ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 37

บทที่ 37 การก่อความวุ่นวายของเจี้ยยู่ถัง

ฟากฝั่งมหาสมุทในมิชิแกน

“Louisคืนเงิน! และอีกฝ่ายยังมอบระบบป้องกันใหม่ให้เราอีกด้วยเขายังบอกอีกว่า ...”

จ้านยิงจ้องไปที่คอมพิวเตอร์ และตะโกนด้วยความตื่นเต้น ผู้บริหารในปัจจุบันแทบไม่อยากจะเชื่อเลย

เย่ขันบังเอิญกำลังจะดื่มน้ำและเมื่อเขาได้ยินคำเหล่านี้น้ำหนึ่งคำก็ไหลออกมา

“ยังพูดอะไรอีก”

“เขาบอกว่าสามวันจากนี้จะมาที่บ้านเพื่อขอโทษ!”

“ตอนนี้กี่โมงแล้ว?”

ในทั้งหมดมีเพียงฮั่วหมิงเช่อคนเดียวที่สงบนิ่ง

คนอื่น ๆ มองลงไปที่นาฬิกาของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

“ไม่มากไม่น้อย พึ่งจะครึ่งชั่วโมงผ่านไป! nineคนนี้มันเทพจริงๆ!”

เซี่ยงเหิงมองลงไปดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น

“แต่ทำไมเซี่ยงเหิงคนนี้ถึงดีกับเราขนาดนี้มี ข่าวลือว่าเธอรับออร์เดอร์ไม่เกินสามครั้งต่อปีและไม่รับออเดอร์ราคาต่ำ”

ระหว่างมีความสุข เย่ขันก็เริ่มสงสัยอีกครั้ง

“ ชื่อnineนี้ ฟังดูเหมือนเด็กผู้หญิง บางทีมันอาจจะต้องการความงามอันรุ่งเรืองของเจ้านายของเรา ก็เลยลดราคาให้!”

จ้านยิงพูดติดตลก

“ดึงลงมาเถอะ! คุณคือสาวที่เป็นนักฆ่าตัวยงที่เป็นแฮกเกอร์อันดับต้น ๆ ของโลก!”

เย่ขันส่ายหัว อย่างไรก็ตามคราวนี้ฉันโดนจ้านยิงพูดให้จริงๆ ...

อาคารสอนดนตรี.

กู้จิ่วฉือจ้องที่หน้าจอ สิบสามยังคงส่งข้อความไม่หยุด

สิบสาม: ได้แล้ว! nineสมควรเป็นnine แม้แต่Louisที่ถูกจับได้ก็ยังเชื่อ

สิบสาม: เงินตามที่คุณเรียก แบ่งครึ่งหนึ่งให้Louisแต่ฉันยังมีคำถาม!

สิบสาม: ผู้ลงทุนต้องบอกพิกัดของLouisเท่านั้น ทำไมคุณต้องทำอะไรมากมายเพื่อผู้ลงทุน

และยังไม่เก็บเงิน?

กู้จิ่วฉือหรี่ตาลงเล็กน้อยและตอบกลับอย่างรวดเร็ว

nine: เพราะว่า ...ฉันอยากจะได้ความงามของเขา ~จึงให้บริการเขาฟรี ~

กู้จิ่วฉือกดปุ่ม Ente r และออฟไลน์ทันทีโดยปล่อยให้สิบสามตะลึงงัน

ในขณะที่เธอมองไปที่ดวงอาทิตย์นอกหน้าต่าง ก็ยกยิ้ม

ถ้าเธอไม่ได้อ่านข้อมูล และรู้ว่าบริษัทนี้เป็น บริษัทภายใต้ชื่อปีศาจใหญ่ เงินเล็กน้อยเช่นนี้เธอจะไม่ลงมือทำอย่างแน่นอน

ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะเดินทางไปทำธุระอย่างเร่งรีบ Louisไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ ~

ฟากฝั่งมหาสมุทร

จ้านยิงกำลังจะดื่มน้ำ “พู”เสียงพ่นออกมาข้างเย่ขัน

จ้านยิง คุณเป็นบ้าเหรอ?”

จ้านยิง ที่ตกตะลึงจ้องไปที่หน้าจอและไม่มีเวลาสนใจ เย่ขัน เขาจ้องไปที่คอมพิวเตอร์ด้วยความงุนงงและจ้องไปที่ใบหน้าของเจ้านายของเขาด้วยความงุนงง

“ยังไง”

ฮั่วหมิงเช่อ เลิกคิ้วและมองไปที่จ้านยิง หมายความว่ามีเรื่องอะไรอีกหรือ?

จ้านยิงนั่งยองๆและพูด

“เจ้านาย คนกลางถามฉันว่า เจ้านายของเราหน้าตาดีแค่ไหน แม้กระทั่ง nine ยังอยากจะได้ ... เธอยังบอกว่า ... “

“ใบหน้าเจ้านายคุณไม่เพียงแต่ทำให้ผู้หญิงตะวันออกหลงใหล แต่ยังฆ่าผู้หญิงทั่วโลกอีกด้วย?”

