หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 255

เรื่องราวมันรุนแรงยิ่งกว่าฎีกาหลายส่วน

ผู้ประสบภัยเริ่มควบคุมไม่ได้และเริ่มปล้นยุ้งฉาง และยังเกิดเรื่องที่หลินลั่ว

“โชคดี โชคดี”

ฮ่องเต้ยิ้มกว้าง “สมควรได้รับรางวัล สมควรได้รับรางวัลจริงๆ เด็กน้อยที่ระดมทุนเพื่อบรรเทาภัยพิบัติ ลู่เจาเจาควรได้รับรางวัล!” ขุนนางอาวุโสหลายคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เมื่อพวกเขาอยู่มาถึงระดับนี้ การเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

แต่สำหรับคนรุ่นหลัง

หากลูกหลานรุ่นหลังได้เข้าตาฮ่องเต้แล้ว มันจะเป็นกุญแจสู่ความสำเร็จและความเจริญรุ่งเรืองในระยะยาวอย่างแน่นอน!

ระดมทุน?

ตระกูลลู่?

ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกมีความสุขยิ่งนัก

เงินอั่งเปาที่ลู่เจาเจาหลอกไปหรือ? ที่แท้ก็เอาไปซื้อเสบียง!

แต่ทันทีหลังจากนั้นเขาก็ตะลึง เมื่อวานนี้ เขาเพิ่งจะหย่าไป!

เดี๋ยวนะ เงินรางวัลไม่ใช่ของเขา แต่เงินดอกเบี้ยเขาจะต้องเอาไปคืนใช่หรือไม่

วันที่สองของการหย่า

คำขอมอบตำแหน่งซื่อจื่อของลู่หย่วนเจ๋อถูกปฏิเสธทันที

และลู่เจาเจาก็ได้รับรางวัลมหาศาลจากฮ่องเต้!

ลู่หย่วนเจ๋อโกรธมากจนหัวใจของเขาเจ็บปวด หลังจากเลิกประชุมที่ท้องพระโรง เหล่าขุนนางก็ยกมือคำนับเขา

“ขอแสดงความยินดีกับท่านโหวด้วย ลูกสาวของท่านมีอายุเพียงหนึ่งขวบ กลับสามารถช่วยชีวิตคนนับพันได้ ฝ่าบาทให้รางวัลเด็กน้อยไม่ได้ เกรงว่าท่านโหวคงได้เลื่อนบรรดาศักดิ์ ท่านโหวนี่ช่างโชคดีจริงๆ”

ทันทีที่เพื่อนร่วมงานของเขาพูดจบ เขาก็ตบหน้าผากทันที

“โอ้ ดูข้าสิ หย่ากันแล้วๆ ทรัพย์สมบัตินี้ไม่ใช่ของจวนโหวแล้ว” พูดจบเขาก็ส่ายหัวแล้วเดินจากไปอย่างหดหู่

ลู่หย่วนเจ๋อ!!

รู้สึกเหมือนมีมีดแทงเข้าที่หน้าอก!

รู้สึกกระอักเลือดที่คั่งอยู่ในหัวใจ เห็นแค่ดาวสีทองอยู่ตรงหน้า

“ท่านโหว ร่างกายก็เป็นไปตามวัยเช่นนี้” ทุกคนมองไปที่เขาอย่างดูแคลน

สวี่ซื่อ เจ้ารอวันที่จวนโหวจะได้ทะยานขึ้นฟ้าเถอะ!!

เขาสั่งให้คนขับรถม้าตรงกลับจวนทันที

ก่อนที่เขาจะลงจากรถม้า เขาก็เห็นใต้เท้าฟางยืนอยู่นอกประตูจวน

นี่คือขุนนางคนสำคัญของราชสำนัก เป็นผู้นำของกรมพิการ! สายตาของลู่หย่วนเจ๋อก็เป็นประกาย

ลู่หย่วนเจ๋ออยู่ที่ขั้นสี่เท่านั้นก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อคำนับ

“ไม่ต้องมากพิธี วันนี้ข้ามาไม่ได้แจ้งล่วงหน้า จริงๆ แล้ว…ข้าแค่อยากจะขอความช่วยเหลือจากจวนโหว” ใต้เท้าฟางถอนหายใจ เขามาถึงวัยที่เขารู้ชะตากรรมแล้ว ไม่คิดว่าจะมีวันที่ได้ขอร้องคนคนหนึ่ง

หัวใจของลู่หย่วนเจ๋อ เต้นแรง เขาพยายามสงบลงและพูดว่า “ท่านเจ้ากรมมีอะไรจะพูดก็พูดมาตรงๆ เถอะขอรับ หย่วนเจ๋อพร้อมจะช่วยเหลือสุดความสามารถ”

ใต้เท้าฟางจึงพูดว่า “จะว่าไปก็น่าประหลาด ภรรยาของข้าเห็นสาวน้อยเมื่อคราวก่อน ก็รู้สึกเอ็นดูรักใคร่นาง อยากจะเชิญลูกสาวของท่านโหวลู่ไปเล่นที่จวนหน่อย”

ท่านเจ้ากรมและภรรยาเป็นคู่รักที่รักกันมาตั้งแต่เด็ก อยู่ด้วยกันมาหลายสิบปีแล้ว

ภรรยาเขาป่วยหนัก เขาอยากจะขอเครื่องรางต่ออายุสักใบ

ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกดีใจ “นางโชคดีที่ได้รับความโปรดปรานจากท่านเจ้ากรม ข้าจะให้คนไปรับนางออกมาเองขอรับ”