ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 30

บทที่ 30กู้จิ่วฉือคุณดังแล้ว!

“ใช่! คนในโทรทัศน์ก็คือกู้จิ่วฉือ!”

“ไม่อยากจะเชื่อว่ากู้จิ่วฉือจะเป็นเด็กเทพจริงๆ! งั้นสามปีมานี้ทำเธอต้องแสร้งทำเป็นนักเรียนแย่ๆ ด้วยละ!”

“โลกของเด็กเทพพวกเราไม่เข้าใจหรอก อาจจะแค่เล่นๆ ก็ได้มั้ง ตอนนี้จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว เธอก็แกล้งทำเป็นนักเรียนแย่ๆ ต่อไม่ได้แล้ว!”

“อิจฉาสาวน้อยที่มีพรสวรรค์แบบนี้จัง!”

นอกหน้าต่าง หนุ่มๆ สาวๆ พยายามเอาโทรศัพท์ออกมาเตรียมถ่ายวิดีโอกู้จิ่วฉือ

กู้จิ่วฉือกวาดสายตามองหนุ่มๆ สาวๆ นอกหน้าต่างอย่างไม่พอใจ บรรยากาศความเยือกเย็นรุนแรงไล่นักเรียนที่มาดูความวุ่นวายเหล่านั้นให้ถอยออกไป

“เกิดอะไรขึ้น?”

เธอหันหน้ามองไปที่ลู่เสี่ยวซานด้วยสีหน้าโมโหเพราะเพิ่งตื่นนอน

“ที่คุณอธิบายแก้โจทย์เมื่อตอนเช้า โดนทุกคนอัดวิดีโอไว้และโพสต์ลงในtiktok”

ลู่เสี่ยวซานรีบเอาโทรศัพท์สมาร์ตโฟนรุ่นเก่าของเธอออกมา

“แล้วยังไง?”

กู้จิ่วฉือยังไม่ได้สติในทันที

“คุณทำได้สุดยอดมากจริงๆ คลิปtiktokไม่กี่คลิปนั้นดังทุกคลิป!”

ลู่เสี่ยวซานจับโทรศัพท์แน่นและพูดอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นเต้น

“ถึงขนาดคลิปวิดีโอได้โพสต์ลงบนเว่ยป๋อ และในอินเทอร์เน็ตเกิดหัวข้อ #นักเรียนเทพคนนี้สุดยอดมากจริงๆ”

จากนั้นยังมีนักอ่านค้นหาหัวข้อนี้ #มู่เฉินเองของเรื่อง《ช่วงเวลาที่มีความสุข》

วิดีโอที่เปิดดูมากที่สุด ถูกแชร์ต่อโดยนักเรียนเรื่อง《ช่วงเวลาที่มีความสุข》

กู้จิ่วฉือ！ตอนนี้คุณกลายเป็นเน็ตไอดอลแล้ว!

พูดจบ ลู่เสี่ยวซานที่ตื่นเต้นจนแทบรอไม่ไหวรีบให้กู้จิ่วฉือเซ็นชื่อให้

กู้จิ่วฉือก็ตกใจมากเหมือนกัน รีบเอาโทรศัพท์ออกมาเปิดเว่ยป๋อดู

และเจอตัวเองในการค้นหายอดนิยมลำดับที่20 เธอกดเข้าไปดู หัวข้อแรกก็คือเว่ยป๋อของนักเรียนเรื่อง《ช่วงเวลาที่มีความสุข》

ชูหย่าv：เป็นมู่เฉินเองจริงๆ ภายในห้านาที ข้อมูลของสาวน้อยคนนี้กระจายไปทั่วโลกอินเทอร์เน็ตเลย~

ดาวโรงเรียนV：คลิปวิดีโอ【นักเรียนเทพคนนี้สุดยอดจริงๆ 】

ด้านล่างเป็นคอมเม้นต์และการแชร์จากผู้ติดตามนิยายทั้งหมด ทั่วทั้งโลกอินเทอร์เน็ตต่างกำลังค้นหาสาวน้อยมู่เฉิน!

“คิดไม่ถึง ว่าเมื่อเจอความลำบากจะมีแสงสว่างส่องขึ้นมาทันเวลา”

กู้จิ่วฉือพูดออกมาอย่างถอนหายใจ

“คุณพูดอะไร?”

ลู่เสี่ยวซานได้ยินไม่ชัด จึงถามอีกครั้ง

“ไม่มีอะไร”

มู่เฉินเป็นตัวแสดงหญิงคนที่สามในเรื่อง《ช่วงเวลาที่มีความสุข》กู้จิ่วฉือกำลังคิดหาช่องทางที่เหมาะสมเข้าไปอยู่ในทีมละคร คิดไม่ถึงว่าจะคลิปที่พอเหมาะพอดีอย่างนี้ ที่ทำให้เขียนบทละครรู้จักเธอก่อน

ขณะที่กู้จิ่วฉือกำลังจะออกจากระบบ และเข้าเว่ยป๋อของตัวเอง ก็เห็นคลิปวิดีโอด้านล่างคลิปของตัวเองคลิปหนึ่ง เป็นคลิปสัมภาษณ์ของปีศาจใหญ่ ทั้งสองคลิปอยู่ใกล้กันและเต็มหน้าจอพอดี

