คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 48

ร่างบางเดินเข้ามาในเดินชุดบิกินี่สีแดงสดพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวคลุมตัว ร่างสูงในสระวายน้ำ ไม่อาจละสายตาจากคนเล็กไม่ได้เลยซักวินาทีเดียว ริวที่ยืนมองคนตัวเล็กกับชุดบิกีนี่ ร่างสูงถึงกับเสียการควบคุมไปชั่วขณะ

"พี่เรียกฉันมาที่นี่มีอะไรหรือเปล่าคะ" เสียหวานเอ่ยมา นั้นทำให้ริวรู้สึกตัวว่าตนนั้นเผลอมองคนตรงหน้านานเกินไป เมื่อได้สติริวกระโดนตัวขึ้นมาจากสระว่ายน้ำและเสมองใบหน้าหวาน

"ฉันแค่ชวนเธอมาเล่นน้ำ"

"เช้าขนาดนี้ใครเขาเล่นกันละ ในสระฉันยังไม่เห็นมีใครเลย เห็นมีพี่คนเดียว" เจนิสเอ่ยพร้อมกับย่อตัวลงนั่งลงที่ข้างสระน้ำข้างๆ กับริว เพราะรู้สึกถึงสายตาที่เขานั้นมองมาเธอแล้วนั้นไม่ควรยืน

"ก็ฉันอยากให้เธอมาเล่นเป็นเพื่อนไง ใส่ชุดว่ายน้ำมาขนาดนี้แล้ว อย่าบอกนะ ว่าเธอแค่ใส่มายืนโชว์ตัว" ริวเอ่ยพร้อมกับผุดรอยยิ้มให้กับคนตัวเล็ก

เจนิสที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับมองค้อนให้เขาทันที ใครว่าฉันอยากใส่บิกินี่แบบนี้กันละ ไม่ใช่เพราะเขาหรอกเหรอที่ตั้งใจแกล้งฉันให้ฉันใส่ชุดบ้าๆ แบบนี้

"ฉันเปล่า" เจนิสเสมองใบหน้าของริวมาด้วยท่าทีไม่พอใจที่เขาพาเธอมาไกลถึงพัทยา โดยที่ไม่คิดจะบอกเธอก่อน

"พี่ไม่ได้พาฉันไปส่งที่คอนโด แต่กลับพาฉันมาที่ทำไม"

"จริงอยู่ว่าฉันหลับ พี่ก็น่าจะปลุกฉันก่อนไหม " ริวได้ยินเช่นนั่นใบหน้าอันหล่อเหล่าที่มีหยดน้ำเกาะติดบนใบหน้า

"ฉันปลุกแล้ว แต่คนขี่เซ่าอย่างเธอก็ยังไม่ตื่น อย่าว่าแต่ปลุกเลย ขนาดฉัน..." ด้านเจนิสที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับเอ่ยขึ้นดักคอคนตัวโตทันที ฉันรู้หรอกนะว่าเขาจะพูดว่าอะไร คงไม่พ้นเรื่องเปลี่ยนชุดให้ฉัน จู่ๆ เมื่อเขาเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมาด้วยความเขินอาย

ริวที่เห็นท่าทีของคนตัวเล็กถึงกับหลุดขำออกมา เจนิส หึ...! คนบ้า เขายังมีหน้ามาหัวเราะฉันอีก

"ถ้าฉันชวนมา เธอจะยอมมากับฉันหรือเปล่าละ" ริวเสมองเจนิสเพื่อต้องการคำตอบ หึ..! เขานี้นะจะชวนฉันมาเที่ยว

"คงไม่...มั้ง" เจนิสตอบมาอย่างไม่คิด

"เพราะเธอไม่ยอมมาไง ฉันต้องพาเธอมาตอนที่เธอหลับ" เสียงทุ่มบอกกับคนตัวเล็ก

ด้านริวเมื่อเห็นว่าเจนิสนั้นอยู่ใยชุดบิกีนี่พร้อมลงน้ำนั้น ร่างสูงที่หาเพื่อนเล่นน้ำกับตนก็ไม่รอช้า ริวกับกระชากแขนคนตัวเล็กนั้นลงในสระว่ายน้ำพร้อมกับตนทันที

!! ตุ้ม !! เมื่อโดนกระชากตัวลงน้ำถึงกับกระจายเต็มสระ

!! ว้าย !!

