หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 377

เหล่าขุนนางอาวุโสตัวสั่นเทา ตระกูลเซวียนจบสิ้นแล้ว จึงหันหลังกลับบ้านอย่างซื่อสัตย์ กลับไปสวามิภักดิ์ต่อฮ่องเต้

ตระกูลเซวียไม่รู้ว่าทำอะไรผิด

“ก่อนที่ยอดฝีมือจะตาย เขาบอกว่ายืมไม่ได้ หรือว่าจะคำนวณวันเกิดผิดไปหรือ?” ฮูหยินกัดฟันสีหน้าเคียดแค้นชิงชังดูดุร้าย

“ไม่ได้การแล้ว ต้องกลับไปหาจวนจงหย่งโหว!!”

สีหน้าของตระกูลเซวียทุกคนเหมือนกำลังไว้ทุกข์

ฮ่องเต้เซวียนผิงยกไม้ยกมือ ราชวงศ์ก่อนทำเรื่องชั่วช้าอย่างถึงที่สุด สุสานของจักรพรรดิถูกสายฟ้าฟาด เรื่องนี้ถูกลือไปทั่วตั้งนานแล้ว

ฮ่องเต้เซวียนผิงรู้สึกตื่นเต้นและยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ปมในใจของเขาหายไปแล้ว เศษซากของราชวงศ์ก่อนหน้านี้ที่ทำให้เขานอนไม่หลับ

ฮ่าๆๆๆ พวกขุนนางที่เอาแต่นึกถึงราชวงศ์ก่อน คงตกใจจนโง่เขลาไปแล้วกระมัง?

ตอนนี้คงไม่กล้าคิดถึงอีกแล้วกระมัง?

สุสานบรรพบุรุษถูกระเบิดเป็นจุณ ฮ่องเต้เซวียนผิงหัวเราะจนเกือบจะขาดใจแล้ว

ฮ่องเต้หัวเราะเสียงดังกังวล เขารู้ว่าเจาเจามีภูมิหลังที่ดี แต่เขาไม่เคยคิดเลย...

สุสานจักรพรรดิตระกูลซื่อระเบิดแล้ว

สุสานจักรพรรดิระเบิดเป็นจุณ ราชวงศ์ก่อนหน้ามีสายเลือดสืบทอดเพียงหนึ่งเดียว อยู่ก็เหมือนตาย

“เจาเจา เจ้าช่างสมกับเป็นลูกของข้าจริงๆ”

“ระเบิดสุสานจักรพรรดิตระกูลเซวีย แต่เจ้าห้ามระเบิดข้านะ” ฮ่องเต้จูบใบหน้าเล็กๆ ของนาง

จวนจงหย่งโหวเองก็ต้องทนรับกับความโกรธของตระกูลเซวียเช่นกัน

สุสานบรรพบุรุษของตระกูลเซวียระเบิดแล้ว

หลังจากเหตุระเบิด ก็กลับเมืองหลวงด้วยความโกรธและกระแทกประตูจวนจงหย่งโหว

ผู้คนที่เฝ้าดูอยู่ต่างก็พากันชี้ไม่หยุด “สุสานจักรพรรดิก่อนระเบิดแล้วงั้นหรือ?”

“ระเบิด ระเบิด! ถูกฟ้าผ่า! คงจะไปทำเรื่องชั่วร้ายมา”

“ฝ่าบาทองค์ปัจจุบันยังดีกว่า พระองค์ทรงสร้างประโยชน์ให้กับราษฎรอย่างพวกเรา”

“ถุย ยังจะกล้ามาโกหกอีก! วันตกฟากของนาง ของใช้ส่วนตัวของนางถูกโยนลงในเตาอั้งโล่ จากนั้นสุสานจักรพรรดิกลับถูกฟ้าผ่า พวกเจ้าต้องอยากทำร้ายตระกูลเซวียเป็นแน่!”

“พวกไม่มีมโนธรรม”

นายหญิงใหญ่ก็ส่งเสียงออกมา

ฮูหยินเซวียชี้ไปที่นายหญิงใหญ่แล้วก่นด่า “พวกจิตใจเน่าเฟะ ขายวันเกิดของหลานสาวตัวเองเพื่อแลกเงิน พวกจิตใจเน่าเฟะ”

ชาวบ้านแอบฟุบอยู่หน้าประตู ก็ได้ยินคำพูดนี้

“ย่าแท้ๆ ทำเรื่องเช่นนี้ได้ด้วยหรือ? ถึงขั้นเอาวันเกิดของหลานสาวไปให้คนยืมชะตาชีวิต?”

“เน่าเฟะ พวกเน่าเฟะ”

นายหญิงใหญ่โกรธมาก “เจ้า...” พูดความลับทั้งสองฝ่ายออกมาแล้ว

“ความลับหรือ? ความลับอะไร? สุสานจักรพรรดิตระกูลเซวียไม่มีแล้ว หวงเอ๋อร์ก็พิการแล้ว ต้องโทษที่เจ้ายืนชะตาชีวิตที่สมควรตายนั่น” นางแค่รู้ว่าปัญหาอยู่ที่วันเกิด แต่ไม่รู้เหตุผลที่เฉพาะเจาะจงนั้น

“คืนเงินมา”