ค่ำคืนนั้น นิยาย บท 11

“ แล้วทำไมถึงหนีหน้าผม ” เขายิงคำถามตรงๆ เธอก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยตัดสินใจตอบออกไปตรงๆ

“ เพราะแพรอาย แล้วแพรก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณจำแพรได้ไหม ตอนนั้นพวกเราทั้งคู่ไม่มีสติ คุณเองก็มีกลิ่นเหล้า แพรคิดว่าหากคุณจำได้ว่าแพรเป็นผู้หญิงในคืนนั้น คุณจะหาว่าแพรมาเรียกร้องอะไรหรือเปล่า ซึ่งจริงๆ แล้วมันไม่ใช่ มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น แพรทั้งกลัวทั้งประหม่าจนทำตัวไม่ถูก ซึ่งแพรเองก็ไม่ได้โลกสวยจนมองไม่ออกหรอกนะคะ ว่าคนที่เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติอย่างคุณจะมาคว้าผู้หญิงอ้วนมอมแมมอย่างแพรไปเป็นคู่นอน ถ้าคุณมีสติครบพร้อม ”

“ หยุดพูดจาดูถูกตัวเอง ไม่รู้ตัวหรือไงว่าตัวเองมีดีแค่ไหน ” เขาพูดพลางขยับเข้ามาใกล้แล้วยกเธอขึ้นไปนั่งซ้อนบนตักอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ คุณ ! ”

“ คุณโคตรเพอร์เฟคเลยสำหรับผม แล้วจะบอกอะไรให้นะ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกแพร ทุกอย่างที่เกิดขึ้นผมตั้งใจทั้งนั้น ” คำบอกเล่าของเขาคำให้เธอแปลกใจแล้วเบิกตากว้าง

“ ยะ... ยังไงคะ ”

ไอ้ดวงตากลมโตไร้เดียงสาของเธอมันเขย่าใจเขาจริงๆ

“ ผมอยากได้คุณไม่จบไม่สิ้น รูปรสกลิ่นเสียงของคุณมันมอมเมาจนผมถวิลหาทุกลมหายใจเข้าออก ”

เขาไม่ได้ตอบคำถามเธอตรงๆ แต่กลับพร่ำเพ้อพลางฝังจมูกลงไซ้ไปที่ซอกคอระหง เธอขนลุกเกรียวไปหมด แต่สองมือก็พยายามผลักเขาออก

“ หยุดก่อนสิคะ มาคุยเรื่องงานกันก่อน ”

“ ผมไม่ได้อยากทำงาน ผมอยากทำคุณ ”

“ คือ... แพรรู้นะคะว่าตำแหน่งเลขาผู้บริหารน่ะต้องมีความสามารถหลายอย่าง ตัวแพรไม่ได้เก่งเลย ภาษาอังกฤษก็กระท่อนกระแท่น ”

“ ทุกอย่างมันเรียนรู้กันได้ ”

“ แล้วทำไมคุณไม่เลือกคนอื่นที่เขาพร้อม ที่มีต้นทุนความสามารถสูงกว่าแพรล่ะคะ ”

“ คุณก็มีต้นทุนอย่างอื่นที่สูงมาก ที่สามารถทำให้ผมหลงหัวปักหัวปำ ”

“ คุณคะ คุยกันก่อน แพรต้องทำงานหาเลี้ยงชีพนะคะ ” เธอบอกพลางดันหน้าเขาที่กำลังพยายามซุกลงตรงเนินอกอวบอีกครั้ง

“ ก็นี่ไงงานของคุณ แพรวา ”

“ มาพูดกันตรงๆ เถอะค่ะ ตกลงคุณจะให้แพรทำงานอะไร นางบำเรอเหรอคะ ” คำถามของเธอทำให้เขาชะงัก

“ เป็นคำพูดที่รุนแรงชะมัด ”

“ บางทีคนปากกัดตีนถีบชนชั้นอย่างแพรก็ต้องทิ้งศักดิ์ศรีไปก่อนค่ะ มันกินไม่อิ่มท้อง แล้วแพรเองก็ไม่เคยจับเงินห้าแสนเลย มันคงช่วยให้แพรมีชีวิตที่ดีขึ้น อีกอย่างแพรก็ตกกระไดพลอยโจนเป็นของคุณไปแล้ว ก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธทำไม ” คำพูดตรงๆ ของเธอนั้นทำให้เขารู้สึกเห็นอกเห็นใจ สำหรับบางชนชั้นที่อยู่ระดับสูง เงินห้าแสนคือสามารถใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายกันเล่นๆ ได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง แต่กับเธอ มันคงช่วยให้พลิกชีวิตได้จึงยอมทิ้งศักดิ์ศรีอย่างที่ว่า

“ เดี๋ยวผมสั่งเลขาให้โอนเข้าบัญชีคุณตอนนี้ ”

เขาบอกก่อนที่จะกดมือถือโทรหาสุพรรณี เลขานุการคนเดิมของเขาให้จัดการโอนเงินเข้าบัญชีเลขานุการคนใหม่ให้เรียบร้อย ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีข้อความแจ้งเตือนมาในมือถือของแพรวาว่ามีเงินโอนเข้าจำนวนห้าแสนบาท หญิงสาวทำตาโตอย่างตกใจ

“ คุณติณคะ เงินเข้าแล้ว เงินห้าแสนเข้าจริงๆ ด้วย ! ”

เขาหัวเราะร่วน

“ อ้าว ก็เข้าจริงน่ะสิ คิดว่าผมเป็นพวกแกงค์คอลเซ็นเตอร์ต้มตุ๋นหรือไง ”

“ เปล่าค่ะ ”

“ แล้ว... ต่อจากนี้จะยังไงคะ ”

“ คุณก็มาทำหน้าที่เลขาตามปกติและรับเงินเดือนในส่วนนั้นไป ”