คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 115

คนขายวัตถุโบราณตกใจแต่ก็ยังพยักหน้า เขาไม่กล้าต่อต้านต่อคำพูดของ

"ส่งมือถือไปให้ลูกพี่แดร์ริล!" เขาสั่ง

เมื่อมือถือถูกส่งไปให้แดร์ริล เสียงอันสั่นเทาของเฟลิกซ์ก็ดังออกมาจากปลายสาย

"ลูกพี่แดร์ริล เป็นความผิดของผมเองครับ ผมควบคุมคนของผมไม่ดี ผมจะไปที่นั่นเดี่ยวนี้เพื่อขอโทษคุณยังตอนนี้เลย..."

"ไม่ ไม่จำเป็นหรอก..." อีวอนพูดขึ้น เธอยังตะลึงอยู่ เธอจะให้เฟลิกซ์มาขอโทษเธอได้ยังไง?

แดร์ริลส่ายหัว "ไม่เป็นไร นายไม่ต้องมาที่นี่หรอก แค่ควบคุมคนให้ดีในอนาคตต่อไป เขายังโชคดีที่วันนี้เป็นฉัน ไม่งั้นเขาอาจจะสร้างปัญหาใหญ่ได้"

"ครับ แน่นอนครับลูกพี่แดร์ริล คุณพูดถูกแล้วครับ" เฟลิกซ์ตอบ

แดร์ริลไม่ต้องการจะพูดอะไรอีก เขากล่าวลาแล้ววางสายไป

คนขายวัตถุโบราณดูเหมือนกำลังจะร้องไห้ เขายังคงก้มลงขอขมาแดร์ริลต่อไป

"ผมขอโทษ ขอโทษอย่างสูง ลูกพี่แดร์ริล ถ้าผมรู้ว่าคุณคือเพื่อนของพี่เฟลิกซ์ ผมคงไม่กล้าทำแบบนี้แน่ครับ"

จากนั้นเขาก็ขอโทษอีวอนและส่งจานดินเผาให้เธอในขณะที่กล่าวขอโทษ

"งั้นก็ไปกันเถอะ" แดร์ริลกล่าว เขาหันหลังเพื่อจะจากไป แต่ร้านแผงลอยเล็ก ๆ ตรงมุมถนนไปเตะตาเขาเข้า มันคือหม้อที่มีดอกไม้อยู่ในนั้น

ดอกไม้นั่นพิเศษ กลีบดอกสุกงอม แต่พวกมันกลับเบ่งบานอย่างสวยงาม แต่สิ่งที่น่าทึ่งไปกว่านั้นคือใบของมัน ครึ่งหนึ่งเป็นสีเขียวสว่าง และอีกครึ่งเป็นเขียวเข้ม ภายในการกวาดสายตาเดียว มันดูเหมือนกับรูปวาดด้วยซ้ำ

"นี่มันดอกไม้ชนิดไหนกัน?" แดร์ริลทึ่งในขณะที่ถามคนขาย

คนขายส่งหม้อดอกไม้ให้เขา

"ลูกพี่แดร์ริล ผมเก็บมันมาจากหุบเขาได้โดยบังเอิญ ผมคิดว่ามันเป็นพันธุ์หายาก ผมเลยนำมันกลับบ้านด้วย หลังจากที่ใช้เวลาค้นคว้าอยู่พักหนึ่ง ผมจึงรู้ว่ามันคือบุพผาสองสี มันเป็นพืชหายากจริง ๆ ครับ"

บุพผาสองสี?

ชื่อมันฟังดูคุ้น ๆ เขาเคยได้ยินมันมาจากไหนกันนะ?

แดร์ริลใช้เวลาคิดอย่างหนัก ใช่แล้ว มันถูกกล่าวถึงในคัมภีร์ "โอสถแห่งอนันต์" นั่นเอง ดอกบุพผาสองสีนี้เป็นวัตถุดิบสำหรับยาหลากหลายชนิด

ในความเป็นจริง บุพผาสองสีนั้นเป็นกุญแจสำคัญสำหรับการกลั่นยามากมายเลยด้วยซ้ำ

"นายจะขายมันเท่าไหร่?" แดร์ริลถาม

เวรล่ะ นี่เขาเป็นหวัดเหรอ? เขาเป็นผู้บ่มเพาะแล้ว แต่เขาดันเป็นหวัดเนี่ยนะ? แดร์ริลถอนหายใจเฮือกใหญ่

บ้านของตระกูลยังนั้นเป็นคฤหาสน์แบบดั้งเดิมที่ตั้งอยู่ทางใต้ของเมืองตงไห่ ต้องบอกว่ามันเป็นอาคารที่มาจากสมัยราชวงศ์หมิงถึงราชวงศ์ชิง การตกแต่งภายในนั้นยังคงเป็นแบบดั้งเดิมและงดงาม ช่างเหมาะสมกับตระกูลที่ทำธุรกิจวัตถุโบราณ

เมื่อเข้ามาภายใน แดร์ริลก็หลงไหลในการจัดวางของคฤหาสน์

ห้องโถงนั้นตั้งอยู่ทางเหนือ หันหน้าเข้าทิศใต้ ทิวทัศน์จึงไม่ถูกบดบังโดยอาคารอื่น การจัดวางแบบนี้แบบนี้มีเหตุผล ฮวงจุ้ยของที่นี่ยอดมาก แม้ว่ามันจะไม่ใช่ทำเลทองคำ แต่มันก็เป็นทำเลที่เยี่ยมมากทีเดียว

แม้ว่าตระกูลยังนั้นจะทำธุรกิจวัตถุโฐราณ แต่กลับไม่มีวัตถุโบราณในบ้านเลย เพราะวัตถุโบราณอาจถูกสิงสู่ได้ ดังนั้นจึงไม่ควรนำมาตั้งแสดงไว้ ยกตัวอย่าง สิ่งของขององค์จักรพรรดิยุคก่อนนั้นไม่ควรนำมาแสดงไว้ในบ้านของสามัญชน

สำหรับวัตถุโบราณที่ถูกใช้โดยสตรีในยุคก่อน พวกมันจะมีของทุพภิกขภัยที่รุนแรง ดังนั้นพวกมันจึงไม่เหมาะที่จะจัดแสดงเช่นกัน

ในบ้าน อีวอนนั้นกำลังทำตัวเหมือนเป็นพนักงานต้อนรับ เธอเข้าไปในครัวแล้วเริ่มทำอาหาร

ลิลี่และเจดเองก็ช่วยเธอเช่นกัน ไม่นาน สตรีผู้เลอโฉมทั้งสามก็ยุ่งกับการพูดคุยและหัวเราะกันไป ผู้หญิงนั้นมีเรื่องมากมายที่ต้องพูดคุย พวกเธอทั้งสามหัวเราะคิกคักในขณะที่ทำอาหารไปด้วย

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าหญิงสาวทั้งสามมีความงดงามในแบบฉบับของพวกเธอเอง แต่พวกเธอมีรูปร่างที่เซ็กซี่เช่นเดียวกัน

จากรูปร่างและความตันตนของพวกเธอ อีวอนนั้นจะดูเยือดเย็นและสง่างาม ลิลี่นั้นจะดูเฉลียวฉลาดและงดงาม เจดนั้นจะดูเซ็กซี่และยั่วยวน