ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 19

"ดังนั้นถ้าหากจะใช้เจียงฮ่านมาข่มขู่เซี่ยเชียนเกอ คงจะมีความยากอยู่"

มีความยาก?

เซี่ยหานยิ้มเยาะ "ยากไม่ยาก แค่ลองก็รู้แล้วไม่ใช่หรอคะ?"

เซี่ยหานและแม่เซี่ยเพียงแค่สบตากันก็รู้ใจกันแล้วว่าต่างคิดอะไรกันอยู่ในใจ

ช่วงค่ำ

เซี่ยเชียนเกออยู่ในห้องนอน รอให้ฝู้อวี้สิงเคลียร์เอกสารให้เสร็จ แล้วออกมาจากห้องหนังสือ เธอที่เดิมทีมีสีหน้าง่วงนอน จู่ๆก็ได้รับข้อความที่เซี่ยหานส่งเข้ามา "เซี่ยเชียนเกอ ตอนนี้เจียงฮ่านอยู่ในมือของฉัน ถ้าหากว่าแกไม่อยากให้เขาเป็นอะไรไปก็รีบมาพบฉันที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้"

คำว่าเจียงฮ่านจู่ๆก็ทำเอาเซี่ยเชียนเกอรู้สึกปวดใจขึ้นมา

ความรู้สึกแบบนี้ เหมือนกับความรู้สึกที่เจ้าของร่างเดิมเหลือทิ้งไว้ในร่างกายของเธอ เจียงฮ่านคงจะสำคัญมากสำหรับเจ้าของร่างเดิม

ความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับเจียงฮ่านในเวลานี้เองก็มาปรากฏข้นในสมองของเธอ ที่แท้ เจียงฮ่านก็เป็นรักแรกของเจ้าของร่างเดิม และขณะเดียวกันก็เป็นบุคคลที่แอบชอบอยู่

เดิมทีที่เจ้าของร่างเดิมต่อต้านการแต่งงานให้กับฝู้อวี้สิงมากขนาดนั้นก็เพราะว่าเจียงฮ่าน แต่ว่าหลังจากนั้น เจ้าของร่างเดิมจำเป็นต้องแต่งงานเพื่อแม่ของตัวเอง แต่ต่อไปทำไมจู่ๆเจ้าของร่างเดิมถึงตายไป ในความทรงจำไม่ได้มีบอก ดูแล้ว การตายของเจ้าของร่างเดิมมีความผิดปกติ

ตอนนี้ เซี่ยหานลักพาตัวเจียงฮ่านมาเพื่อที่จะสามารถใช้งานเธอต่อไปได้

เธอดูว่าเซี่ยหานคงจะคิดว่าตัวเองยังทำร้ายเธอไม่หนักพอ

ยังอยากถูกเธอทำร้ายอีกครั้ง?

ในขณะที่เซี่ยเชียนเกอกำลังเหม่ออยู่ ในห้องหนังสือก็มีเสียงดัง "ปัง!" ขึ้นมา ทำให้เซี่ยเชียนเกอได้สติ เซี่ยเชียนเกอที่เดิมทีคิดอยากจะออกไปช่วยเจียงฮ่าน ได้ทิ้งเรื่องของเจียงฮ่านไว้ภายหลังไปจนหมด เธอโยนโทรศัพท์ทิ้ง แล้วใช้ความเร็วที่สุดมาถึงหน้าห้องหนังสือ เธอเคาะประตูก่อน ไม่สนว่าฝู้อวี้สิงจะตอบตกลงมั้ย เซี่ยชียนเกอก็ผลักประตูเข้าไปเลย

มองดูฝู้อวี้สิงที่ล้มลงกับพื้นอย่างเจ็บปวด เซี่ยเชียนเกอรีบไปที่ข้างกายเขาแล้วอุ้มเขาไว้ "ฝู้อวี้สิง แกเป็นอะไรไป?"

"ซ่า" ฝนตกหนัก

นอกหน้าต่าง ฝนตกอย่างหนัก ฟ้าผ่าอย่างแรง ใบไม้ถูกลมพัดส่งเสียงดัง ด้านนอกคฤหาสน์ ร่างกายเย่หยิ่งเต็มไปด้วยเลือดทำการจัดการกับคนชุดดำคนสุดท้ายจนเสร็จสิ้น เลือดสีแดงสด ถูกฝนล้างทิ้งจนสะอาด ในแววตาของเย่หยิ่งมีความกระหายเลือด

ตั้งแต่สามปีก่อนที่ฝู้อวี้สิงเกิดอุบัติเหตุ ทุกคืนวันฝนตก คนของทางผู้มีอำนาจต่างๆมักจะมารวมตัวกันที่คฤหาสน์ เพื่อบีบบังคับให้ฝู้อวี้สิงมอบสิ่งของที่เขาเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไรออกมา พวกนี้เป็นกลุ่มคนชุดดำกลุ่มที่เท่าไหร่ที่เย่หยิ่งจัดการทิ้งก็ไม่รู้แล้ว ยังไงซะ ไม่ว่าใครที่คิดอยากจะทำร้ายท่านเก้า ล้วนต้องตายทั้งหมด

โรงพยาบาล

เซี่ยหานและแม่เซี่ยยืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่าง กำลังรอการมาของเซี่ยเชียนเกอ แต่ว่าพวกเธอรอมาหนึ่งชั่วโมง สองชั่วโมง สามชั่วโมง จนเห็นว่าเกือบจะเช้าแล้ว เซี่ยเชียนเกอก็ยังไม่มาปรากฏตัว

แม่เซี่ยถามเซี่ยหานด้วยสีหน้าสงสัยว่า "เสี่ยวหาน แกมั่นใจหรอว่ายัยสารเลวเซี่ยเชียนเกอคนนั้นชอบเจียงฮ่าน?"

เดิมที...