คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1225

"ไม่!"

แดร์ริลรู้สึกอับอาย เขารีบอธิบายให้อีเวตต์ฟังทันที “มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด ก่อนหน้านี้มีพวกอันธพาลหลายคน…”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อีเวตต์ก็ไม่รอให้แดร์ริลพูดจบ เธอหัวเราะลั่น พร้อมพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ทะเล้นว่า “นายกำลังจะบอกว่า พวกอันธพาลหลายคนรังแกประมุขสำนักประตูสุราลัยผู้สง่างามงั้นเหรอ?” เมื่อพูดจบเธอก็หัวเราะอย่างขบขัน

ฉากนั้นคงจะตลกน่าดู!

"เธอ…"

ใบหน้าของแดร์ริลร้อนผ่าว เขาแทบอยากจะมุดลงดิน

บรรยากาศชวนให้อึดอัดใจ

จากนั้นไม่นานแดร์ริลก็สูดหายใจเข้าและซ่อนความอับอายเอาไว้ก่อนจะพูดขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

อีเวตต์พูดขึ้นอย่างมั่นอกมั่นใจว่า "แน่นอนว่าฉันเป็นคนที่ช่วยชีวิตของนายเอาไว้ ถ้าไม่อย่างนั้นนายคงถูกฟลอเรียนฆ่าตายไปแล้ว!"

อีเวตต์หันมองไปยังเมืองเมฆาที่อยู่ด้านหลัง จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า "ฉันไปในเมืองและถามชาวบ้านดูแล้ว ที่นี่คือเมืองเมฆาที่ตั้งอยู่ในทวีปโมอาน่าเหนือ!"

ทวีปโมอาน่าเหนืองั้นเหรอ?

เมืองเมฆางั้นเหรอ?

แดร์ริลตกตะลึง

"นี่!"

อีเวตต์ขมวดคิ้วขณะที่เธอพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง "นายควรจะใส่เสื้อผ้าก่อน..."

อีเวตต์หน้าแดงเมื่อเธอพูดเช่นนั้น

เธอเป็นเจ้าหญิง ดังนั้นมันจึงไม่เหมาะสมที่เธอจะพูดคุยกับชายที่กำลังนอนเปลือยกายอยู่เช่นนี้

"ฉัน…"

แดร์ริลหน้าแดงเพราะความอับอาย “ฉันขยับไม่ได้…”

ถ้าเขาขยับได้เขาก็คงไม่ถูกพวกอันธพาลพวกนั้นรังแก

แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจ

เมื่ออีเวตต์ช่วยแดร์ริลสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอก็ลุกขึ้นยืนและจ้องมองเขาด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด “แดร์ริล ไม่มีเหตุผลส่วนตัวที่ฉันช่วยนายเอาไว้ ฉันเพียงแค่ไม่ต้องการให้มีข้อพิพาทเกิดขึ้นระหว่างทวีปจักรวาลโลกและโลกใหม่”

อีเวตต์จ้องหน้าเขาและพูดต่อว่า “ ฉันยอมรับว่าพ่อของฉันเป็นคนผิดที่เขาออกคำสั่งให้ฆ่าอาจารย์ของนาย แต่ถึงอย่างนั้นนายก็ได้ฆ่าเลขาธิการแคว้นโลกใหม่และคนของเราไปมากมาย และตอนนี้ฉันก็ได้ช่วยชีวิตของนายเอาไว้ ดังนั้นนายจะยอมสงบศึกนี้ได้หรือเปล่า?”

อีเวตต์มองดูแดร์ริลอย่างมีความหวัง

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา อีเวตต์ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง เธอเพียงต้องการสันติภาพของโลก

อืม…

สีหน้าของแดร์ริลเปลี่ยนไป เขาเริ่มไตร่ตรองเกี่ยวกับคำพูดของอีเวตต์

ถึงแม้ว่าเขาจะฆ่าเลขาธิการแคว้นโลกใหม่เพื่อล้างแค้นให้กับอาจารย์ของเขาแล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความแค้นในใจของเขาสงบลงเลย

ฟอร์ด เซาธ์ อาจารย์ของเขาเป็นคนที่เขาเคารพนับถือมากที่สุด!