คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1021

สำหรับวิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์ระดับที่สอง ลำธารพระคีรีนั้น แดร์ริลยังทำไม่สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาตระหนักถึงแม่ของเขาที่นอนแน่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดของพ่อ แดร์ริลก็โห่ร้องออกมาและคำรามสุดปอด ในขณะที่เขารู้สึกสิ้นหวัง เขาก็รับรู้ได้ว่า ประตูภายในใจของเขาทั้งหมดถูกเปิดออก เขาบรรลุลำธารพระคีรีแล้ว!

วิชาลำธารพระคีรี สามารถดูดซับพลังทั้งหมดภายในพื้นที่หลายร้อยกิโลเมตรได้!

ทั้งดอกไม้ ใบหญ้าและต้นไม้ในระยะร้ายร้อยกิโลเมตรที่ก่อนหน้านี้ยังคงอุดมสมบูรณ์ แต่หลังจากที่แดร์ริลเรียกใช้วิชาลำธารพระคีรี ดอกไม้ใบหญ้าและต้นไม้ต่างก็ร่วงโรยในทันใด! พลังจากลาวาใต้พื้นดินก่อตัวขึ้นในมือของแดร์ริลจนกลายเป็นลูกไฟ! ลูกไฟมีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียงแค่ไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น! แต่มันกลับทรงพลังราวกับดวงอาทิตย์!

เมื่อผู้คนที่อยู่บนพื้นดินสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของลูกไฟ! พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้นเกินคำบรรยาย!

“โดน็อก วันนี้จะเป็นวันตายของแก!”

แดร์ริลคำรามอย่างบ้าคลั่ง วินาทีต่อมา ลูกไฟยักษ์ก็กระโจนเข้าหาโดน็อกทันที!

โลกและท้องฟ้าสั่นสะเทือนเมื่อลูกไฟวิ่งผ่าน ราวกับว่ามันคือวันสิ้นโลก!

นั่นอะไร?

โดน็อกรีบยกขวานแยกนภาขึ้นมาสกัดกั้นลูกไฟทันที!

ปัง!

ลูกไฟปะทะกับขวานแยกนภา! จากนั้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดขึ้นจนเกิดเป็นแสงสว่างที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกลหลายร้อยกิโลเมตร!

ว้าว!

โดน็อกกระอักเลือกออกมาเต็มปากในขณะที่ร่างของเขาลอยออกไปไกลร้ายร้อยเมตร!

ถึงแม้ว่าเขาจะมีขวานแยกนภาในครอบครอง แต่ขวานของเขาก็ไม่สามารถปกป้องเขาจากวิชาลำธารพระคีรีได้! หลังจากที่สู้รบกันมายาวนาน โดน็อกใช้พลังภายในของเขาไปเกือบทั้งหมดแล้ว

เขาต้องใช้พลังภายในจำนวนมากเพื่อเรียกใช้ขวานแยกนภา!

เมื่อร่างของโดน็อกร่วงลงสู่พื้นแล้วเขาก็รีบยืนขึ้นเพื่อทรงตัวให้มั่น ในเวลานั้นเขาก็กระอักเลือดออกมาอีกหลายครั้ง

ทางฝั่งของแดร์ริล เขาเองก็อ่อนแอลงมากหลังจากที่เขาเรียกใช้วิชาลำธารพระคีรี

วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์เป็นวิชาทำลายโลกและท้องฟ้า ไม่มีใครคาดคิดว่าแดร์ริลจะสามารถเรียกใช้ลำธารพระคีรีได้!

หลังจากที่เขาเรียกใช้ลำธารพระคีรีแล้ว เขาอาจจะต้องฟื้นฟูร่างกายเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือน!

ว้าว!

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นเฝ้าสังเกตการณ์อย่างไม่กระพริบตา พวกเขาเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง

นี่หมายความว่าแดร์ริลสามารถเอาชนะการต่อสู้ได้เหรอ?

วรยุทธของแดร์ริลนั้นช่างน่าทึ่ง!

"ไม่เลวนี่! แต่ถึงอย่างนั้นวันนี้ฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!"

"นายท่าน!"

จีเวลร้องลั่นและวิ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่ใบหน้าของอีวอนยังคงดูเย็นชาเมื่อเธอเดินตามหลังจีเวลไป

ในเวลานั้น ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในมือของอีวอนมีมีดสั้น เธอกำมันเอาไว้แน่น

เมื่อจีเวลมาหยุดอยู่ตรงหน้าแดร์ริล จีเวลก็รีบประคองแดร์ริลขึ้นและถามอย่างเป็นกังวลว่า "นายท่าน คุณเป็นยังไงบ้าง?"

จีเวลตระหนักได้ว่าร่างกายของแดร์ริลอ่อนแอมาก และใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัด

แดร์ริลส่ายหน้า "ฉันไม่เป็น…"

ฉึก!

ก่อนที่แดร์ริลจะพูดจบ เขาก็รู้สึกหนาวสั่นที่ตรงหน้าอกของเขาทันที เขาก้มลงมองดูใบมีดที่กำลังแทงทะลุหน้าอกของเขา วินาทีต่อมาเลือดก็ไหลอาบร่างของเขาทันที!

แดร์ริลรู้สึกว่าการมองเห็นของเขาเริ่มมืดลง เขารีบเงยหน้าขึ้นด้วยร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงก่อนที่เขาจะได้เห็นอีวอนที่ถือมีดสั้นเอาไว้ในมือและยืนนิ่งอย่างไร้ความรู้สึก

“อีวอน!?”

แดร์ริลตกตะลึง หลังจากที่เขาพูดได้เพียงไม่กี่คำวิสัยทัศน์การมองเห็นของเขาก็มืดลงทันที