ข้าคือหงส์พันปี นิยาย บท 664

ในช่วงเวลานี้เฉินเสียนได้พาอาเซี่ยนไปสำรวจทะเลจีนตะวันออกสองครั้ง และเห็นว่ามีเรือขนาดใหญ่และขนาดเล็กที่ทอดสมออยู่ในทะเลอันกว้างใหญ่ เรือลำนั้นยังสร้างไม่เสร็จ และช่างต่อเรือก็กำลังยุ่งอยู่

อาเซี่ยนกระตือรือร้นมากกับทะเลผืนนี้ เฉินเสียนไม่ได้ขัดขวางเขา เขาเรียนว่ายน้ำ และไปกับกองเรือของเหลียนชิงโจวเพื่อกู้ไข่มุกในน่านน้ำบริเวณใกล้เคียง

ซูเซี่ยนกลับไปที่วังอย่างมีความสุข และมอบไข่มุกดำที่เขาหยิบขึ้นมาให้เฉินเสียนโดยกล่าวว่า "ฟังจากที่พวกเขาเล่า สีดำนี้มีค่ามากกว่าสีขาว"

เฉินเสียนก็ได้รับมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "งั้นแม่ก็จะไม่เกรงใจแล้ว"

ซูเซี่ยนกล่าวอย่างเคร่งขรึม "จากนี้ไปลูกจะปกป้องท่าน และไม่มีใครสามารถมารังแกท่านได้อีก"

เฉินเสียนหรี่ตาด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า "ถ้าอย่างนั้นเราต้องดูว่าในอนาคตใครที่มีความสามารถนี้"

แค่พริบตาเดียวซูเซี่ยนและเฮ่อโยวก็ได้ออกไปที่ทะเลจีนตะวันออกอีกครั้ง

เฉินเสียนจำได้ว่าไปเที่ยวบ้านของเหลียนชิงโจว ผู้ชายคนนั้นกลับมาเมื่อกลางปี แต่เขาไม่ได้อยู่ที่บ้านนานเท่าไหร่

ที่บ้านของเหลียนชิงโจว เฉินเสียนจึงได้เห็นภรรยาของเหลียนชิงโจวเป็นครั้งแรก

นางเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่มีกลิ่นอายของความอ่อนโยนและเงียบสงบบนร่างกายและก็ดูน่าดึงดูดมากในขณะที่มอง

เวลานี้นางมีท้องใหญ่แล้วและไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว

เมื่อนางเห็นเฉินเสียน ตกใจและถามว่า "ท่านคือ?"

เฉินเสียนกล่าวว่า "ข้าเป็นเพื่อนของเหลียนชิงโจว"

นางยิ้มแล้วพูดว่า "เขาไม่อยู่เรือน และยังไม่กลับมา เขาบอกว่าจะกลับมาสิ้นปีนี้"

เฉินเสียนไม่เคยได้ยินเหลียนชิงโจวพูดถึง ภรรยาของเขาได้ตั้งครรภ์แล้ว และยังให้เขาออกไปทำงานแทนตัวเองที่ข้างนอกเช่นนี้ ช่างไม่สมควรยิ่งนัก

เฉินเสียนกล่าวว่า "เรื่องนี้ข้ารู้ ท่านชื่ออะไร?"

"ข้าชื่อหว่านเอ๋อร์"

หลังจากที่เข้าไปนั่งแล้ว หว่านเอ๋อร์ก็ให้คนใช้นำชามาต้อนรับ เฉินเสียนเห็นนางยืนตัวตรงและใบหน้าซีดเหลืองและผอม ให้นางจึงยกมือขึ้นวางลงบนโต๊ะ

เฉินเสียนตรวจชีพจรให้นางอย่างละเอียด ชั่วขณะหนึ่ง และเขียนชื่อยาให้คนในเรือนของนางไปหยิบตัวยาบำรุงมา

หว่านเอ๋อร์กล่าวว่า "แม่นางยังรู้ด้านการแพทย์?"

เฉินเสียนกล่าว "แม้ว่าลูกของท่านจะแข็งแรง แต่ก็ควรใส่ใจดูแลร่างกายของแม่ด้วย ไม่เช่นนั้นรอจนถึงวันคลอด กลัวว่าเจ้าจะมีแรงไม่เพียงพอ ปกติท่านมักจะพักผ่อนอยู่ในห้องใช่หรือไม่?"

หว่านเอ๋อร์พยักหน้าและกล่าวว่า "ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะเดิน ส่วนใหญ่ก็จะนอนพักผ่อนอยู่ที่ห้อง"

เฉินเสียนกล่าวว่า "ยังเหลืออีกเดือนสองเดือนที่จะให้กำเนิดบุตร หากมีเวลาก็เดินเยอะๆ อย่ามัวแต่อยู่ในห้อง"เฉินเสียนเลิกคิ้ว หัวเราะพร้อมกล่าวว่า "มีความเป็นเด็กผู้ชายมาก"

เมื่อหว่านเอ๋อร์ได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มอย่างสดใส "แม่นางยังสามารถรู้ได้ว่าเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง?"

