คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1163

"ฝ่าบาท" ขันทีผู้หนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วขณะคุกเข่าลงและกล่าวรายงานจักรพรรดินีด้วยความเคารพ “นักการทูตจากทวีปเวสต์ริงตันกำลังรออยู่ที่ด้านนอก ฝ่าบาทต้องการให้เขาเข้ามาได้เลยหรือไม่?”

จักรพรรดินีพยักหน้าและพูดว่า “พาเขาเข้ามา”

ขณะที่จักรพรรดินีกล่าว ทุกคนที่อยู่ภายในห้องโถงหลักก็เงียบลงทันที จากนั้นพวกเขาก็หันมองไปยังทางเข้าห้องโถง

ไม่นานขันทีก็เดินนำชายวัยกลางคนเดินเข้ามาภายในห้องโถง

ชายคนนี้มีอายุราว ๆ 30 ปี เขาสวมชุดยาวสีขาว และมีท่าทางที่เฉลียวฉลาด เขาคือโยเอล วอลฟอร์ด นักการทูตที่จักรพรรดิแห่งทวีปเวสต์ริงตันส่งมา

ทวีปเวสต์ริงตันวางแผนที่จะพิชิตทวีปโลกใต้เมฆี ทว่าพวกเขามีความรู้เกี่ยวกับทวีปโลกใต้เมฆีไม่มากนัก ดังนั้นจักรพรรดิแห่งทวีปเวสต์ริงตันจึงส่งโยเอลมาเพื่อสืบหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของทวีปโลกใต้เมฆี

และที่สำคัญ จักรพรรดิแห่งเวสต์ริงตันก็ยังได้มอบหมายให้โยเอลสอนบทเรียนบางอย่างแก่จักรพรรดินีและผู้ใต้บังคับบัญชาการของเธอ

เมื่อเดินเข้ามาภายในห้องโถง โยเอลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดและครุ่นคิดว่า 'ทวีปโลกใต้เมฆีแข็งแกร่งยิ่งนัก ข้าราชการของพวกเขาต่างก็เป็นผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่ง!’

โยเอลกำมือขึ้นแนบหน้าอกและกล่าวทักทายจักรพรรดินีด้วยความเคารพ “ฝ่าบาทผมคือโยเอล วอลฟอร์ด นักการทูตจากทวีปเวสต์ริงตัน ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน”

โยเอลเพียงแค่ยกมือขึ้นแนบหน้าอกเพื่อกล่าวทักทายโดยไม่มีความตั้งใจที่จะคุกเข่าลง

โยเอลตัดสินใจแล้วว่า เขาจะไม่คุกเข่าลงเพื่อนำความอับอายมาสู่ทวีปเวสต์ริงตันถึงแม้ว่าทวีปโลกใต้เมฆีนั้นจะแข็งแกร่งมากเพียงใดก็ตาม

เมื่อเหล่าข้าราชการได้เห็นเช่นนั้น พวกเขาก็แสดงความโกรธออกมาทันที นักการทูตจากทวีปเวสต์ริงตันช่างหยิ่งผยองเสียจริง!

เขาไม่ยอมคุกเข่าลงต่อหน้าจักรพรรดินี เขากำลังแสดงให้เห็นว่า เขาไม่ได้ให้ความเคารพต่อทวีปโลกใต้เมฆีเลย

ในเวลานั้น นายพลเฟลทเชอร์ก็ก้าวไปข้างหน้าและจ้องมองโยเอลอย่างเย็นชา “เหตุใดคุณถึงไม่ยอมคุกเข่าลงต่อหน้าฝ่าบาท? ผู้คนในทวีปเวสต์ริงตันหยาบคายกันทุกคนเลยรึ?”

ในขณะที่เฟลทเชอร์พูดเช่นนั้น รังสีอันแข็งแกร่งมากก็แผ่ออกมาจากร่างของเฟลทเชอร์ทันที บรรยากาศภายในห้องโถงเริ่มตึงเครียดจนทำให้ทุกคนแทบจะหายใจไม่ออก

เมื่อสัมผัสได้ถึงรังสีที่น่าสะพรึงกลัวของเฟลทเชอร์ ใบหน้าของโยเอลก็เปลี่ยนไปทันที แต่ไม่นานเขาก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดขึ้นว่า “ท่านนายพล ผมคิดว่าคุณคงจะเข้าใจอะไรผิดไป ผมเป็นนักการทูตจากทวีปเวสต์ริงตันที่ถูกส่งมาตามคำสั่งของท่านจักรพรรดิแห่งทวีปเวสต์ริงตันในการมาเยี่ยมเยือนทวีปโลกใต้เมฆี และผมก็ไม่ใช่พลเมืองของทวีปโลกใต้เมฆี แล้วทำไมผมจึงจะต้องคุกเข่าด้วยล่ะ?”

แม้แต่แดร์ริลเองก็ไม่พอใจที่ได้เห็นเช่นนั้น 'นักการทูตโยเอลช่างหยาบคายอะไรเช่นนี้? แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็คิดว่าเขาเป็นคนมีพรสวรรค์ ภายใต้สถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ แต่เขากลับยังคงสงบสติอารมณ์ได้เป็นอย่างดี'

ข้าราชการคนอื่น ๆ ต่างก็ต้องการตำหนิติเตียนเขา แต่ถึงอย่างนั้นโยเอลก็ไม่ใส่ใจก่อนจะหันมองจักรพรรดินีด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท ท่านจักรพรรดิแห่งเวสต์ริงตันได้เตรียมของขวัญพิเศษสำหรับฝ่าบาท”

จากนั้นโยเอลก็หยิบกล่องที่มีรูปร่างงดงามออกมาจากกระเป๋าของเขา บรรยากาศภายในห้องโถงเงียบลงขณะที่ทุกคนจ้องมองไปยังกล่องที่อยู่ในมือของเขา

"โอ้ มันคืออะไรกัน?" จักรพรรดินีถามอย่างใจเย็นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

โยเอลยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเปิดกล่องและหยิบสิ่งของที่อยู่ด้านในออกมา

ทุกคนตกตะลึง

โยเอลหยิบหินหยกทรงกลมที่มีรูปร่างหนาออกมา หินหยกชิ้นนี้เป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่หาได้ยากและแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถหาซื้อหินหยกที่มีคุณภาพสูงเช่นนี้!

“นั่นเป็นหยกเนื้อดีจริง ๆ!”