คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 112

ว้าว!

ผู้คนรอบข้างถึงกับสูดหายใจอย่างหนาวเย็น

"นี่มันบ้ามาก!"

"แปดล้านเหรียญ? นี่มันปล้นกันกลางวันแสก ๆ ชัด ๆ"

"พวกหิวเงินสินะ นายน่ะ? ของที่มีอยู่ในร้านแผงลอยของนาย รวมกันคงมีค่าไม่ถึงแปดพันด้วยซ้ำ"

ทุกคนต่างวิจารณ์อย่างออกรส อีวอนและเจ้าของร้านวัตถุโบราณบางคนก็ส่ายหัว และยิ้มออกมา

โดยไม่มีใครคาดคิด ก็มีคนเดินออกมาจากด้านหลัง

"แปดล้านเหรียญ? ฉันจะซื้อมัน แดร์ริลพยักหน้าหลังจากใช้เวลาคิดครู่หนึ่ง

ว้าว!

ทุกคนโกลาหลกันหมดในตอนนั้น

นี่เขาจะซื้อมันจริง ๆ?

แปดล้านแลกกับดาบสนิมเขรอะ นี่เขาเสียสติไปแล้วรึไง?

ในตอนนั้นเจ้าของร้านวัตถุโบราณบางคนต่างส่ายหัวเช่นกัน

พวกเขาประเมินดาบโบราณนี้มาพักหนึ่งแล้ว มันไม่ใช่ของโบราณด้วยซ้ำ มันก็แค่เศษเหล็ก

อีวอนเป็นเพียงคนเดียวที่ย่นคิ้วของเธอเล็กน้อย เธอกำลังคิด

ลิลี่ไม่มีความรู้ด้านวัตถุโบราณโดยสิ้นเชิง แต่เมื่อเห็นการตอบสนองของทุกคน เธอจึงอยากจะห้ามแดร์ริล

อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าแดร์ริลมีความสามารถในการประเมินวัตถุโบราณ เธอจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไร มนุษย์เกิดความผิดพลาดได้เสมอ ไม่ว่าแดร์ริลจะเก่งกาจขนาดไหน นี่มันเสี่ยงมาก ๆ มันชัดเจนแล้วว่าดาบนั่นเป็นของปลอม มันถูกปกคลุมด้วยสนิม มันไม่น่าจะมีค่าอะไรเลย

"ดูสิ น้องชายคนนี้ชื่นชมดาบเล่มนี้ล่ะ" เขาเป็นคนที่ตื่นเต้นที่สุด หลังจากแดร์ริลจ่ายเงินแล้ว คนขายวัตถุโบราณก็ส่งดาบให้กับแดร์ริล โดยไม่ลืมที่จะยกนิ้วโป้งให้แดร์ริลด้วย

ภายใต้สายตาของทุกคน แดร์ริลห่อดาบไว้ด้วยผ้า

ในตอนนั้น อีวอนก็ชี้ไปที่จานดินเผารูปดอกไม้สีเขียว เธอถามเสียงบา "เถ้าแก่ นั่นราคาเท่าไหร่?"

เมื่อฟังคำอธิบายจากเหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณ คนขายวัตถุโบราณก็ตอบกลับอย่างเย็นชา "นี่เป็นราคาของสินค้าของฉัน ถ้าไม่ซื้อก็ไปซะ"

เหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณถึงกับตัวสั่นกับสิ่งที่คนขายวัตถุโบราณกล่าว

อีวอนเองก็หมดความสนใจกับของชิ้นนี้เช่นกัน มันเป็นของปลอม มันควรจะมีราคาแค่ห้าพันเหรียญด้วยซ้ำ สองล้าน...มีแค่คนโง่เท่านั้นแหละ ที่จะซื้อมัน

"เถ้าแก่ ขอฉันดูหน่อย" แดร์ริลเปิดปากของเขากล่าวออกมา

หลังจากได้รับเงินแปดล้านมาจากแดร์ริล คนขายวัตถุโบราณจึงยินดีมาก เขาส่งขานดินเผาให้แดร์ริลโดยไม่ต้องคิดเลย

เหล่าเจ้าของร้านวัตถุโบราณที่เหลือเองก็มองที่แดร์ริล

แดร์ริลถือจานดินเผาไว้ในมือและมองอย่างใช้ความคิด เขาเคาะจานดินเผาอย่างแผ่วเบาแล้วกล่าว "จานดินเผาแบบนี้ หากมันเป็นของเลียนแบบ เมื่อเคาะแล้ว เสียงของมันจะฟังดูทึบ แต่ชิ้นนี้กลับดังกังวาลเมื่อถูกเคาะ นอกจากนี้ ที่มันดูใหม่ไม่ใช่เพราะมันเพิ่งจะถูกทำขึ้น แต่มันเป็นเพราะเจ้าของดูแลมันเป็นอย่างดี และดูเหมือนจะมีความรู้ด้านวัตถุโบราณด้วย นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมมันถึงดูใหม่เหมือนของที่เพิ่งถูกทำขึ้นมา"

หลังจากกล่าวจบ แดร์ริลก็เดินไปแล้วส่งจานดินเผาให้อีวอน แล้วกล่าวเงียบ ๆ "จากประสบการณ์ของผม นี่ไม่ใช่ของปลอม มันมีมูลค่าสองล้านจริง ๆ"

หลังจากฟังแดร์ริลพูด ลิลี่ถึงกับตื่นตระหนก เธอกล่าว "แดร์ริล ได้โปรดอย่าพูดอะไรที่นายไม่แน่ใจออกมา ประธานยังเป็นคนที่สามารถประเมินได้ว่ามันปลอมหรือจริง อย่าอวดเก่งสิ"