คุณชายคะ...รักเบาๆหน่อย นิยาย บท 3

เป็นชายที่ทั้งตัวเกือบจะมีแต่ขาวดำ ยกเว้นผิวที่เป็นสีขาว เขาสวมชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า

กัณฐมณี ไม่สามารถอธิบายรูปร่างหน้าตาของเขาได้ เพราะทุกส่วนในร่างกายของเขา ดูเหมือนจะได้รับการขัดเกลาและแกะสลักอย่างประณีตโดยพระเจ้า เผยให้เห็นถึงเสน่ห์อันน่าหลงใหลของเขา

บอกไม่ได้ว่าส่วนไหนสวย แต่ดูเหมือนว่าทุกส่วนก็สวยไปหมด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะนี้ ออร่ามืดมนที่สง่างามของเขาทำให้โลกดูเหมือนจะสูญเสียความสว่างไป

ดวงตาสีดำสนิทคู่นั้น ลึกล้ำอย่างมาก และแม้แต่ปลายนิ้วสีขาวก็ยังเต็มไปด้วยความแปลกประหลาดที่อธิบายไม่ได้

กัณฐมณีตกตะลึงกับความหล่อ ออร่า และกลิ่นไอบนร่างกายของเขา...

หลังจากพยายามคิดดูความหลังแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีข่าวเกี่ยวกับบุคคลนี้

เขาคือใคร?

“คุณชาย คุณหนูภัทรนันท์หนีงานแต่งหลังจากได้ยินข่าวลือไม่ดีเกี่ยวกับท่าน”

ใบหน้าอันงดงามและละเอียดอ่อนของชายผู้นั้นปราศจากอารมณ์ที่ไม่จำเป็นใดๆ และเสียงของเขาก็ไพเราะอย่างมาก“ภายในสามนาที ไปที่ริมถนนแล้วหยิบสิ่งมีชีวิตตัวเมียที่สะอาดขึ้นมา”

กัณฐมณี "..."

สัตว์ตัวเมีย?

บุคคลที่มั่วก็ได้เหรอ?

เป็นคนไม่เลือกมากยิ่งกว่าเธอเสียอีก...

กัณฐมณี สังเกตชายคนนั้นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเกิดความคิดขึ้นมา ก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มอันเกียจคร้านบนใบหน้าแล้วพูดว่า"คุณผู้ชายคะ จะแต่งงานไหม?"

เธอโบกบัตรประชาชนและเงินแล้วพูดว่า"ฉันเป็นคนจ่าย"

ชายคนนั้นมองมา และพบกับดวงตาสีดำเข้มราวกับน้ำทะเลคู่หนึ่ง สายตาของเขาชะงักอยู่ครู่หนึ่งโดยที่แทบจะดูไม่ออก และดวงตาสีดำลึกของเขาก็ล็อคเธอไว้อย่างไม่เคลื่อนไหว

“คุณชื่ออะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาที่น่าหลงใหล ดูเหมือนเขาจะพูดซอฟลงโดยสัญชาตญาณ

กัณฐมณี ยิ้ม“กัณฐมณี”

ดูเหมือนจะมีอาการตื่นเต้นแปลกๆบางอย่างแวบขึ้นมาผ่านดวงตาที่เย็นชาของชายคนนั้น แต่มันเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่และเร็วมากจนยากจะจับได้

ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้างๆเขา เงยหน้าขึ้นมองกัณฐมณี ด้วยความตกตะลึง ในสายตา มีการมองหัวจรดเท้าที่ให้ความรู้สึกที่น่าอึดอัด

กัณฐมณี?

คุณหนูของตระกูล วิลัยสุทธ์ ซึ่งคู่หมั้นของเธอได้ยกเลิกงานแต่งต่อสาธารณะเพราะพฤติกรรมส่วนตัวที่แย่ๆของเธอ?

ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงเสียหายเช่นนี้ กล้ามาขอแต่งงานกับคุณชายของพวกเขาหลังจากถูกผู้ชายทิ้ง เธอไม่เจียมตัวจริงๆ

สีหน้าของผู้ช่วยไม่พอใจอย่างมาก และเมื่อกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะรู้ตัว และมองเขาจากหางตาเบาๆ

ผู้ช่วยรู้สึกหนาวสั่นในใจ ก้มศีรษะลง และกลืนคำคัดค้านที่มาถึงริมฝีปากด้วยเหงื่อเย็น

ชายคนนั้นจ้องมองที่กัณฐมณี อย่างจดจ่อ สายตาของเขาน่าหลงใหล เหมือนกำลังทำความเข้าใจและการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนในดวงตาของเขา เผยให้เห็นถึงความก้าวร้าว

กัณฐมณี คิดว่าเขากำลังชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียอยู่ ใบหน้าที่ขาวโพลนของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ เธออธิบายว่า"คุณต้องการภรรยา และฉันต้องการสามี มันเป็นสถานการณ์ที่ win-win สำหรับคุณที่จะแต่งงานกับฉัน หลังจากจดทะเบียนแล้ว คุณต้องการให้ฉันทำอะไร ฉันจะพยายามให้ความร่วมมือ และในทำนองเดียวกันเมื่อฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ คุณก็ต้องมาช่วยฉัน”

