คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1459

“คุณโยฮัน สาวกของคุณช่างเก่งกล้า!” เจฟฟ์กัดฟันแน่นขณะกล่าวเช่นนั้นกับปาร์คเกอร์ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและเดินจากไปทันที

จนถึงตอนนี้ เจฟฟ์ยังคงคิดว่าแดร์ริลเป็นสาวกของปาร์คเกอร์

เมื่อเห็นเจฟฟ์เดินจากไป ปาร์คเกอร์ก็ยืนนิ่งด้วยความงุนงงอยู่เป็นเวลานาน

เมื่อปาร์คเกอร์กลับมามีสติ เธอก็ไม่สามารถซ่อนความอยากรู้อยากเห็นที่อยู่ภายในใจของเธอเอาไว้ได้ “คุณชนะเขาได้ยังไง?”

แดร์ริลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งขณะตอบด้วยท่าทางสบาย ๆ ว่า “อาจเป็นเพราะว่าผมโชคดีน่ะ”

ว้าว!

ในเวลานั้น เสียงอุทานของฝูงชนก็ดังขึ้นก่อนที่ร่างของคนคนหนึ่งจะเดินออกมาจากกลุ่มผู้คน

เขาคือ คีแลนซ์!

บรรดาสาว ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็กรีดร้องอย่างตื่นเต้น

“คุณด็อกโกออกมาแล้ว!”

“วันนี้เขาเป็นผู้ชนะที่มีคะแนนสูงสุดในการแข่งขันวรรณกรรมอีกครั้ง!”

“เขาเป็นอัจฉริยะที่สมบูรณ์แบบ เขาช่างหล่อเหลาและมีพรสวรรค์มากจริง ๆ !”

แม้แต่ปาร์คเกอร์ก็ยังจ้องมองคีแลนซ์ด้วยความชื่นชมอย่างสุดพรรณนา จากนั้น เธอก็พึมพำกับตัวเองเบา ๆ ว่า “ไม่เสียแรงที่ฉันเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ เพราะฉันได้พบกับคนเก่งมากมาย! ฉันหวังว่าฉันจะไม่ต้องแข่งขันกับคีแลนซ์นะ!”

ในสายตาของปาร์คเกอร์ มีเพียงคีแลนซ์เท่านั้นที่มีความสามารถเหนือกว่าเธอ!

“หึหึ…” เมื่อแดร์ริลสังเกตุเห็นสีหน้าที่ดูหลงใหลคลั่งไคล้ของปาร์คเกอร์ เขาก็ยกมือขึ้นและพูดว่า “ถ้างั้นผมไปก่อนล่ะ! เจอกันพรุ่งนี้”

จากนั้น แดร์ริลก็หันหลังกลับและเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะเหลียวมองคีแลนซ์ ถึงแม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์มากเพียงใด แต่แดร์ริลก็ไม่รู้สึกเป็นกังวล เนื่องจากว่าแดร์ริลมีผางถ่งเป็นผู้ช่วยของเขา!

เมื่อแดร์ริลเดินมาจนใกล้ถึงโรงเตี๊ยม เขาก็สังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเขา เขาเห็นผู้ชายหลายสิบคนสวมใส่ชุดในลักษณะเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาจากสำนักเดียวกัน

ในขณะที่ผู้นำของพวกเขาเป็นชายรูปร่างกำยำและมีสีหน้าที่มืดมน

เขาคือแทด ลีโอ ผู้ชายร่างใหญ่ที่แพ้การต่อสู้ในช่วงเช้าของวันนี้! ในขณะที่ผู้ชายที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาคือพี่น้องของเขา

“ลูก้า มูนไลท์!”

แทดก็โกรธจัดเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอย่างดุเดือดว่า “นายไม่มีทางเลือก! เมื่อเช้านี้ที่นายเอาชนะฉันได้ก็เป็นเพราะว่านายโชคดีเท่านั้น เพราะนายไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของฉันด้วยซ้ำ!”

แทดเป็นถึงผู้อาวุโสของสำนักต้นเทียน และมันก็เป็นเรื่องที่น่าอับอายถ้าหากว่าเขาจะต้องตกรอบไปแบบนั้น

แทดอาจจะแพ้การประลองแต่เขาจะไม่ยอมแพ้แดร์ริลเด็ดขาด!

ในเวลานั้น กลุ่มพี่น้องของแทดเข้ามารุมล้อมแดร์ริลเอาไว้ก่อนจะจ้องเขม็งไปที่เขาอย่างดุเดือด

“เฮ้! หรือว่านายเป็นคนขี้ขลาด?”

“มันก็แค่การแข่งขันเพื่อความสนุกเท่านั้น มันไม่ใช่การต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายสักหน่อย…”

“ฉันบอกแล้วว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนขี้ขลาด ฉันเดาว่าเขาจะต้องใช้ลูกเล่นสกปรกเพื่อเอาชนะการแข่งขันในตอนเช้าแน่ ๆ !”

'ลูกเล่นสกปรกงั้นเหรอ?' แดร์ริลหัวเราะและเบือนหน้าหนีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

'ฉันสามารถบดขยี้แทดที่เป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์ขั้นสามได้ด้วยเพียงมือเดียว แล้วทำไมฉันจะต้องใช้ลูกเล่นสกปรกด้วยล่ะ?'