หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 381

“มันแปลกที่ลู่จิ่งไหวกำลังจะแต่งงานในอีกสามวัน ทำไมเขายังวิ่งไปหานักปราชญ์หญิงจิ้งหลีอยู่เลย?” เซวียนจิ้งซวนค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเห็นลู่จิ่งไหวไปที่สถานทูตวีเย่ว์

“งานแต่งงานของแม่นางเจียง เขาก็จงใจแย่งคุณชายเยี่ยนซูไป” เซวียนจิ้งซวนแค่นเสียงเย็นชา

“ไปพยายามต่อหน้านักปราชญ์หญิงจิ้งหลีทุกวัน ช่างน่าขำยิ่งนัก”

“แม่นางเจียง ไม่รู้ว่าจะเสียใจทีหลังหรือไม่ ถึงอย่างไรเมื่อปีนั้นคุณชายเยี่ยนซูก็เสี่ยงชีวิตไปช่วยนาง แต่นางกลับใจดำต้องการถอนหมั้น”

“เกรงว่าลำไส้ของนางตอนนี้คงจะกลายเป็นสีม่วงคล้ำไปแล้วกระมัง สมควรแล้ว” เซวียนจี้ซวนหัวเราะเยาะ

“นักปราชญ์หญิงจิ้งหลี? แหะๆๆ...” ลู่เจาเจายิ้มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

แตงลูกใหญ่ มีแตงลูกใหญ่ให้กินแล้ว

ลู่เจาเจานำตั๋วเงินกลับไปที่บ้านของตนและมอบมันให้มารดาอย่างมีความสุข

“ท่านแม่ ลู่เจาเจาสามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้แล้ว!” ลู่เจาเจาเหยียบฐานขึ้นไปมอบตั๋วเงินให้

สวี่ซื่อเห็นนางเหมือนกับคนทั่วไป ไม่มีอะไรแตกต่าง ก้อนหินในใจก้อนนั้นก็ได้ร่วงหล่นลงไปอย่างเงียบๆ

สวี่ซื่อเต็มไปด้วยความหดหู่ “ชีวิตของแม่มองบุรุษพลาดไป แต่ลูกที่แม่ให้กำเนิด กลับเก่งกาจมากกว่าใครๆ”

การพึ่งพาลูกๆ เป็นเรื่องที่ยากจะได้พบเห็น

ศักดิ์ศรีของนางในชาตินี้ก็มาจากลูกๆ ของนาง

“พรุ่งนี้เป็นวันเกิดครบรอบหกสิบปีของนายหญิงใหญ่จวนเจิ้นกั๋วกง เจ้าไปกับแม่ดีไหม?”

“ถ้าเจิ้นกั๋วกงต้องการจัดงานใหญ่ ขุนนางทุกคนจะไปฉลองวันเกิดให้เขา” นายหญิงใหญ่ของเจิ้นกั๋วกงก็คือแม่ของหรงเช่อ

และยังเป็นแม่ของฮองเฮาด้วย

ลู่เจาเจาพยักหน้าเห็นด้วย

[เจาเจาก็ไม่มีอะไรจะมอบด้วยสิ งั้นเป็นยันต์เพิ่มอายุขัยแล้วกัน]

[ส่งอายุขัยสามปีดีไหม? เฮ้อ มันจะสมศักดิ์ศรีหรือไม่นะ? ท่านอาหรงก็ดีกับข้าอยู่นะ...] ลู่เฉาเฉาคิดในใจ

สวี่ซื่อเกือบจะหายใจไม่ออก

อายุขัยสามปี?

“ช่วงนี้หย่วนเจ๋อไม่ได้กลับจวน ลำบากเจ้าแล้ว ข้าจะพยายามเกลี้ยกล่อมเขาให้มากกว่านี้...” นายหญิงใหญ่พยักหน้า

“อย่าหักโหมเกินไปล่ะ พรุ่งนี้จะมีงานวันเกิดที่จวนเจิ้นกั๋วกง ห้ามสายเด็ดขาด”

เผยซื่อตอบตกลงด้วยรอยยิ้ม

หลังจากส่งนายหญิงใหญ่ออกไปแล้ว เผยซื่อก็เข้าไปในห้องพระ

สาวใช้ก็ปิดประตูใหญ่ ในห้องก็มืดลงทันที

พระผู้ปราดเปรื่องแอบบีบมือของเผยซื่อ “เจียวเจียว เจ้าช่างเก่งเรื่องนี้จริงๆ ในที่สุดพวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันอย่างมั่งคงแล้ว”

มืออันหยาบกระด้างของชายคนนั้นลูบไล้แก้มของเผยซื่อ

แก้มของเผยซื่อชาไปหมด

นางเกลียดลู่หย่วนเจ๋อ หลังจากแต่งนางเข้าจวน เขาก็ไม่สนใจนางเลย ตอนนี้ ไม่อยู่จวนมาครึ่งเดือน ไปมุดหัวอยู่ข้างนอก

ทำให้นางกลายเป็นตัวตลก

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์