หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 296

จงหย่งโหวตบหน้าตัวเองต่อไปจนกระทั่งเขาเป็นลม จากนั้นก็ถูกหามกลับจวน

ขณะที่กลับไปถึงจวน ก็ได้ยินว่าจงหย่งโหวล่วงเกินฝ่าบาท ทำให้ระดับขุนนางตกไปอยู่ขั้นหนึ่ง

จวนจงหย่งโหวทั้งหมดรู้สึกเหมือนกำลังไว้ทุกข์

เมื่อสวี่ซื่อกลับไปถึงจวนของตัวเอง ประตูหน้าต่างก็เริ่มปิดลง มีเครื่องรางติดอยู่ไปทั่ว

“คืนนี้เทศกาลจงหยวน หวังว่าจะสามารถผ่านไปได้อย่างสงบสุข”

เทศกาลจงหยวนหรือเรียกว่าหลีกเลี่ยงผีร้าย

ในวันนี้ วิญญาณชั่วร้ายจะออกอาละวาด มนุษย์จะต้องปิดประตูห้ามออกไปไหน

มีเพียงบัณฑิตที่มีจิตวิญญาณสดใสและเป็นหนอนหนังสือเท่านั้นที่สามารถปัดเป่าวิญญาณชั่วร้ายได้

ลู่เจาเจานั่งอยู่หน้าประตูบ้าน ถือขาเป็ดย่างไหม้เกรียมอยู่ในมือ เคี้ยวจนน้ำมันเต็มปาก

“เจ้าไปเอาเป็ดย่างมาจากไหน” สวี่ซื่อเพิ่งลงจากรถม้า

“พี่เวินส่งมาให้เจ้าค่ะ…”

เป็ดย่างข้างนอกไหม้เกรียมข้างในนุ่ม กัดลงก็มีน้ำมันเยิ้ม หน้าของลู่เจาเจามันไปหมดแล้ว

ดวงตาของลู่เจาเจาแดงก่ำ ไม่รู้ว่าทำไม

ทำไมเขาถึงให้เป็ดยวนยางคู่หนึ่งกับเวินหนิง

แล้วเวินหนิงกลับเอาเป็ดย่างมาให้เขาหนึ่งถ้วย

มันหมายความว่าอย่างไร!

ลู่เจาเจาไม่สนใจว่าพี่รองของเขาจะอยู่หรือตาย ตราบใดที่นางมีขาเป็ดกิน

“เจาเจารอพี่จวินอันอยู่…” วันนี้เซี่ยจวินอันกลับเมืองหลวง และจะมาส่งที่ตระกูลลู่

สวี่ซื่อขมวดคิ้วด้วยความกังวล “เจาเจา เจ้าจะสามารถปกป้ององค์ชายสี่ได้จริงๆ หรือ?”

นางรู้จักองค์ชายสี่

เขามีชะตากรรมที่แปลกประหลาด เขาเกิดมาเพื่อดึงดูดวิญญาณชั่วร้าย และเขาถูกเลี้ยงดูอยู่ในวัดฮู้กั๋ว นับตั้งแต่เขาเกิด เสียนเฟยไม่รู้ว่าร้องไห้กับเขาไปกี่ครั้ง

“อย่ากังวลไปเลยท่านแม่”

[ในโลกนี้ ถ้าข้าไม่สามารถปกป้องได้ ก็ไม่มีใครสามารถทำได้แล้ว]

[เจาเจาสุดยอดที่สุดแล้ว...]

สวี่ซื่อรู้ว่าเจาเจาสุดยอด

ความมืดปกคลุมทุกพื้นที่

วิญญาณชั่วร้ายนับไม่ถ้วนปรากฏตัวออกมาจากความมืดและมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวง

“ฮู้...เกือบไม่ทันแล้ว ทำให้บ่าวตกใจแทบแย่” เด็กรับใช้ทรุดตัวลงกับพื้น ถ้าองค์ชายสี่ยังอยู่ข้างนอก คงมีเรื่องหายนะเกิดขึ้นไม่น้อย

ร่างกายและกระดูกของเซี่ยจวินอันปวดเมื่อยไปหมดหลังจากนั่งอยู่บนรถม้าทั้งวัน

เขายังคงยืนขึ้นและขอบคุณลู่เจาเจาได้

“เจาเจา ขอบคุณเจ้ามากนะ” เซี่ยจวินอันสีหน้าซีดขาว

แผนการเดิมที่จะมาขอคำแนะนำจากเจาเจาคือเดือนห้า แต่ถูกเลื่อนไปเป็นเดือนเจ็ดเพราะวัดฮู้กั๋ว

พระขมวดคิ้ว เจาเจาจะสามารถปกป้องเขาได้หรือ

ตกกลางคืนตก

วิญญาณชั่วร้ายก็มาเยือนโลกมนุษย์

มีเสียงร้องไห้ดังขึ้นในจวนจงหย่งโหว

“ท่านโหว ท่านไปทำอะไรกันแน่?” เผยซื่อปาดน้ำตาร้องไห้ ทันทีที่มีราชโองการตำหนิ ลู่หย่วนเจ๋อก็ถูกลดตำแหน่งไปขั้นหนึ่ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์