คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1046

เมดาลินเป็นถึงผู้จัดการสาวสวยของคาสิโน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเสนอตัวเพื่อเขย่าลูกเต๋าให้กับผู้เล่น

นายน้อยไซออนช่างโชคดียิ่งนัก!

“แน่นอนซิสเตอร์เมดาลิน ผมรู้สึกเป็นเป็นเกียรติมาก!” ไคกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็ยื่นภาชนะใส่ลูกเต๋าให้กับเธอ เขาดีใจเพราะคิดว่าที่เธอทำเช่นนั้นก็เพื่อต้องการให้บริการที่แสนพิเศษกับเขา

เมดาลินยกแขนสีขาวราวหิมะขึ้นเพื่อเขย่าลูกเต๋าด้วยรอยยิ้มที่สะกดจิตสะกดใจ "ใครเลือกเดิมพันสูงและใครเลือกเดิมพันต่ำ?"

ไครีบตะโกนขึ้นว่า “สูง!”

พูดจบเขาก็เหลือบมองแดร์ริลอย่างยั่วยุ

แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงตอบขึ้นอย่างเย็นชา "ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องเลือกต่ำสิ"

ในเวลานี้หัวใจของแดร์ริลเป็นกระวนกระวายอย่างสุดจะพรรณนา

'เฮ้อ! ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับดวงแล้ว ได้โปรด…"

แดร์ริลครุ่นคิดขณะจับจ้องไปที่มือของเมดาลิน

"ดี! ถ้าอย่างนั้นเรามาเปิดกันเถอะ"

เธอยิ้มพร้อมแสดงลูกเต๋าให้พวกเขาดู

ทันทีที่เมดาลินยกมือขึ้น สายตาอันแหลมคมของแดร์ริลก็มองเห็นลูกเต๋าทั้งสามลูกมีหกจุด! จากนั้นหัวใจของแดร์ริลก็จมดิ่งลง!

'บัดซบ ฉันแพ้แล้ว!'

วินาทีต่อมา แดร์ริลก็ต้องตกตะลึง

เมดาลินพลิกมือของเธอเบา ๆ ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนไม่มีใครสังเกตุเห็น แต่ว่าแดร์ริลเห็น!

เมื่อเมดาลินยกมือขึ้นมา ลูกเต๋าทั้งหมดออกหนึ่งจุด สองจุดและสามจุดตามลำดับ ซึ่งนั่นเป็นค่าที่ต่ำ!

“นายน้อยไซออน!”

เมดาลินยิ้มให้ไคพร้อมพูดขึ้นว่า "นายน้อยไซออนคุณแพ้แล้ว"

บัดซบ!

ใบหน้าของไคแดงก่ำเพราะความโกรธ เขาไม่ได้เห็นการกระทำที่ว่องไวของเมดาลิน ดังนั้นเขาจึงคิดว่าตัวเองแพ้เพราะโชคไม่เข้าข้าง!

ทิฟฟานี่พยักหน้าอย่างร่าเริง “ได้สิ แต่อย่านานนักล่ะ ฉันเหนื่อยแล้ว พวกเราควรจะรีบกลับบ้านได้แล้ว”

ถึงแม้ว่าทิฟฟานี่และพี่สาวของเธอจะไม่ต้องการบอดี้การ์ด แต่ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะเป็นเครื่องรางนำโชคให้เธอได้!

เมดาลินพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเชิญให้แดร์ริลตามเธอไป

“ฉันขอทราบชื่อของคุณได้ไหมคะคุณผู้ชาย?” เมื่อมาถึงมุมที่เงียบสงบมุมหนึ่ง เมดาลินก็ถามเขาด้วยรอยยิ้ม

“เรียกผมว่าแดร์ริลก็ได้”

แดร์ริลตอบในขณะที่เขามองเธอด้วยสายตาที่รู้สึกประหลาดใจและแอบชื่นชมเรือนร่างของเธอ

'เธอช่างมีเสน่ห์ยิ่งนัก'

แต่ถึงอย่างนั้น แดร์ริลก็เคยได้เห็นผู้หญิงสวยมานักต่อนัก ใบหน้าของเมดาลินดูคล้ายคลึงกับอีเวตต์เล็กน้อย

เมดาลินยิ้มก่อนจะกล่าวว่า "ฉันมั่นใจว่าคุณเห็นค่าของลูกเต๋าก่อนที่ฉันจะช่วยคุณแล้ว"

แดร์ริลพยักหน้าพร้อมพูดว่า “ใช่ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมคุณถึงช่วยผม?”