หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 261

ทำให้ในเมืองหลวงเกิดเสียงฮือฮา

การอุ้มลู่เจาเจาทำให้ตั้งครรภ์ได้

สวี่ซื่อเห็นบัตรเชิญเต็มโต๊ะก็รู้สึกปวดหัวมาก

“ค้นดูเสื้อผ้าที่เจาเจาเคยใส่แล้วส่งไปให้แต่ละบ้าน ถือว่าได้รับพรแล้ว” สวี่ซื่อไม่กล้ามอบเจาเจาให้คนอื่นอุ้ม

“จริงสิ การสอบเซียงซื่อที่จะถึงนี้ต้องสมัครสอบ ให้เยี่ยนซูไปสมัครด้วย”

เติงจือดูตื่นเต้น “เจ้าค่ะ”

ตั้งแต่หย่าร้าง คุณชายใหญ่ก็มักจะเอามือยันกำแพงและเดินรอบจวน

การหย่าร้าง ไม่ได้ให้จวนจงหย่งเหอได้เปรียบแม้แต่น้อย

แต่ในใจก็มักจะมีความรู้สึกอัดอั้นเสมอ

“พรุ่งนี้ข้าจะสวดมนต์ภาวนาต่อพระพุทธรูป ขอให้พระองค์คุ้มครอง คุ้มครองคุณชายใหญ่ให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น” สาวใช้หลายคนมีความสุขมาก

“บูชาพระโพธิสัตว์ไหนเลยจะสู้บูชาข้า” ลู่เจาเจาพึมพำอยู่ในใจ

สวี่ซื่อยิ้ม

“พรุ่งนี้จะมีการอาบน้ำครั้งที่สามที่จวนขององค์หญิง นางมาเชิญเจ้าและกำชับว่าต้องไปให้ได้”

มอบบัตรเชิญใบแรกให้ลู่เจาเจา

“พี่ๆ น้องๆ...โห น่าสนใจๆ” ลู่เจาเจาตบหน้าอกของตนอย่างภาคภูมิใจ

“ใช่แล้วๆๆ” สวี่ซื่อมองนางด้วยรอยยิ้ม

ที่จริงแล้วท่านราชครูและพวกพี่ชายมาตามหานาง

อยากให้นางกลับไปที่บ้านสกุลเดิม

แต่นางปฏิเสธ

นางได้ตั้งครอบครัวใหม่แล้ว และลูกทั้งสี่ของนางก็ไม่ได้แย่ไปกว่าลู่จิ่งไหว!

ถ้านางไม่นึ่งซาลาเปาเพื่อหายใจ ในใจของนางก็คงจะอัดอั้นขาดหายใจไปนานแล้ว

วันต่อมา

ลู่เจาเจาแต่งตัวเหมือนลูกหมีและขี่สุนัขของนางไปที่จวนขององค์หญิง

“มาให้ข้าอุ้มเร็วเข้า”

“มาให้ข้าอุ้มหน่อย”

ในเวลานี้

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมอง เขาก็เห็นสุนัขตัวใหญ่ที่ลู่เจาเจาเลี้ยงกำลังนั่งยองๆ อยู่บนหิมะ และมีลูกหมีคอยเฝ้าดูอยู่ข้างๆ กำลังมองอย่างกระตือรือร้น

เห็นว่าลูกหมีนั้นอยู่ใกล้ชิดกับหมาโง่มากขึ้นเรื่อยๆ...

เซวียนจี้ชวนตัวสั่นไปทั้งตัว

ถึงเวลาสร้างความดีความชอบแล้ว ถึงเวลาได้รับความโปรดปรานแล้ว!

เขาลอยไปข้างหน้า เหยียบลูกหมีจมลงในหิมะ แล้วตะโกนเสียงดังว่า “เจ้าหมาโง่ นายของเจ้าอยู่ที่ไหน!”

ฮ่าๆ ได้ช่วยหมาโง่ของลู่เจาเจาแล้ว พี่สาวต้องชมเขาแน่!

ในเวลานี้เขาได้สาบานแล้ว

เขาเห็นความตกใจและความไม่เชื่อบนใบหน้าของสุนัข

ลูกหมีดิ้นอยู่ใต้เท้าของเขา

เซวียนจี้ชวนใช้แรงเล็กน้อย “อยู่ให้เหยียบนิ่งๆ ไม่ได้รึไง?!” ใบหน้าของหมีฟุบอยู่บนกองหิมะ ส่งเสียงร้องอื้อๆๆ

“หมีตัวนี้ช่างร้องเหมือนมนุษย์จริงๆ ฮ่าๆๆ”