คนหนึ่งนักเรียนเก่งระดับเทพ อีกคนนักธุรกิจใหญ่ยักษ์

ใจเธอหวั่นไหว รีบแคปหน้าจอส่งวีแชทไปให้ปีศาจใหญ่ และพิมพ์ข้อความไปอีกหนึ่งบรรทัด

เสี่ยวจิ่วเอ๋อ：ดูเร็วพวกเราสองคนเข้าได้ดีจริงๆ แม้แต่เป็นข่าวยังอยู่ด้วยกันเลย

ห้องทำงานประธานบริษัทตระกูลฮั่ว

ชายหนุ่มผู้สูงส่งและเหเย่อหยิ่งเย็นชานั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน บรรยากาศที่หนักหน่วงและอุณหภูมิที่ลดลงอย่างน่าแปลก บ่งบอกให้เห็นว่าชายหนุ่มอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ!

จ้านยิงหดคอ ยืนตัวสั่นอยู่ด้านข้างเจ้านาย บรรยากาศความน่ากลัวที่กดต่ำตั้งแต่เที่ยงจนถึงตอนนี้ โดยเฉพาะตอนที่เจ้านายกวาดสายตามองโทรศัพท์บนโต๊ะ และตอนที่โทรศัพท์ไม่มีข่าวอะไรแจ้งเตือนมา ใบหน้าของเจ้านายมืดลงอีกนิด บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นน่ากลัวยิ่งขึ้น

แม้แต่ผู้บริหารระดับสูงที่มารายงานผล ยังโดยเจ้านายบีบจนเหงื่อไหลเป็นน้ำ ตกใจวิ่งหนีไปหมด

ต้องโทษกู้จิ่วฉือ！วันนี้ไม่มากินข้าวเที่ยงกับเจ้านาย! ทำจนเขาเดือดร้อนไปด้วย

“ไม่โกรธ”

จ้านยิงที่ยืนอยู่อีกด้านได้ยินประโยคนี้ ตาโตขึ้นมาทันที

เจ้านาย คุณกล้าพูดอีกครั้งจากความรู้สึกจริงๆ ของคุณไหม?

“อืม...”

กู้จิ่วฉือบีบโทรศัพท์แน่น ไม่รู้สึกถึงความโกรธจากน้ำเสียงของปีศาจใหญ่ แต่เธอก็พูดปลอบใจว่า

“งั้นตอนค่ำฉันกลับไปรอกินข้าวเย็นกับคุณที่คฤหาสน์หวงจวีดีไหม?”

“ได้”

ถึงแม้ปีศาจใหญ่จะพูดไปแค่คำเดียว แต่กู้จิ่วฉือฟังออกว่าอารมณ์ของอีกฝ่ายไม่เลว

“งั้นฉันวางก่อนน่ะ ยังมีเรียนต่ออีก”

“อืม”

ได้ชายหนุ่มตอบตกลงกู้จิ่วฉือจึงวางสาย ถอนหายใจออกมายาวๆ และตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนเที่ยงอีกครั้ง หลังจากนี้จะลืมเรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด

ในห้องทำงานประธาน ฮั่วหมิงเช่อวางสายโทรศัพท์ สีหน้าเย็นชาอ่อนโยนขึ้นมาก

“จ้านยิง ข้อมูลของเจี้ยยู่ถังล่ะ?”

“อยู่นี่ทั้งหมด”

“จ้านยิงรีบส่งข้อมูลที่เตรียมไว้นานแล้วส่งให้”

“เจี้ยยู่ถังมาจากครอบครัวระดับสอง ผลการเรียนไม่ค่อยดี คุณกู้รู้จักเขาผ่านทางพี่สาว ได้ยินว่าเป็นรักแรกพบตอนที่อีกฝ่ายเล่นเปียโน...”

จ้านยิงพูดถึงตรงนี้ รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีบรรยากาศเย็นเยือกแผ่ออกมาจากรอบตัวเจ้านาย จึงรีบหยุดพูดทันที และข้ามช่วงนี้ไป

“แต่ไม่ว่ายังไงคะแนนการเรียนของเขาไม่โอกาสเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในประเทศ ครอบครัวของเขาได้ติดต่อสถาบันดนตรีที่สหรัฐอเมริกาให้แล้ว ให้เขามีประวัติการศึกษาที่ดีและกลับมารับช่วงต่อบริษัท เด็กคนนี้ไปต่างประเทศน่าจะไม่มีโอกาสมารบกวนคุณกู้ อ่อใช่แล้ว ครั้งก่อนที่เจ้านายให้ฉันหาเรื่องให้ตระกูลเจี้ย แต่ฉันพบว่ากู้เชียนได้ดำเนินการไปก่อนแล้ว”

ตอนที่สืบทราบเรื่องนี้ ในใจจ้านยิงก็สับสน

หรือว่ากู้จิ่วฉือไม่รู้สึกกับเจี้ยยู่ถังแล้วจริงๆ? หรือว่ากู้เชียนคนนั้นจะจะจัดการกู้เชียนเพราะทำร้ายจิตใจน้องสาวตัวเอง?