คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1285

ในขณะเดียวกัน

ในทวีปโมอาน่าเหนือที่ยังรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือน แต่ก็ไม่รุนแรงเหมือนก่อนหน้านี้

“อย่าเพิ่งไปสิเจ้าหนุ่ม มาเล่นกับข้าอีกสักรอบ!” จูปาเจี๋ยดึงเสื้อของแดร์ริลและพยายามอ้อนวอนให้เขาอยู่ต่อ

“คุณโกหกให้ผมเล่นหมากล้อมกับคุณทั้ง ๆ ที่คุณรู้ว่าไม่มีทางออกอื่น คุณไม่ทำให้ผมเสียเวลาไปหน่อยเหรอ? ผมต้องกลับไปยังทวีปจักรวาลโลก ยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมต้องสะสาง ถ้ามีโอกาสผมจะกลับมาเล่นหมากล้อมกับคุณก็แล้วกัน” แดร์ริลกล่าวขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังทางออกของพื้นที่ต้องห้าม

จูปาเจี๋ยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทางออกอยู่ที่ไหน แต่เขากลับหลอกให้แดร์ริลเล่นหมากล้อมด้วยดังนั้นแดร์ริลจึงรู้สึกโกรธมาก!

แต่เมื่อแดร์ริลออกมาถึงหน้าประตูของพื้นที่ต้องห้ามแล้วเขาก็ได้เห็นกองทัพทหารที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นกำลังเดินลาดตระเวนอยู่โดยรอบ

ในเวลานี้ จักรพรรดิโฮ่วอี้รู้แล้วว่าแดร์ริลหนีออกจากคุก ดังนั้นเขาจึงสั่งให้เพิ่มกองกำลังทหารเพื่อตามหาแดร์ริล จักรพรรดิโฮ่วอี้รู้ว่าแดร์ริลยังคงอยู่ในวัง

เมื่อได้เห็นทหารมากมายที่อยู่ด้านนอก แดร์ริลจึงถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถหนีออกไปจากพระราชวังโมอาน่าเหนือได้ ดังนั้น เขาจึงหันกลับและเดินเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามอย่างสิ้นหวัง

เมื่อได้เห็นการกลับมาของแดร์ริล ใบหน้าของจูปาเจี๋ยก็กลับมามีรอยยิ้มขึ้นอีกครั้ง “เจ้าหนุ่ม เจ้าออกจากวังไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? ถ้าเช่นนั้นทำไมไม่มาเล่นหมากล้อมกับข้าต่อล่ะ?”

แดร์ริลไม่สนใจจูปาเจี๋ย เขาต้องเสียเวลาไปครึ่งวันแต่เขากลับถูกจูปาเจี๋ยหลอก ดังนั้นเขาจึงรู้สึกโกรธมาก

เมื่อเห็นว่าแดร์ริลไม่แยแส จูปาเจี๋ยจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ ข้าขอโทษที่โกหกเจ้า เจ้าจะยอมยกโทษให้ข้าได้ไหม?”

แดร์ริลสูดหายใจเข้าด้วยท่าทางที่เฉยชา

จูปาเจี๋ยทำตัวไม่ถูก เขายกมือขึ้นเกาศรีษะด้วยท่าทางกระวนกระวาย

เช้าวันรุ่งขึ้น!

เมื่อคืนนี้แดร์ริลนอนหลับสนิท ไม่นานเขาก็รู้สึกว่าใครบางคนกำลังสะกิดเขาอยู่

'เชี่ย! เกิดอะไรขึ้น?'

ในเวลานั้น จักรพรรดิโฮ่วอี้ยกมือขึ้นมาและลูบหน้าตัวเองเบา ๆ ทันใดนั้น ฝุ่นผงบาง ๆ ก็หลุดออกจากใบหน้าของเขา วินาทีต่อมา ใบหน้าของจักรพรรดิโฮ่วอี้ก็กลายเป็นใบหน้าของจูปาเจี๋ยทันที!

จากนั้น จูปาเจี๋ยก็หัวเราะออกมาอย่างร่าเริง “เจ้าหนุ่ม เป็นยังไงบ้าง? มันวิเศษมากเลยใช่ไหมที่ข้าสามารถเปลี่ยนใบหน้าได้! ข้ารู้ว่าข้าไม่ควรโกหกเจ้า และข้าก็ไม่รู้ว่าข้าจะทำให้เจ้าหายโกรธเคืองข้าได้อย่างไร ดังนั้นข้าจึง คิดเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อทำให้เจ้าอารมณ์ดี ตอนนี้เจ้าจะยกโทษให้ข้าได้หรือยัง?”

'อะไรนะ! นี่เขาหลอกฉันอีกแล้วเหรอ?'

แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่จูปาเจี๋ยด้วยความประหลาดใจและถามขึ้นว่า “คุณสามารถแปลงร่างได้งั้นเหรอ?”

จูปาเจี๋ยเปลี่ยนใบหน้าให้เป็นใบหน้าของจักรพรรดิโฮ่วอี้ได้สมจริงมาก!

“แปลงร่างงั้นเหรอ? ข้าแปลงร่างได้ที่เสียไหนกันล่ะ” ในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น เขาก็หยิบขวดขวดหนึ่งซึ่งมีขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า จากนั้นเขาก็ยื่นขวดในมือให้แดร์ริลดูและพูดขึ้นว่า “ที่ข้าสามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาได้ก็เป็นเพราะสิ่งนี้ต่างหากล่ะ”