คุณชาย ภรรยาคุณบล็อกคุณอีกแล้ว นิยาย บท 5

ในท้ายที่สุด จวงจิ้งกับลี่จิ่งเชินมีความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกเพียงแค่เปลือกนอกเท่านั้น

เมื่อก่อนตอนที่เขาควบคุมบริษัทตระกูลลี่และตระกูลลี่ จวงจิ้งและลูกๆ ของเธอทั้งสามคนล้วนต้องพึ่งจมูกเขาหายใจ ใช้ชีวิตอย่างไม่มีศักดิ์ศรีแม้แต่นิดเดียว ลูกชายคนโตของเธอถึงกับเคยถูกเขาหักขา!

จนกระทั่งลี่จิ่งเชินประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนกลายมาเป็นคนตาบอด พวกเขาถึงสามารถพลิกตัวได้ ตอนนั้นจวงจิ้งแอบสาบานว่า จะทรมานลี่จิ่งเชินเพื่อตัวเองมีความสุข

เดิมทีทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอคิด แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนี้กลับมีตัวแปรอย่างลู่หวานหว่านเพิ่มขึ้นมาอีก!

ผู้เฒ่าลี่บอกว่าแต่งงานกับเธอเพื่อจะใช่งานมงคลมาขจัดเสนียดจัญไรให้ลี่จิ่งเชิน แต่ในความเป็นจริง......เหอะ เป็นท่านผู้เฒ่าที่ยังมีความคาดหวังต่อลี่จิ่งเชิน ดังนั้นจึงได้หาหญิงสาวคนนี้มาดูแลเขา

ลู่หวานหว่านถูกมองจนขนลุก คิดในใจว่าตอนนี้ตัวเองได้ทำอะไรผิดไปไหม จะเป็นไปได้ไหมว่าถูกจวงจิ้งเข้าใจว่าเพื่อลี่จิ่งเชินถึงได้จงใจเป็นศัตรูกับเธอ?

คิดถึงตรงนี้ ลู่หวานหว่านรีบพูด "แม่คะ แม่ไม่รู้เหรอคะ เมื่อคืนตอนที่หนูเข้าไปในห้องของคุณลี่ ตกใจกับอาหารที่ถูกเขาปัดคว่ำลงไปที่พื้น เขาเป็นแบบนี้ตลอดเลยเหรอคะ?"

จวงจิ้งทำน้ำเสียงประมาณว่า"นี่แค่อะไร" "จิ่งเชินเมื่ออารมณ์ไม่ดีก็ชอบขว้างปาข้าวของ เธอชินก็ดีแล้ว"

"แต่กลิ่นเหม็นจริงๆ นะคะ ฉันไม่อยากให้ขยะที่เขาปัดคว่ำทุกวันต้องมาทำให้นอนไม่หลับ" ลู่หวานหว่านจงใจแสดงท่าทางรังเกียจออกมา "ดังนั้นฉันเลยอยากมีหน้าต่างในห้อง อย่างน้อยครั้งหน้าเขาจะปัดอาหารอีก ฉันก็สามารถเปิดหน้าต่าง ระบายอากาศได้ และถือโอกาสเปลี่ยนอารมณ์ด้วย"

จวงจิ้งเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับคำอธิบายของเธอ น้ำเสียงของเธอผ่อนคลายลงเล็กน้อย "ได้ ทำตามที่เธอต้องการเถอะ"

"ขอบคุณค่ะแม่!" ลู่หวานหว่านพูดอ่อนหวานจนจบ แล้วได้ก้มหน้าทานอาหารเช้าต่อ

……

รอจนลู่หวานหว่านไปทำงาน จวงจิ้งได้รีบเรียกแม่บ้านโจวมา และได้สั่งเรื่องบางอย่างไว้

"คุณหญิงบอกว่าคุณผู้หญิงเป็นคนฉลาด เรียนตอนนี้ก็ยังไม่สาย" แม่บ้านโจวชมอย่างไม่ใส่ใจเสร็จ จากนั้นยัดถาดใส่มือให้ลู่หวานหว่าน

ลู่หวานหว่านก้มหน้าลงมอง พบว่านอกจากวางยาหลายเม็ดในถาดแล้ว ยังมีโจ๊กขาวกับผักหนึ่งจานเท่านั้น

"แม่บ้านโจว——" เธอถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ "คุณชายใหญ่ของพวกคุณทานอาหารแค่นี้เองเหรอ?"

สีหน้าของแม่บ้านโจวยังคงไม่เปลี่ยนแปลง "คุณหญิงของเราบอกแล้วว่า ในเมื่อคืนคุณชายใหญ่ชอบทิ้งชอบขว้างอาหารที่เตรียมมาอย่างพิถีพิถันจากห้องครัว อาจคิดว่าคงไม่ถูกปาก จึงได้แต่เปลี่ยนเป็นอาหารจืดๆ ให้เขา"

ลู่หวานหว่านคิดในใจว่านี่เห็นชัดๆ ว่ากำลังพูดอย่างสะเปะสะปะอยู่ ทั้งที่อาหารเมื่อคืนได้เสียหมดแล้ว

ดูท่าแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างลี่จิ่งเชินกับจวงจิ้งจะซับซ้อนกว่าที่เธอคิดไว้เสียอีก ไม่อย่างนั้นจวงจิ้งคงไม่ลดอาหารของเขาแบบนี้