ฮูหยินไร้พ่าย นิยาย บท 33
ตอนที่ 2
บ่าวรับใช้
“สุราที่พวกเจ้าดื่มมียาพิษพวกเจ้ากำลังจะตาย”
“พวกบ่าวทราบแล้วชีวิตนี้มอบให้คุณหนูแล้วพวกเราไม่เสียดายชีวิต”
“หึๆ เช่นนั้นก็ดี”
“ต่อไปนี้พวกเจ้าคือคนสนิทของข้าจะไม่มีใครทำอะไรพวกเจ้าได้คนของข้าตอนเป็นคนนั้นเป็นคนของข้าแม้ตายไปก็ยังคงเป็นคนของข้าถ้าพวกเจ้าจงรักภักดีข้าเจ้าอยากได้อันใดย่อมได้ตามนั้นหากพวกเจ้าทรยศหลักหลังข้าพวกเจ้าจะต้องพบจุดจบที่ทรมานที่สุดในชีวิต”
“เจ้าค่ะ!!”
“ขอรับ!!”
ข้าสั่งบ่าวรับใช้คนอื่นไปเตรียมห้องที่ใกล้เรือนข้าให้กับทั้งสี่คนมาวัดดูกันว่าความจงรักภักดีจะมีมากน้อยแค่ไหน
“ท่านพี่หญิง”
“น้องรอง”
“ได้ข่าวว่าพี่หญิงจัดการบ่าวไพร่ทั้งวันคงเหนื่อยแย่”
“กลัวข้าเหนื่อยก็เลิกส่งคนมาวางยาพิษข้าเสียที่มันน่ารำคาญอยากได้บุรุษผู้นั้นก็เอาไปอย่ามายุ่งกับข้าอีกหากยังตามราวีข้าไม่เลิกเห็นที่เจ้าคงไม่โชคดีเหมือนกันนี้”
“ท่านพี่! ท่านอย่ามาใส่ร้ายข้านะ!!!”
“หึ คนเช่นเจ้าลอบกัดข้าได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นมีอีกเตรียมบอกลาบิดามารดาเจ้าได้เลย”
ว่าจบข้าเลยกลับเข้าเรือนของตนเองวันนี้ของข้าได้จบลงไปแล้วพรุ่งนี้ต้องเตรียมรับมือพวกนางอีกแน่เพราะเห็นที่พวกนางคงไม่ยอมหยุดลอบทำร้ายข้าง่ายๆแน่นอน
“หลิวจวินเสร็จงานในครั้งนี้ข้าจะไปหาเจ้าที่แคว้นอู๋เองครั้งนี้ข้าจะไปตามหาเจ้าเอง”
ในวันรุ่งเช้า ข้าได้มาร่วมทานอาหารเช้ากับคนในครอบครัวมีฮูหยินรองที่เป็นมารดาของน้องชายสามกับสี่ และยังมีฮูหยินสามมารดาของน้องรอง พร้อมน้องชายน้องสาวที่มาร่วมทานอาหารเช้าในวันนี้
“ตอนนี้ นางจะเข้ามาเป็นอนุภรรยาของข้า”
“ท่านพี่นางเป็นสาวใช้ของคุณหนูใหญ่นะเจ้าคะ”
“ฮูหยินสามคงลืมไปว่านางไม่ใช้สาวใช้ข้าแล้ว”
“แต่นางก็ไม่สมควรที่จะได้เป็นแม้แต่อนุภรรยา!”
