บทที่ 34 ขอแค่เธอมีความสุข
รายละเอียดที่เธอมองข้าม ฉายซ้ำในใจของเธอ
ดังนั้นปีศาจใหญ่มารอกินข้าวเที่ยงพร้อมกันกับเธอ?
ไม่น่าแปลกใจที่เย่ขันบอกว่าเธอเป็นคนที่ก่อให้เกิดเหตุเภทภัย เธอพูดรอเขากลับมาทานข้าวฮั่วหมิงเช่อได้ยกเลิกประชุมประจำไตรมาสที่สำคัญและกลับบ้านก่อนเวลา
เธอบอกว่าหม้อไฟอร่อย เขาก็กินสิ่งเหล่านั้นจนหมดโดยที่ไม่เปลี่ยนสีหน้า
ตอนนี้เธอจำได้ว่า เมื่อกี้ตอนที่กินข้าว เธอคีบพริกไทยดองให้กับเขา!
กู้จิ่วฉือตบหัวตัวเองด้วยความรำคาญ
กู้จิ่วฉือกู้จิ่วฉือประมาทได้ยังไงเมื่ออยู่กันสองชีวิต!
ในตอนนี้ จ้านยิงพาถังจิ้งเข้ามาในห้องหนังสือ เธอรู้สึกเสียใจและตัดสินใจที่จะขอโทษ
เมื่อเดินไปถึงประตูห้องหนังสือ เธอยกมือขึ้นเคาะประตูและลังเล
“เจ้านาย กระเพาะของท่าน อยู่ในระดับไหนแล้ว วันที่มีของอะไรที่น่าตื่นเต้นท่านถึงได้กินเข้าไป?”
คำตำหนิที่ช้ำใจของจ้านยิง ทำให้กู้จิ่วฉือรู้สึกอับอาย ตอนนี้ในสายตาของจ้านยิงเธอไม่ใช่คนที่ก่อให้เกิดเหตุเภทภัย
“เธอมีความสุขมาก”
ทันใดนั้นเสียงของชายคนนั้นก็ดังขึ้น และคำพูดง่ายๆที่ทำให้หัวใจของกู้จิ่วฉือ สั่นไหว
“เพียงเพื่อความสุขของเธอ?”
จ้านยิงและถังจิ้ง ต่างตกตะลึงและถามพร้อมเพรียงกัน
“เอ่อ”
ชายคนนั้นตอบอย่างใจเย็น ราวกับนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่พึ่งจะเกิดขึ้น ในตอนนี้ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของเขามีความนุ่มนวลและเขาไม่สนใจอาการป่วยของเขาเลย
“ยังไงคราวหน้าจะกินอาหารแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว ยาที่ฉันให้ต้องกินให้ตรงเวลา ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่มีโอกาสได้เป็นลอร์ดที่มีชีวิตอยู่นาน "
ถังจิ้งเก็บสิ่งของ และพูดออกไปอย่างไม่เกรงใจ
นอกประตู กู้จิ่วฉือจำคำสั่งของ ถังจิ้งอย่างเงียบ ๆ ทันใดนั้น จ้านยิงก็เปิดประตู ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าอายเล็กน้อย
“คุณกู้ดึกขนาดนี้แล้วยังไม่นอนหรือ?”
จ้านยิงถาม
“ฉัน....”
“เข้ามา”
กู้จิ่วฉือลังเลที่จะพูด ในห้อง ฮั่วหมิงเช่อปิดริมฝีปากของเขาเบา ๆ
จ้านยิง กลอกตาไปมาด้วยความอึดอัด และพาถังจิ้งออกไป เหลือเพียงกู้จิ่วฉือและฮั่วหมิงเช่อในห้อง
“มาหาฉันมีเรื่องอะไร?”
กู้จิ่วฉือมองไปที่กล่องยาบนโต๊ะ รีบเดินไปรินน้ำหนึ่งแก้วให้ฮั่วหมิงเช่อ
“ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าร่างกายของคุณ” ...”
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะเป็นลอร์ดที่มีชีวิตอยู่นานแน่นอน”
ชายคนนั้นขัดจังหวะเธออย่างหยอกล้อ ท่าทีของหญิงสาวในวันนี้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
ใบหน้าของกู้จิ่วฉือแดง และดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอแอบฟังได้ถูกเปิดเผย เธอหยิบกล่องยาขึ้นมาทันทีและยื่นให้เขาเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
“ฟังที่หมอพูด แล้วกินยาเร็ว”
เมื่อได้ยินคำพูดของถังจิ้ง ฮั่วหมิงเช่ออาจเป็นผู้ชายที่ไม่เคารพคำแนะนำของแพทย์
ฮั่วหมิงเช่อมองไปที่หญิงสาวอย่างลึกซึ้งและหยิบกล่องยาอย่างเชื่อฟังและกินยาพร้อมกับน้ำหนึ่งแก้ว
กู้จิ่วฉือยิ้มด้วยความพึงพอใจ: “เชื่อฟังดี ~”
เมื่อเห็นว่าฮั่วหมิงเช่อไม่ได้ยุ่งในตอนนี้ เธอจึงเปิดโทรศัพท์มือถือของเธออีกครั้ง ส่งให้เขาดู คิ้วของเธอดูมีความภาคภูมิใจเล็กน้อย
“ผู้เขียน《ช่วงเวลาที่มีความสุข》เชิญฉันมาออดิชั่นสำหรับบทมู่เฉิน และฉันตอบตกลงกับเธอแล้ว ~"
ความผิดหวังฉายไปทั่วดวงตาของโค้วยู่นเอ๋อ และแสร้งถามด้วยความกังวล
“อาฉือ ทำไมวันนี้ไม่ใช่ฮั่ว ... ไม่ใช่ปีศาจใหญ่มาส่งคุณล่ะ? หรือว่าพวกคุณทะเลาะ?”
