คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1230

'อะไรนะ?'

ผลข้างเคียงของยาคือจะทำให้มองไม่เห็นเป็นเวลาสองถึงสามวันงั้นเหรอ?

แดร์ริลตกตะลึง

เมื่อได้เห็นสีหน้าที่ดูตกใจของแดร์ริล ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็หันมองไปที่อีเวตต์และพูดขึ้นว่า "ในช่วงสองถึงสามวันนี้เขาจะมองไม่เห็น ดังนั้นเจ้าควรจะดูแลเขาให้ดี และตอนนี้เจ้าก็เป็นผู้ช่วยแพทย์ของข้าแล้ว ข้าจะเรียกหาเจ้าเมื่อข้าต้องการ"

เมื่อพูดจบดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็หันหลังกลับและเดินเข้าไปในกระท่อมมุงจากอีกหลังหนึ่งเพื่อพักผ่อนทันที

เมื่อเขาจากไปแล้วอีเวตต์ก็รู้สึกโล่งใจ เธอมองดูแดร์ริลก่อนจะถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงว่า “นายรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า?”

แดร์ริลสูดหายใจเข้าและยิ้ม "ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ขอบคุณมากนะอีเวตต์..."

แดร์ริลกล่าวออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เพราะอีเวตต์ได้เสียสละเพื่อเขาเป็นอย่างมาก

อีเวตต์ตอบอย่างเรียบง่ายว่า "ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ขอแค่นายจำสิ่งที่นายได้สัญญากับฉันเอาไว้ก็พอ! ฉันหวังว่าเมื่อนายหายดีแล้ว ความคับข้องใจระหว่างนายกับราชวงศ์ของโลกใหม่จะหมดไป"

ในขณะที่แดร์ริลกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาก็สังเกตเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าของเขาได้กลายเป็นความมืดมิด จากนั้นเขาก็มองไม่เห็น

มันเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์บอกว่า เขาจะได้รับผลข้างเคียงจากยานั้นโดยไม่สามารถมองเห็นได้เป็นเวลาสองถึงสามวัน แต่ถึงอย่างนั้น แดร์ริลก็พบว่ามันยากที่จะปรับตัวเมื่อสายตาของเขามืดมนราวกับอยู่ในเวลากลางคืนที่มืดมิด

"แดร์ริล?"

เมื่อสังเกตเห็นว่าแดร์ริลนิ่งเงียบไป อีเวตต์จึงรีบถามขึ้นทันที “นายมองไม่เห็นแล้วเหรอ?”

แดร์ริลพยักหน้า

อีเว็ตต์พูดเบา ๆ ว่า "ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ บอกว่านายจะมองไม่เห็นแค่ชั่วคราวเท่านั้น นอนหลับพักผ่อนเถอะ ฉันจะดูแลนายเอง"

"ได้เลย!"

แดร์ริลรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินอีเวตต์กล่าวเช่นนั้น ดังนั้นเขาจึงหลับตาลงเพื่อนอนพักทันที

แดร์ริลได้ตัดสินใจแล้วว่าเขาจะเผชิญหน้ากับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างใจเย็น

หลังจากนั้นไม่นาน แดร์ริลก็ผล็อยหลับไป การหายใจของเขาช้าลงและสม่ำเสมอ

เฮ้อ…

อีเวตต์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ แดร์ริล

ในที่สุดแดร์ริลก็ได้รับการรักษา เธอจะได้พักผ่อนกับเขาบ้างเสียที

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า!

แดร์ริลนอนหลับไป 2 ชั่วโมง จากนั้นเขาก็ตื่นขึ้นมา

อีเวตต์มีรูปร่างอันไร้ที่ติ ถ้าหากว่าเธอเข้าร่วมวงการบันเทิงของทวีปจักรวาลโลก นักแสดงหญิงยอดนิยมคนอื่น ๆ แทบจะต้องหลีกทางให้กับเธอ!

อีเวตต์แช่ตัวอยู่ในอ่างไม้และสาดน้ำใส่ตัวเอง อย่างสนุกสนาน

อีเวตต์รู้สึกเหนื่อยล้าและอ่อนแรงเพราะเธอได้แบกแดร์ริลไว้บนหลังมาทั้งวัน เมื่อเธอเห็นว่าทั้งแดร์ริลและดีไวน์ ฟาร์เมอร์ต่างก็กำลังพักผ่อนอยู่ ดังนั้นเธอจึงใช้โอกาสนี้อาบน้ำเพื่อคลายความเหนื่อยล้าของเธอ

อีเวตต์ไม่ได้ต้องการอาบน้ำที่นี่ อย่างไรก็ตาม ในบริเวณนั้นมีกระท่อมมุงจากเพียงแค่สองหลังเท่านั้น และที่สำคัญแดร์ริลก็มองไม่เห็น ดังนั้นอีเวตต์จึงรู้สึกสบายใจและกล้าอาบน้ำในอ่างไม้นี้

อีเวตต์ตกใจเมื่อหันกลับมาและได้เห็นว่าแดร์ริลตื่นแล้ว

แต่แล้วเธอก็สงบลง เธอจ้องมองแดร์ริลและพูดขึ้นว่า "ตื่นแล้วเหรอ?" ในเวลานั้น อีเวตต์ก็ยืนขึ้นเพื่อออกจากอ่างไม้ก่อนจะเดินขึ้นไปสวมใส่เสื้อผ้า

อีเวตต์คิดว่าแดร์ริลมองไม่เห็น!

แดร์ริลอ้าปากค้าง!

ทันทีที่อีเวตต์เดินออกมาจากอ่างไม้ แดร์ริลก็เห็นทุกอย่าง! เขาตกใจมากเขาจนร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาจ้องมองเธออย่างว่างเปล่าขณะที่จิตใจของเขาล่องลอยไปอย่างสมบูรณ์

โอ้แม่เจ้า!

งดงาม!

ช่างเป็นงานศิลปะที่พระเจ้าสร้างขึ้นมาได้อย่างงดงาม!