเคารพ ถ้าได้อะไรดีๆ ก็จะนำมาแบ่งให้ตน
เป็นนิสัยที่หาได้ยาก
เผยซื่อเลิกคิ้วมองสวี่ซื่อด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความสุขของผู้ชนะ
สวี่ซื่อกลับชาติมาเกิดแล้วอย่างไร?
แน่นอนว่านางต้องการให้สวี่ซื่อพาลูกของนางไปด้วย
สีหน้าของลู่เยี่ยนซูนิ่งสงบ “ท่านพ่อรังเกียจที่เยี่ยนซูพิการอยู่บนเตียง ดังนั้นลูกจึงไม่ขออยู่ขวางหูขวางตาท่านดีกว่า”
ลู่หย่วนเจ๋อหยุดชั่วคราว แล้วเห็นสายตาที่เผยซื่อมองมา ก็ได้แต่พยักหน้า
ท่านผู้นำตระกูลมองดูอย่างเย็นชา ถอนหายใจแล้วหยิบพู่กันขึ้นมา
“ลู่เยี่ยนซู ลูกชายคนโตของตระกูลลู่ เกิดที่...อายุสิบเจ็ดปี ลบชื่อออกจากผังตระกูล”
“ลู่เจิ้งเย่ว์ ลูกชายคนรองของตระกูลลู่ เกิดที่...ลบชื่อออกจากผังตระกูล”
“ลู่หยวนเซียว ลูกชายคนที่สามของตระกูลลู่... ลบชื่อออกจากผังตระกูล”
ลู่เจาเจา นางไม่ได้อยู่ในผังตระกูล
“จดหมายตัดสัมพันธ์ล่ะ!”
“อย่าลืมเขียนจดหมายตัดสัมพันธ์ด้วย! ต่อไปเมื่อพวกพี่ชายของข้าประสบความสำเร็จแล้ว ต่อให้เขาจะมาแสวงหาเงินทองแล้วจะทำอะไรได้?” ลู่เจาเจาบ่นเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...