แม้ว่าปัจจุบันในความคิดของเธอ เธอต้องการเพียงกลายเป็นคนที่แต่งงานแล้ว เพื่อใช้หุ้น 20% เท่านั้น

แต่ไม่มีอะไรแน่นอน และการเตรียมพร้อมไม่มีอะไรเสียหาย

ชายคนนั้นดูไม่พอใจกับคำอธิบายของเธอ ดวงตาของเขามืดลง แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง จึงระงับความไม่พอใจไว้ และพูดออกมาสองสามคำด้วยริมฝีปากบางอันเย้ายวนของเขา"จิรทีปต์ ชื่อของผม"

กัณฐมณี ยิ้มอย่างสดใส ความงามที่งามล่มเมือง"จำไว้แล้ว"

จิรทีปต์เดินมาพร้อมกับหญิงสาวในอ้อมแขนของเขา คนรับใช้ที่พบระหว่างทาง คุณชายที่ไม่สนใจผู้หญิง ก็เห็นเขามาพร้อมผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาเป็นครั้งแรก พวกเขาทั้งหมดดูตกใจมาก

แต่เห็นได้ชัดว่าผู้คนที่นี่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะตกใจมากจนอยากจะนินทาทันที แต่ก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงต่อหน้าจิรทีปต์

จิรทีปต์อุ้มกัณฐมณี กลับไปที่ห้องนอน วางเธอลงบนเตียงขนาดใหญ่ ก้มลงเพื่อถอดรองเท้า คลุมด้วยผ้าห่ม และจ้องมองไปที่คนที่หลับอยู่สักพักก่อนจะเดินออกไปอย่างเงียบๆ

“คุณชาย”พ่อบ้านเฒ่ากำลังรออยู่นอกประตู เห็นได้ชัดว่าเขาทราบข่าวเกี่ยวกับการจดทะเบียนสมรสของเขาแล้ว และใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความยินดี“คุณนายชอบอะไรหรือ ผมจะสั่งให้คนไปจัดเตรียมเดี๋ยวนี้เลย”

แสงสีเข้มส่องประกายผ่านดวงตาของจิรทีปต์

ในรถ เขาได้อ่านข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับอดีตของกัณฐมณี ที่ผู้ช่วยของเขาสืบมาแล้ว ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า ผู้หญิงคนนี้ชอบของมีเซ็กซี่

แต่เมื่อเขาเห็นเธอ เธอแต่งกายด้วยชุดสีขาวเหมือนหิมะ เรียบง่ายและสง่างาม รอยยิ้มของเธอก็เย็นชาและอบอุ่น และไม่มีร่องรอยของเธอที่ตรงกับข้อมูลเลย

เมื่อพ่อบ้านเห็นว่าเขาเงียบ จึงพูดว่า"ผมจะให้พวกเขาทำความสะอาดห้องรอบๆ สองสามห้อง และจัดห้องแต่งตัวให้กับคุณนาย เธออายุยังน้อย สไตล์แบบร่าเริง แบบน่ารัก แบบเรียบง่าย...เสื้อผ้าและเครื่องประดับสไตล์แบบไหนก็เตรียมไว้ คุณนายจะได้เลือกสิ่งที่เธอชอบ”

จิรทีปต์มีดวงตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ ทันใดนั้น เขาก็พูดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจว่า"สีน้ำเงิน"

พ่อบ้านตกตะลึง คิดว่ากัณฐมณี ป็นคนบอกเขา แล้วจึงยิ้มทันที"ครับ ตอนนี้ผมจะสั่งให้พวกเขาไปจัดซื้อเสื้อผ้าสีน้ำเงินทั้งหมดในเมืองหยูนกลับมา"

หลังจากที่จิรทีปต์พูดจบ ดูเหมือนว่าเขาเองก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่มีร่องรอยใดๆ บนใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของเขา เขาเดินลงไปชั้นล่างแล้วพูดว่า"เตรียมห้องอ่านหนังสืออีกหนึ่งห้อง"

พ่อบ้านไปเตรียมตัวอย่างมีความสุข

จิรทีปต์นั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก เมื่อชายคนนั้นเงียบไป ออร่าของเขาก็ลดลงเล็กน้อย คิ้วของเขาคมเข้ม และทั้งคนของเขาก็งดงามจนน่าตกตะลึง

เขาได้โทรศัพท์

เสียงขี้เกียจและยิ้มแย้มดังมาจากอีกฝั่งหนึ่ง“ยินดีด้วย ในที่สุดคุณก็แต่งงานแล้ว คุณหนูตระกูลเครือทิวาเป็นไงบ้าง?ได้ยินมาว่าเธอเป็นคนสวย แม้ว่าคุณจะไม่ชอบก็อดทนหน่อยนะ อย่าทำเธอหล่นหายอีกล่ะ ไม่งั้นผมต้องไปหาใหม่ให้คุณอีก…”

“ชโน” ดวงตาสีดำที่ยกขึ้นเล็กน้อยของจิรทีปต์ เผยให้เห็นถึงความสุข และเขาไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นในใจได้อีกต่อไป“ผมได้... ของล้ำค่า”