คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1095

“ยอดรัก ผมจะมีความสุขมากถ้าคุณไม่กลับไปหาเขา…” เจ้าศักดินาเคนนี่แสดงสีหน้าที่คาดหวังเมื่อเขาถามโมนิก้าเช่นนั้น จิตใจของเขากำลังสั่นสะท้าน

เขาผ่านการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่าง ๆ มากมายในชีวิตของเขา แต่เขากลับไม่เคยรู้สึกกังวลมากเช่นนี้มาก่อน

เขารักโมนิก้ามากและกลัวว่าวันหนึ่งเธอจะทิ้งเขาไป!

การเป็นเจ้าศักดินาจะไม่มีความหมายสำหรับเขาอีกต่อไปหากไม่มีเธออยู่เคียงข้างเขา

"ฉัน…"

โมนิก้ากัดริมฝีปากแน่นด้วยหัวใจว้าวุ่น เธอพูดออกมาเพียงคำเดียวก่อนที่เธอจะเงียบไป

เจ้าศักดินาเคนนี่ได้ทำเพื่อเธอมานักต่อนัก แล้วเธอจะทิ้งเขาไปเช่นนั้นเหรอ?

บรรยากาศภายในห้องเงียบลงทันใด

เจ้าศักดินาเคนนี่และโมนิก้าสบตากันภายใต้บรรยากาศที่เงียบสงบ...

…

อีกด้านหนึ่ง ที่บนท้องถนนในเมืองหลวงของทวีปโลกใหม่

เดนิสฟื้นขึ้นจากการถูกตบโดยเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด โดยมีสาวรับใช้หลายคนดูแลเธอ

ผู้คุมของพระราชวังกวนเป๋งได้จับกุมผู้คนจำนวนมากที่ขว้างปาข้าวของใส่โมนิก้าจนทำให้บรรยากาศบนท้องถนนเต็มไปด้วยความวุ่นวาย

“เจ้าศักดินาเคนนี่กับนังนั่นอยู่ที่ไหน?” เดนิสถามขึ้นอย่างโกรธแค้น

เอพริลตอบอย่างระมัดระวัง “นายหญิงเดนิส เจ้าศักดินาเคนนี่พาเธอกลับวังไปแล้วค่ะ”

'นังนั่นทำเรื่องอื้อฉาวขนาดนี้ แต่เจ้าศักดินาเคนนี่ยังพาเธอกลับไปที่พระราชวังกวนเป๋งอีกเหรอ?’

เดนิสทั้งตกตะลึงและโกรธแค้น หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง! เธอจำได้ว่าเจ้าศักดินาเคนนี่ตบเธอและทำร้ายเธอเพื่อผู้หญิงคนนั้นเช่นไร!

"พี่หญิง!" เดนิสเดินเข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจ

เมื่อได้เห็นรอยบวมแดงบนใบหน้าของเดนิส ดาเลียก็รีบถามขึ้นทันทีว่า “เกิดอะไรขึ้นกับใบหน้าของเธอ?”

ดาเลียมองเห็นรอยบวมแดงได้อย่างชัดเจนจนทำให้เธอสามารถคาดเดาได้ว่าน้องสาวของเธอถูกใครบางคนทุบตี

ดาเลียยกมือขึ้นเพื่อไล่สาวรับใช้ออกไป จากนั้นเธอก็อยู่กับเดนิสตามลำพัง

“พี่หญิง ชีวิตของฉันช่างน่าสมเพช! เจ้าศักดินาเคนนี่ถูกมนต์สะกดของนังสารเลวนั่น! เขาตบหน้าฉันก็เพราะนังนั่น…” เดนิสพร่ำบ่นก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้ดาเลียฟัง

แน่นอนว่าเดนิสจะต้องทำให้โมนิก้ากลายเป็นผู้หญิงชั่วจนคนทั้งโลกรังเกียจเธอ เดนิสจึงพูดเกินจริงและเน้นย้ำว่าโมนิก้าเป็นคนไร้ศีลธรรมและราคาถูกเพียงใด

"อะไรนะ?"

ดาเลียโกรธจนตัวสั่น “เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด! น้องสาวของฉันจงรักภักดีกับคุณมาตลอด! กล้าดียังไงมาตบหน้าเธอเช่นนี้!”