!! แควก แควก !! ริวอุ้มร่างบางขึ้นมาจากสระเนื่องจากเจนิสไม่ทันตั้งตัวสำลักน้ำเข้าไปเต็มๆ

!! เพี้ยะ เพี้ยะ !! ร่างบางที่โพล่ใบหน้าขึ้นจากสระได้ถึงกับรัวฝ่ามือฝาดที่แขนของริวเข้าเต็มๆ

"คนบ้านี้พี่ทำอะไร" เจนิสเอ่ยริวมาเสียงดุ แต่นั้นใช่ว่าคนเจ้าเล่ห์จะสนใจ ริวกับผุดรอยยิ้มขึ้นมาที่มุมปากหยัก

"ก็ทำให้ตัวเธอเปียก จะได้เล่นน้ำเป็นเพื่อนฉันไง" ริวเอ่ยพร้อมกับอุ้มตัวร่างบางเอาไว้ในอ้อมกอดของตน

"นี้ฉันเกือบสำลักน้ำตายเพราะพี่หนะ"

"ฉันอยู่ทั้งคนจะปล่อยให้เธอตายง่ายๆ " ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาเข้ากับคนตัวเล็กอย่างสื่อความหมาย สายตาคมก้มมองไล่ต่ำระดับสายตาไปถึงหน้าอวบอึ๋มที่ล้นบิกินีตัวจิ๋ว ที่ปกปิดไว้เพียงแค่ส่วนเม็ดยอดอกของเธอ

เจนิสเขากอดฉันไว้แน่น ขณะที่ยังอุ้มฉันอยู่ในสระว่ายน้ำของโรงแรม ยิ่งฉันขยับตัวเรากับยิ่งเสียดสีกันไปมา ร่างบางรู้สึกถึงอะไรแข็งๆ ที่มันทิ่งที่หน้าขาของฉัน ฉันก้มมองต่ำลงไปกับพบว่าเป็นส่วนนั้นของเขา

"ให้ตายเถอะคนบ้า ทำไมถึงได้ลามกเช่นนี้" ร่างบางเอ่ยออกมาด้วยความโมโหที่ริวนั่นใช้ส่วนนั้นทิ้มขาของเธอ

"ฉันลามกตรงไหน" ริวยอมปล่อยคนตัวเล็กนั้นลงจากอ้อมกอดของตน แต่นั้นก็ยังคงดีมึน

"พี่รู้อยู่แกใจว่าอะไร " เจนิสเอ่ยพร้อมกับเดินไปนั่งที่ขอบสระเช่นเดิม โดยมีริวนั้นยืนในสระที่ลึกเพียงเมตรห้าสิบ

"ถ้าเธอไม่บอกฉันก็ไม่รู้หรอกนะ เจนิส" ร่างสูงไม่พูดป่าว แต่กับเดินเข้าไปตรงหน้าของเธอ แขนทั้งสองข้างของคนตัวโตยันไปที่ขอบสระ เพื่อล็อคตัวฉันไว้ ใบหน้าของเราห่างกันเพียงเล็กน้อย

ร่างบางที่กำลังจะเดินหนี แต่กลับต้องหันมอง เมื่อเห็นร่างสูงนั่นกำลังดิ่งลงตัวจ่มลงใต้พื้นน้ำ ใบหน้าสวยถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัย

"หึ...นิ คิดจะแกล้งกันงั้นเหรอ" เจนิสเดินมาที่ของสระ

"พี่ริว พี่ไม่ต้องมาอำฉันเล่นหรอก คนบ้า พี่ขึ้นมาเถอะ" เพราะฉันรู้ว่าเขานั้นวายน้ำเป็น คงไม่มาจ่มตายเพราะสระว่ายน้ำที่ลึกไม่ถึงสองเมตรแบบนี้หรอกนะ แต่นั้นกับไม่มีท่าทีว่าเขานั้นจะลอยขึ้นมา ร่างบางรู้สึกถึงความผิดปกตินี้เขาหายไปหลายนาทีแล้วนะ

!! ตึก ตึก !!