ดวงตาของเย่ขันเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และรีบมองไปที่ฮั่วหมิงเช่อ

หลังจากนั้นไม่นานมองไปที่ใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวังแล้วก็แสร้งทำเป็นเศร้า

“ก็หล่อด้วยกันทั้งหมด ทำไมชะตากรรมถึงแตกต่างกันมากล่ะ?”

“nine พูดอะไรอีก”

เซี่ยงเหิงขี้เกียจเกินไปที่จะจัดการกับเย่ขันซึ่งกำลังบ้า จึงสั่งให้จ้านยิงพูด

“ยังบอกอีกว่าถ้านายมาทานอาหารด้วย เธอจะได้ให้บริการฟรีในครั้งต่อไป ...”

หลังจากที่ จ้านยิงพูดด้วยสีหน้าแปลก ๆ เซี่ยงเหิงและเย่ขันก็พยักหน้าพร้อมกัน

เมืองตี้จิง โรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์S

กู้จิ่วฉือ ฝึกซ้อมทั้งเช้า ไม่มีใครมาที่ห้องเรียนนี้

อาจเป็นเพราะก่อนการสอบเข้ามหาวิทยาลัย ผู้สมัครด้านศิลปะต่างก็มุ่งเน้นไปที่การเตรียมตัวสำหรับชั้นเรียนด้านวัฒนธรรม เธอเป็นคนเดียวที่มีเวลานี้

กู้จิ่วฉือเก็บไวโอลินใส่กล่อง ทันทีที่ออกจากห้องเรียน เธอก็พบกับคนที่เธอไม่อยากเห็นหน้ามากที่สุด

“อาฉือ! ฉันคิดถึงคุณมาก!”

เจี้ยยู่ถังถือกุหลาบช่อใหญ่ 999 ดอก และสารภาพรักกับกู้จิ่วฉือ

วันนี้กู้จิ่วฉือ สวมชุดโมริสีขาวครีมเสื้อยาว เรียบง่ายและสง่างาม ดวงตาคู่ใสราวกับน้ำในทะเลสาบราวกับอัญมณี

เจี้ยยู่ถังแสร้งทำเป็นถ่อมตัว เมื่อเห็นกู้จิ่วฉือสวยงามเช่นนี้ ก็กลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว

ทำไมเขาไม่พบว่ากู้จิ่วฉือ สวยขนาดนี้มาก่อน? ไม่รู้ว่าสวยกว่าโค้วยู่นเอ๋อกี่ระดับ

ที่ชั้นตรงข้ามของอาคารสอนดนตรี โค้วยู่นเอ๋อ ยืนอยู่ตรงทางเดินถือกล้องความละเอียดสูงเพื่อถ่ายภาพทั้งสอง

เมื่อเธอเห็น เจี้ยยู่ถัง จ้องมองกู้จิ่วฉือ อย่างหลงใหล หัวใจของเธอก็อาเจียนเป็นเลือด แม้ว่าเธอจะไม่มีความรู้สึกที่แท้จริงต่อเจี้ยยู่ถังแต่ความไร้สาระและความหึงหวงของผู้หญิงก็ทำให้เธอดูน่าเกลียด

เมื่อฉันคิดถึง เจี้ยยู่ถังที่เล้าโลมตัวเอง สิ่งที่พูดให้ใจตัวเองเต้นแรง กับกู้จิ่วฉือก็ล้วนแต่ปลอม เหอะ ผู้ชายไม่ใช่สิ่งของ

กู้จิ่วฉือใบหน้าของคุณทำให้เกิดหายนะจริงๆ

“อาฉือ ช่วงนี้คุณสบายดีไหม? โทษฉันที่ไม่ดูแลคุณ เมื่อเร็ว ๆ นี้ครอบครัวของเรายุ่งเหยิง ยากในการหมุนเวียนเงินทุน

ผมช่วยที่บ้านด้วย ...”

เจี้ยยู่ถังไม่ลืมจุดประสงค์ของการเดินทางครั้งนี้และบ่นอย่างเศร้า ๆ บนใบหน้าของเขาทันที

กู้จิ่วฉือไม่มีเวลาฟังเรื่องไร้สาระของเจี้ยยู่ถัง จึงขัดจังหวะเขาอย่างไม่สบอารมณ์

“แล้วเรื่องของครอบครัวคุณได้รับการแก้ไขแล้วหรือ?”

เมื่อเจี้ยยู่ถังได้ยินดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น กู้จิ่วฉือ ยังคงไม่ลืมเขา ยังคงห่วงใยสถานการณ์ของเขา

ก่อนหน้านี้มันเป็นการหลอกฮั่วหมิงเช่อ ดังนั้นจึงแสดงออกมา

“มันยังไม่ได้รับการแก้ไข พ่อบอกว่าพวกเราอาจจะทำให้นายใหญ่ขุ่นเคืองมันอาจจะเป็นฮั่ว ...”

“แล้วทำไมคุณไม่กลับไปช่วย แล้ววิ่งมาหาฉันให้เสียเวลา?”