ค่ำคืนนั้น นิยาย บท 8
คำพูดนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ได้อย่างดีว่าอะไรๆ ที่เธอฟุ้งซ่านมันผิดหมด เขาจำเธอได้แน่แล้ว
เธอรีบยกมือตะครุบปากเขาไว้อย่างลืมตัว
“ ชู่ววว จะเสียงดังทำไมคะ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน ”
เสียงกระซิบกระซาบและท่าทีตื่นกลัวของเธอเรียกยิ้มร้ายจากริมฝีปากได้รูปราวกับกำลังสนุกนักหนา
“ จะฟันผมแล้วทิ้งหรือไง ”
“ แล้วท่านต้องการอะไรคะ ”
“ รับผิดชอบผมสิ ”
“ ยะ... ยังไง ”
เขาโน้มตัวลงไปจรดริมฝีปากระหว่างต้นคอและใบหูขาว พ่นลมอุ่นร้อนลงตรงผิวอ่อนบางนั้นเบาๆ พลางกระซิบบอก
“ เรื่องแรก เป็นเรื่องที่เร่งด่วนมากจริงๆ ”
พูดพลางเลื่อนมือจากเอวไปยังสะโพกอวบใหญ่แล้วดึงเข้าหาตัว เธอรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างเป็นลิ่มลำนูนตุงกดทับลงมาบนหน้าท้อง
“ คุณทำผมมีอารมณ์ คุณต้องรับผิดชอบ ”
ทันทีที่จบประโยค เขาก็ยกอุ้มเธอวางลงบนโต๊ะแล้วก้มลงประกบปากจูบ !
แพรวาเบิกตาโพลงอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะโดนจู่โจมรวดเร็วแบบนี้ เธอพยายามผลักไสเขาออกและเม้มปากไว้แน่น แต่เรี่ยวแรงค่อยๆ เหือดหายเมื่อเขาใช้มือแข็งแรงบีบบังคับให้กลีบปากทั้งสองอ้าออก ก่อนจะล้วงลิ้นเข้าไปรัดรึงภายในอย่างเร่าร้อน
แล้วเธอก็ต้องหลอมละลายมากขึ้นเมื่อเขาสอดมือเข้าใต้กระโปรงและชั้นใน เสียบหนึ่งนิ้วยาวเข้าไปในรูร่องคับแคบที่มันแฉะขึ้นมาทันทีที่โดนสัมผัสรุกรานนั้นแล้วชักเข้าชักออกสลับกับการใช้นิ้วโป้งบี้เม็ดกระสันด้านนอก
เสียว เธอเสียวซ่านจนสติเลือนหาย...
เขาขยี้บี้ติ่งกับล้วงชักในรูสวาทเธอไม่นานก็ผละมือออกก่อนดันสองขาอวบให้แหวกอ้า ชั้นในถูกแหวกให้เบี่ยงไปข้างหนึ่งแล้วเธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างเสียบเข้ามาในรูแล้วสาวเด้าเข้าออก !
เขาเอาเธอบนโต๊ะที่แผนก HR !
แม้จะเสียวจะมันจนหูอื้อตาลายแต่สติก็ยังพอมีเมื่อหูได้ยินเสียงฝีเท้า เธอสะบัดหน้าหนีจูบแล้วบอกเขาปากคอสั่น
พี่วิถามออกมาอย่างงุนงง เพราะเธอพึ่งจะเดินขึ้นไปแจ้งข่าวเรื่องที่แม่เลขาคนใหม่ปอดแหกจนไม่สามารถปฏิบัติงานได้ให้ท่านประธานรู้ ก่อนจะลงไปซื้อกาแฟหนึ่งแก้วแล้วเดินกลับมา
“ เลขาผมไม่ลาออกแล้วนะ คุณวิช่วยจัดการเอกสารให้เรียบร้อยด้วย แพรวา ตามผมมา ” เขาสั่งเสียงขรึมก่อนเดินออกไป ส่วนแพรวาที่อยู่ในสภาพยับยู่ยี่ก็รีบจัดเสื้อผ้าหน้าผม คว้ากระเป๋ามือสั่นแล้วรีบเดินออกจากตรงนั้น
“ เดี๋ยวแพร ! ” พี่วิเรียก ทำให้แพรวาสะดุ้งเฮือกเพราะกลัวโดนจับได้ว่าเมื่อครู่โดนท่านประธาน ‘ เอา ’ อย่างเมามันบนโต๊ะทำงานตัวนั้น
“ คะ ? ”
“ น้ำอะไรไหลเปื้อนขาน่ะ หยิบนมมากินอีกแล้วทำหกเปื้อนตัวเองหรือเปล่า ”
พี่วิว่าพลางมองลงไปที่ตรงกลางระหว่างขาขาวอวบของแพรวาที่กำลังมีน้ำสีขาวขุ่นหยดย้อยลงมา แพรวาหน้าร้อนวูบ
“ อ๋อ ใช่ค่ะ แพรซุ่มซ่ามเอง ขอโทษด้วยค่ะพี่วิ ”
“ คงโดนท่านดุจนลนลานเลยล่ะสิ ไม่ต้องกลัวหรอกนะแพร คุณติณภพน่ะท่านจริงจังกับเรื่องงานเสมอ แต่ก็ใจดี ไม่ได้ดุดันตลอดเวลาหรอก ”
ใช่สิ ไม่ดุดันตลอดเวลา แต่ดุดันตอนเอา !
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ค่ำคืนนั้น
สนุก พระเอกน่ารักสุดๆ...
แต่ในหัวเขามันลืมเธอไม่ได้ "ไอ้ลูกชายมันร่ำร้องอยากจะลงหลุม" โอ้ยยยยยเอ็นดูวววว คิดได้ไง😆😆😆...
น่ารักดีคะ ถ้าเติมเนื้อเรื่องอีกนิดจะสมบูรณ์แบบมากๆๆคะ...