"พี่ริว..." เจนิสเอ่ยเรียกร่างสูงในสระ หรือเขาจะเป็นตะคิวกัน จู่ๆ ฉันก็รู้สึกใจหาย เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างบางก็ไม่รอช้า เจนิสตัดสินใจกระโดดลงในสระว่ายน้ำพร้อมกับว่ายลงไปลากคนตัวโตที่นิ่งอยู่ในสระ

"ให้ตายเถอะ เขาคงไม่เป็นอะไรหรอกใช่ไหม" ร่างบางลากคนตัวโตขึ้นมาที่ของสระพร้อมกับใช้มือตบเข้าที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของริวเพื่อให้ร่างสูงนั้นรู้สึกตัว

"พี่ริว ตื่นสิ" ฉันรู้สึกหัวใจกระตุกวูบขึ้นมา เพื่อเขายังคงแน่นิ่ง ใบหน้าหวานถึงมีสีหน้าคิดหนัก ให้ตายเถอะเขาจะตายไหม ตอนนี้ฉันถึงกับทำอะไรไม่ถูก ร่างบางตัดสินใจปั้มหัวใจให้กับร่างสูง แต่นั้นตนตัวโตก็ยังคงแน่นิ่งอยู่เช่นเดิม จากที่ปั้มหัวใจไปถึงสองครั้งเขายังคงไม่รู้สึกตัว

จากนั้นฉันจึงตัดสินใช้วิธีผายปอดให้กับเขา ปากบางจิ้มลิ้มเป่าที่ปากหนา เพื่อช่วยเขา แต่กับกลายเป็นว่าคนที่เธอคิดว่าจ่มน้ำ ประกบปากคนตัวเล็กเข้ามาดูดและตวัดลิ้นเข้าอย่างรวดเล็ก ปากหนักหนาทั้งดูดเลียและขบเข้าริมฝีปากบางเข้าเบาๆ

!! ฮือ...!! เจนิสที่ถูกคนเจ้าเหลี่ยมจัดนั้นจูบเข้ามาอย่างเต็มๆ ร่างบางได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ออกมา แต่นั้นฝ่ามือหนาของคนเจ้าเล่ห์กับกดเข้าที่ท้ายทอยของเธอ ปากหยักหนาจูบและตวัดเรียวลิ้นร้อนเข้าในโพลงปากของคนตัวเล็กเนินนานนับหลายนาที จนพอใจ เขาถึงปล่อยให้ปากของเธอนั้นเป็นอิสระ

!! ตุบ ตับ ตุบ ตับ !! ร่างบางละใบหน้าออกจากอกแกร่งของร่างสูงได้ ถึงกับรัวกำปั้นเล็กตุบเข้าที่อกของริวด้วยความโมโหที่เขานั่นจงใจแกล้งเธอ

!! อ่า...เจนิส ยัยเด็กดื้อฉันเจ็บนะ" ริวจับเข้าที่มือของเจนิสให้หยุดตุบตน

"สมน้ำหน้า เจ็บให้ตายไปเลย ได้ก็ดี ใครให้พี่มาเอาความตายล่อเล่นกัน คนบ้า" เจนิสรู้สึกทั้งเจ็บใจและอายและเสียหน้า ที่โดนคนใจร้ายแกล้งเข้าอย่างจังๆ

"หึ หึ..." แต่นั้นร่างสูงกับผุดรอยยิ้มขึ้นมา เขาไม่โกรธเลยซักนิดที่เจนิสนั่นรัวมัดทุบเขา

"ถ้า ไม่ทำเช่นนี้ฉันจะรู้ได้ไง ว่าเธอเป็นห่วงฉัน กลัวฉันตายขนาดนั้นเชียว"