"ดูรูปร่างของครรภ์และชีพจรมีความเป็นไปได้"

ในวันนี้หว่านเอ๋อร์และเฉินเสียนคุยกันอย่างมีความสุขมาก หลังจากที่เฉินเสียนกลับไป ในครึ่งวันหลังจากนั้นมีหมอหลวงหญิงท่านหนึ่งมารอที่ประตู และต้องการมาพักอยู่ที่เรือนของหว่านเอ๋อร์ และรับผิดชอบดูแลร่างกายของหว่านเอ๋อร์ในช่วงหนึ่งถึงสองเดือนนี้

ฝูหลิงสวมเครื่องแบบทางการของหมอหลวง และดูหน้าตาสะสวย กล่าวว่า "ข้าน้อยได้รับคำสั่งจากฝ่าบาทให้ดูแลนายหญิงและบุตรในครรภ์เจ้าค่ะ"

หว่านเอ๋อร์ ตะลึง "คำสั่งจากฝ่าบาท?"

ฝูหลิงยิ้มและกล่าวว่า "ฝ่าบาทเพิ่งมาที่นี่เมื่อเช้านี้ไม่ใช่หรือเจ้าคะ?"

หว่านเอ๋อร์ตกตะลึงในทันใด ผู้หญิงที่สนทนากับนางในตอนเช้าเป็นจักรพรรดิในวังจริงๆ นางเรียบง่ายเป็นกันเอง ไม่มีการเสแสร้งเลย และหว่านเอ๋อร์ก็ยังดูไม่ออก

ซูเซี่ยนผู้นี้มาถึงทะเลจีนตะวันออกพร้อมกับเฮ่อโยว และเมื่อเขาเห็นว่าเรือเสร็จสมบูรณ์ไปครึ่งหนึ่งแล้ว แค่มองดูโครงร่างก็เห็นถึงบรรยากาศอันงดงาม

"ล้างแค้น"

เฮ่อโยวกระตุกปาก "ฝ่าบาทจะจัดการด้วยตัวเอง องค์ชายไม่จำเป็นต้องกังวล"

"นั่นไม่เหมือนกัน" ดวงตาเรียวเล็กของซูเซี่ยนมืดลง "พวกเขาทำให้เสด็จแม่ของข้าไม่มีความสุข และข้าก็ทำให้พวกเขารู้สึกไม่มีความสุขเช่นกัน ข้าได้ยินมาว่าเสด็จพ่อข้ากลายเป็นอ๋องรุ่ยที่เป่ยเซี่ย"

"ได้ยินมาว่าอย่างนั้นพ่ะย่ะค่ะ" เฮ่อโยววาดวงกลมบนพื้นอย่างบ่น

"เขาค่อนข้างสบาย เสด็จแม่ข้าก็ได้ทนทุกข์เพื่อเขาทั้งหมด" ซูเซี่ยนกล่าวกับเฮ่อโยวว่า "ในช่วงไม่กี่เดือนนี้ ท่านช่วยข้าหาชายรูปงามร้อยแปดสิบคน แล้วพาพวกเขาไปที่เรือ"

เฮ่อโยว ".........ท่านต้องการให้ชายรูปงามจำนวนมากมากทำอะไร?"

"ไปเติมเต็มให้แม่ของข้าที่วังหลัง และทำให้เขารู้ว่าเสด็จแม่ของข้าไม่ได้มีแค่เขาเพียงคนเดียว"

เฮ่อโยว "นั่นคือเสด็จพ่อของท่าน! เสด็จพ่อแท้ๆ ของท่านนะ!"

เฮ่อโยวทำอะไรไม่ถูก และต่อมาก็แอบหาชายรูปงามลับหลังเฉินเสียน เฮ่อโยวตกลงกับพวกเขาแล้ว และให้ปฏิบัติเหมือนกับคนทำงานทั่วไป สวมรอยเป็นองค์จักรพรรดินีชั่วคราวที่วังหลังรอเสร็จงานค่อยมาคิดเงิน

สำหรับชายรูปงามเหล่านี้แล้ว นี่เป็นเรื่องอันรุ่งโรจน์เรื่องหนึ่ง และในเวลานั้นพวกเขาทั้งหมดต้องทำงานหนักมาก

ใกล้ช่วงปลายปี เหลียนชิงโจวกำลังเดินทางกลับเมืองหลวง และมีจดหมายว่าเขาจะมาถึงเมืองหลวงภายในหนึ่งหรือสองวัน

แต่คาดไม่ถึงว่าก่อนที่เหลียนชิงโจวจะกลับมา หว่านเอ๋อร์ก็ได้คลอดบุตรแล้ว

หมอตำแยก็ได้ไปหามาไว้ก่อนแล้ว ทั้งยังมีฝูหลิงที่ลงมือทำเอง ถ้าตำแหน่งทารกในครรภ์ปกติก็ไม่น่ามีปัญหาใหญ่อะไร

แต่เมื่อครั้งก่อนที่เฉินเสียนจับชีพจรให้หว่านเอ๋อร์นั้น พบว่าตำแหน่งทารกในครรภ์ของนางไม่ปกติเล็กน้อย และเป็นเพราะนางมักจะนอนหงาย

เมื่อเฉินเสียนมาในวันที่คลอดบุตร มือทั้งสองข้างของฝูหลิงเต็มไปด้วยเลือด ตัวสั่นวิ่งออกมา และพูดอย่างซีดเผือดว่า "จะทำอย่างไรดี นางคลอดบุตรยาก......."