“อย่างนั้นหรือฮูหยินสามต้องถามท่านพ่อแล้วล่ะเพราะท่านพ่อมาขอนางกับข้าแล้วเมื่อวานนี้”
“ท่านพี่ข้าไม่ยอมนะเจ้าคะ”
“ข้ารับนางมาแล้วข้าไม่คืนคำ”
“เช่นนั้นให้นางเป็นแค่สาวใช้อุ่นเตียงเท่านั้น”
“ไม่ได้นางจะมาเป็นอนุสี่ของข้าห้ามไม่ให้ใครคัดค้านข้าเด็ดขาด”
“ข้าทราบแล้ว”
ฮูหยินรองไม่ได้ยินดียินร้ายกับเรื่องนี้ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะท่านแม่ของร่างนี้ขอร้องให้แต่งเข้ามาเป็นภรรยามีหรือว่านางจะยอมแต่งให้คนเช่นนี้มาเป็นสามี ฮูหยินรองเดิมทีเป็นจอมยุทธหญิงที่เก่งกาจเคียงคู่กับท่านแม่ของนางมานานจนกระทั่งท่านแม่ของนางนั้นแต่งงานกับท่านพ่อ ท่านแท่กลัวว่าในอนาคตข้าจะถูกรังแกเลยขอร้องให้ฮูหยินรองแต่งเข้ามาที่นี้หลังจากแต่งงานได้ไม่นาน ท่านแม่ก็คลอดนางออกมาแล้วจากไปเป็นฮูหยินรองเลี้ยงนางมาแล้วก็ถูกท่านพ่อขู่ว่าถ้านางไม่มีทายาทเป็นบุตรชายให้กับท่านพ่อ ท่านพ่อจะเขียนหนังสือหย่าแล้วไล่นางออกไปไม่ยอมให้เจอข้าอีก และนี้จึงทำให้ฮูหยินรองยอมมีบุตรให้กับท่านพ่อ นางจึงไม่ได้ตกใจหรือไม่พอใจที่ท่านพ่อเอาสตรีอื่นเข้ามา
*น้องรอง คือ อวิ๋นอิงเหลียนเป็นบุตรสาวของฮูหยินสาม
“น้องรอง”
“ท่านพี่มาที่นี้กับน้องสาม น้องสี่และแม่รองเหตุใดจึงไม่เรียกพวกเรามาด้วยล่ะ”
“ที่ไม่เรียกเพราะไม่อยากเจอเจ้าแค่นี้ไม่รู้อีกหรือ”
“พี่หญิงใหญ่เกลียดน้องมากหรือเจ้าคะ”
“เหอะ!”
“ท่านแม่รอง เรื่องการแต่งงานกับปั๋วเหิงหรานไปถึงใดแล้วเจ้าคะ”
“อีก 5 วันก็จะถึงวันแต่งงานของเจ้าแล้ว”
“อย่างนี้นี่เองถึงว่ารีบจัดตกแต่งเตรียมงานกัน”
“แม่ว่าจะพูดกับเจ้าพอดชุดแต่งงานเจ้ามาถึงจวนแล้วนะ”
“หวังว่าไม่มีใครไปทำลายชุดแต่งงานของข้าหรอกนะท่านแม่ถ้ามีข้าจะเชือดคอมันทันที”
ว่าจบก็หันหน้าไปมองน้องรองตัวร้ายที่จ้องมองข้าอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อเหอะข้าอยู่สนามรบมานานข้าไม่เคยกลัวตายเลยสักนิดอย่างเด็กน้อยปัญญาทึบเช่นนี้ข้าจะกลัวไปใย
“ยินดีกับท่านพี่ล่วงหน้า”
“ข้าจะยินดีกว่านี้หากเจ้าไม่ไปแอบนัดพบกับว่าที่สามีข้าอีก”
“อวิ๋นซิ่วอิง!!”
“อวิ๋นอิงเหลียนตอนแรกข้าจะปล่อยเขาไปแต่เจ้าทำให้ข้าอยากครอบครองเขาเองเป็นเจ้าที่หาเรื่องใส่ตัว”
ข้าว่าจบก็เดินออกไปพร้อมกับแม่รองกับน้อง ๆ ข้าจะร้ายให้เจ้าดูว่าคนร้ายกาจเป็นเช่นไร
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฮูหยินไร้พ่าย
เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น่ฮูหยิน กระบือเถอะ...