คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 37

เธออยากที่จะพูดไปว่า จี้เหลียนเฉิงดื่มจนเมาแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย

แล้วก็อยากพูดไปว่า เขาดื่มจนเมาแล้วไม่ให้ใครเข้าใกล้ตัว เธอไปก็ไม่มีประโยชน์เหมือนกัน

แล้วยังอยากจะพูดอีกว่า เขามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ? ก็ให้เธอไปแทนสิ

แต่ป้าจางขอร้องวิงวอนอยู่ทางนั้น

วันนี้ ถ้าเกิดคนที่โทรศัพท์มาไม่ใช่ป้าจาง ไป๋ซีเยว่ก็จะใจจืดใจดำไม่แยแสสนใจ

แต่ป้าจางดีกับเธอมาโดยตลอด ช่วงหลายวันนี้ก็ยุ่งกับการดูแลแม่ของเธอ ให้ไป๋ซีเยว่อ้าปากพูดปฏิเสธไปเธอพูดไม่ได้

เธอทำได้แค่พูดว่า“ค่ะ เดี๋ยวหนูจะไปดูให้ค่ะ”

ป้าจางพูดขอบคุณอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

ไป๋ซีเยว่พูดขึ้นมาต่อ“หนูจะไปดูสักหน่อย ถ้าไม่มีปัญหาอะไรล่ะก็ หนูก็จะกลับ”

เธอไปบอกกับคุณหวางให้ทราบ ก่อนจะขับรถตรงไปยังหมิงเยว่เซวียน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอเคยมาหลายครั้งแล้วหรือเปล่า ยามรักษาความปลอดภัยตรงประตูทางเข้าถึงได้ปล่อยเธอเข้าไปตรงๆ

เธอจอดรถ หยิบกระเป๋าก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน

ปรากฏว่าพอเงยไปมอง เห็นแฟนสาวของจี้เหลียนเฉิงก็เดินตรงมาทางนี้เช่นกัน

ไป๋ซีเยว่อึ้งตะลึงไปก่อน ต่อมาก็รู้สึกขำอยากจะหัวเราะ

แล้วตอนนี้ป้าจางจะมาเป็นกังวลใจอะไรอีก? เป็นกังวลว่าจี้เหลียนเฉิงจะไม่มีคนดูแล ตอนนี้แฟนสาวของเขาก็มาแล้วไม่ใช่หรือไง

จี้เหลียนเฉิงเป็นคนติดต่อไปเองสินะ?

เธออุตส่าห์ขับรถมาอย่างรีบร้อน ดูแล้วเหมือนกับเรื่องตลกเสียจริง

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยเองก็เห็นไป๋ซีเยว่แล้วเหมือนกัน กริ่งเตือนภัยดังขึ้นมาภายในใจ หลุดปากถามออกมา“เธอมาทำอะไร?！”

ไป๋ซีเยว่เดิมทีกะที่จะหันตัวจะไปแล้ว พอได้ยินคำพูดของเธอ พอได้ยินน้ำเสียงเวลาพูดแบบนี้ของเธอ……ล้อเป็นเล่น ไป๋ซีเยว่คนนี้ไม่ใช่คนที่ชอบถูกเอารัดเอาเปรียบมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

เธอพูดขึ้น“ฉันมาทำอะไร ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอไม่ใช่เหรอ? เธอนี่มันยุ่งจุ้นจ้านมากเกินไปแล้วนะ”

เธอกำลังคิดที่จะใส่รหัสผ่านอีกครั้ง ไป๋ซีเยว่พูดขึ้นมาก่อน“ช่วยมีสมาธิหน่อย ถ้าเธอกดผิดอีกครั้งล่ะก็ มันก็จะล็อกอัตโนมัติแล้วนะ”

ไป๋ซีเยว่เองก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย นึกว่าเสิ่นเมิ่งเจี๋ยกดรหัสผิดด้วยความใสซื่อ

เธอตรงไปข้างหน้าหนึ่งก้าว กำลังคิดที่จะยื่นมือออกไป เสิ่นเมิ่งเจี๋ยเร็วกว่าเธอ ใส่รหัสเข้าไปต่อ

ตอนที่เธอใส่รหัสตัวที่สอง ไป๋ซีเยว่ก็คว้าข้อมือของเธอเอาไว้ ก่อนจะพูดขึ้น“รหัสผ่านผิด แล้วจะเปิดออกได้ยังไง?”

ตอนที่ป้าจางโทรศัพท์มา ก็ได้บอกรหัสผ่านกับเธอไว้แล้ว รหัสผ่านที่เสิ่นเมิ่งเจี๋ยใส่เข้าไป ตัวแรกก็ไม่ถูกแล้ว ดังนั้นไป๋ซีเยว่ถึงได้ห้ามเธอ

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยรีบพูดตะคอกออกมาทันที“รหัสผ่าน น้าจิ่นเป็นคนบอกฉันเอง จะผิดได้ยังไง！”

ไป๋ซีเยว่ถอนหายใจอยู่ภายในใจ ยกคิ้ว เอามือขึ้นมากดรหัสผ่านใหม่

เสียงตี๊ดดังขึ้นมาหนึ่งเสียง ประตูเปิดแล้ว

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยแข็งชะงักไปทันที