หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 284

เซียวกั๋วจิ้วยกมือขึ้นหลายครั้ง แล้วชี้ไปที่เจิ้งซื่อแต่กลับพูดสิ่งใดไม่ออก

เห็นได้ชัดว่าโมโหมาก

“เจ้า...เจ้า...”

เจิ้งซื่อถอยหลังหนึ่งก้าว

“พวกบ่าว มาถอดกางเกงเซียวหมิงเย่ากับเซียวอวี่หางออก!” เซียวกั๋วจิ้วสั่นเทิ้มไปทั้งตัว เขาจำได้ลางๆ ว่าลูกชายและหลานชายมีไฝที่ก้นสามเม็ด!

เซียวหมิงเย่าหันมองมารดาด้วยสีหน้าลนลาน

“ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านสงสัยข้าไม่ได้นะ ข้าเป็นลูกชายที่แท้จริงของท่าน ความผิดของแม่ข้า ไม่เกี่ยวกับข้านะ”

“อวี่หางเรียนหนังสือเก่ง เขาฉลาดหลักแหลม เหมือนท่านพ่อมากที่สุด พวกเราคือสายเลือดตระกูลเซียว...”

เซียวกั๋วจิ้วโบกมือ ไม่อยากจะมองเขาด้วยซ้ำ

“ถอดกางเกงของพวกเขาซะ” เขากัดฟันกรอด

“ท่านปู่ ท่านจะทำอะไร? ห้ามถอดกางเกงของข้านะ ข้าเจ็บหู”

“ท่านปู่ ท่านไม่รักข้าแล้วหรือ? ท่านปู่ ข้าปวดมาก...” เซียวอวี่หางตกใจจนร้องไห้ แล้วหันไปเรียกเขาท่านปู่

“ท่านพ่อ หากท่านสงสัยข้าและหลานชายของท่าน ต่อไปครอบครัวของพวกเรา จะไม่อาจกลับมาเหมือนเดิมอีก”

“ท่านยินดีจะเชื่อคนนอก แต่ไม่เชื่อลูกหลานเช่นนั้นหรือ?” เซียวหมิงเย่าน้ำตาไหลรินแล้วจ้องมองเขา

หัวใจของเซียวกั๋วจิ้วสั่นไหวเล็กน้อย

เขาหันมองลู่เจาเจา

ลู่เจาเจาหยิบของว่างบนโต๊ะ แล้วกินไปด้วยพลางดูละครไปด้วย

เซียวกั๋วจิ้วหันมองนาง ทำให้นางชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นซ่อนของกินไว้ด้านหลังเยี่ยงแมวขโมย

“หืม ให้ข้าไปหรือ?”

“ข้าจะไม่บอกใครเด็ดขาด ว่าท่านถูกสวมเขา” คำพูดเช่นนี้ของลู่เจาเจา ยืนยันได้ว่าเขาถูกสวมเขาจริง

เขาไม่สนใจว่าลู่เจาเจาไปเอาข่าวมาจากไหน

เขารู้แค่ว่า เขาอาจถูกสวมเขาจริงๆ

หัวใจเซียวกั๋วจิ้วสั่นสะท้าน

“ใช่ใช่ใช่ ไฝที่อยู่บนตัวคุณชายฉู่ก็เป็นเช่นนี้แหละเจ้าค่ะ” สาวใช้ชี้ไปที่ทั้งสองคนแล้วพูดเสียงดัง

เจิ้งซื่อ...

เซียวกั๋วจิ้ว...

“ดี ดี! ดีมาก! เจิ้งหรงหลาน เจ้าทำได้ดีมาก! !”

“เจ้ากล้าทำให้สายเลือดตระกูลเซียวแปดเปื้อน! นังแพศยา!” เซียวกั๋วจิ้วกระอักเลือดออกมาคำใหญ่

เจิ้งซื่ออ่อนแรงไปหมด แล้วนั่งลงบนพื้นอย่างหวาดกลัว

“ท่านพ่อ ท่านพ่อ ข้าไม่รู้อะไรเลย ท่านพ่อ ข้ายอมรับท่านเป็นพ่อของข้าคนเดียว ท่านพ่อ...ท่านเป็นคนเลี้ยงดูข้าจนเติบใหญ่” เซียวหมิงเย่าดึงกางเกงขึ้น แล้วนั่งคุกเข่าร้องไห้ฟูมฟายอยู่บนพื้น

เซียวอวี่หางเองก็ร้องไห้เสียใจ

“ท่านพ่อ ท่านอย่าทิ้งข้านะ ท่านรักข้าที่สุด ข้าโตมาด้วยมือของท่านนะ”

เซียวกั๋วจิ้วน้ำตานองหน้า เขาแต่งงานกับเมียคนแรกตอนอายุสิบหก แต่เป็นการคลุมถุงชน เขาจึงไม่ค่อยรักใคร่นางมากนัก

ปีที่สอง เมียคนแรกให้กำเนิดลูกชายคนโต