“เขาไปทำธุระที่ต่างประเทศ และฉันได้ยินมาว่าจะต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะกลับมา”
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้”
โค้วยู่นเอ๋อ พยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ไม่สามารถเดาได้ว่าฮั่วหมิงเช่อกำลังเดินทางไปทำธุระ น้ำเสียงของกู้จิ่วฉือ มีความสุขหรือไม่พอใจ
“พี่ ดูเหมือนว่าคุณคิดว่าฉันจะทะเลาะกับปีศาจใหญ่หรือ?”
กู้จิ่วฉือถามอย่างไม่ใส่ใจ สีหน้าของโค้วยู่นเอ๋อเปลี่ยนไปและรีบอธิบาย
“จะเป็นไปได้อย่างไร! แน่นอนฉันหวังว่าความสัมพันธ์ของคุณกับเขาจะไม่จืดชืดเกินไป ... ไม่งั้นเขาจะทำร้ายคุณอีก”
“ใช่ไหม?”
กู้จิ่วฉือมองไปที่ โค้วยู่นเอ๋ออย่างแสร้งทำเป็น แต่จริงๆแล้วพูดอย่างมีความหมาย
“รู้สึกว่าความอคติของคุณที่มีต่อฮั่วหมิงเช่อนั้นลึกล้ำกว่าของฉัน และคำที่ใช้กับเขาก็เป็นไปในทางลบ”
โค้วยู่นเอ๋อสะดุ้ง กลัวว่ากู้จิ่วฉือจะเห็นอะไรบางอย่าง จึงยิ้ม
“จะเป็นไปได้ไงล่ะ ฉันมักจะได้ยินคุณบ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใช่แล้ว ฉันได้ยินมาว่าวิดีโอของคุณกลายเป็นไวรัลเมื่อวานนี้ ฉันเห็นว่าคุณสมัครใช้งาน Weibo ผู้เขียน《ช่วงเวลาที่มีความสุข》ติดต่อคุณแล้วหรือไม่? “
กลัวว่ากู้จิ่วฉือจะยังคงตั้งคำถามกับเธอต่อ โค้วยู่นเอ๋อจึงเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
“อือ เธอถามฉันว่าฉันอยากจะออดิชั่นเรื่อง《ช่วงเวลาที่มีความสุข》ไหม และฉันก็ตอบตกลง”
กู้จิ่วฉือ แสร้งทำเป็นว่าไม่มีเจตนาและจงใจอธิบาย
แน่นอนว่าดวงตาของโค้วยู่นเอ๋อสว่างขึ้นอย่างรวดเร็วและเป็นประกายทันที ด้วยความอิจฉาอย่างรุนแรง
“คุณตกลงแล้ว? แต่ด้วยเกรดที่ดีสุดในระดับชั้นคุณควรจะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเมืองตี้จิง เพื่อสืบทอดอุตสาหกรรมของคุณลุง คุณลุงคงไม่อยากให้คุณก้าวเข้าสู่แวดวงบันเทิงแบบผสมผสานใช่ไหม? ฉันชอบบทบาทของ《ช่วงเวลาที่มีความสุข》มาก คุณก็รู้ว่าฉันได้เตรียมตัวที่จะเข้ารับการคัดเลือกในมซ.ในช่วงสามปีที่ผ่านมา อย่างงั้นคุณนำโอกาสนี้ให้ฉันเถอะ?”
โค้วยู่นเอ๋อพูดราวกับว่ามันเป็นเรื่องแน่นอนในตอนนี้กู้จิ่วฉือค้นพบว่า ผู้หญิงคนนี้ไร้ยางอายมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ
เริ่องนี้สนุกมาก..อยากให้นำมาลงต่อให้จบ...
สวัสดีค่ะต้านต่าต่า คุณคงไม่รู้จักว่าเราเป็นใครแต่เรามีเรื่องจะบอกคุณว่าเราชอบเรื่องนี้ที่คุณเขียนมากและรอคอยวันที่คุณจะกลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้งเพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะมีปัญหาหรืออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ขอให้คุณรู้ไว้ว่าเราหรือคนอ่านเรื่องนี้อีกหลายคนอยู่ข้างคุณและคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวและได้โปรดในสักวันหนึ่งเมื่อคุณพร้อมขอให้คุณกลับมาเขียนเรื่องนี้เพราะเราและผู้อ่านอีกหลายคนรอคุณกลับมาเขียนเรื่องนี้อยู่เสมอ จากผู้อ่านที่ชอบเรื่องราวที่คุณแต่ง Hello. You probably don't know who I am, but I have to tell you that I really liked this story and I look forward to the day you come back to write about it again. So no matter what problems or obstacles you have, But please know that I and many other readers are on your side and that you are not alone. And please, one day when you are ready, I will ask you to come back and write about this because of me and my readers. Many people are always waiting for you to come back and write about this. From readers who liked the stories you wrote....