คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1468

คนที่สามารถคว้าโอกาสในช่วงเวลาสำคัญได้ จะเป็นผู้ควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดและจากประสบการณ์ของแดร์ริล สถานการณ์ในตอนนี้คือโอกาสที่เหมาะสมที่สุด

อย่างไรก็ตามปาร์คเกอร์ส่ายหน้าไม่เห็นด้วยกับความคิดของแดร์ริล “ไม่! ตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด เราอาจจะถูกจับได้ถ้าหากว่าเราบุกเข้าไปตอนนี้”

ใบหน้าของปาร์คเกอร์ดูมุ่งมั่นขณะกล่าวต่อว่า “เราจะรอจังหวะที่เหมาะสม”

‘บัดซบ! นี่เป็นโอกาสที่ดีมากแต่เธอตัดสินใจที่จะรอก่อนงั้นเหรอ?’ แดร์ริลอารมณ์เสีย

“แต่ถ้าหากว่าควินตันและอีกสามคนเอาชนะ ผู้เข้าแข่งขันสองคนนั้นได้เราจะสูญเสียโอกาสไปอีก” แดร์ริลกล่าว

“คุณกำลังบอกว่าควินตันและอีกสามคนเป็นพันธมิตรกันงั้นเหรอ?” ปาร์คเกอร์ถามอย่างสงสัย

แดร์ริลพยักหน้า

ปาร์คเกอร์เลิกคิ้วขณะมองดูการต่อสู้ที่อยู่ข้างหน้าและพูดขึ้นว่า “มีเพียงสองคนเท่านั้นที่จะผ่านเข้าสู่รอบต่อไป แล้วพวกเขาทั้งสี่คนจะเป็นพันธมิตรกันได้ยังไง?”

จากนั้นปาร์คเกอร์ก็ส่ายหน้าอย่างหนักแน่น

แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่น เขารู้สึกผิดหวัง ถึงแม้ว่าปาร์คเกอร์จะเป็นคนที่มีความสามารถและเก่งในด้านวรรณกรรม แต่เธอก็ยังขาดประสบการณ์อีกมากเนื่องจากว่าเธอเข้าใจในทางทฤษฎีเท่านั้น

‘เห็นได้ชัดว่าควินตัน ไททัส และอีกทั้งสองคนเป็นพันธมิตรกันแต่ปาร์คเกอร์ก็ยังมองไม่ออก' แดร์ริลครุ่นคิด

แดร์ริลส่ายหน้าอย่างขมขื่นและไม่ได้พูดอะไรอีก

มันคงจะเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายให้ปาร์คเกอร์ฟังถึงความประสงค์ร้ายที่เจฟฟ์และเพื่อน ๆ มีต่อเขา และเหตุใดพวกนั้นจึงมุ่งเป้ามาที่เขา

สิบนาทีผ่านไป

ทันทีที่ควินตันมาหยุดอยู่ตรงหน้าปาร์คเกอร์ เขาก็พูดขึ้นว่า ”คุณโยฮัน! คุณเป็นคนฉลาด แต่ทำไมคุณถึงต้องการช่วยเขาที่เป็นเพียงแค่สาวก คุณไม่จำเป็นต้องสร้างพันธมิตรกับเขาเลย คุณก็เห็นแล้วว่าสถานการณ์ในตอนนี้คือสี่ต่อสอง ถ้าหากว่าคุณฉลาดเพียงพอก็แค่ยอมรับความพ่ายแพ้และออกจากการแข่งขันไปแต่โดยดี”

ปาร์คเกอร์กัดริมฝีปากแน่นขณะจ้องมองไปที่ควินตันด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “คุณคิดว่าพวกคุณจะชนะเพียงเพราะว่าพวกคุณมีพันธมิตรงั้นเหรอ? อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิ!”

ใบหน้าของปาร์คเกอร์ไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ แต่ภายในใจของเธอกลับรู้สึกตื่นตระหนก ‘สี่ต่อสอง… แล้วเราจะเอาอะไรไปสู้กับพวกเขา?’

และที่สำคัญ ลูก้าก็ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลย

“ปาร์คเกอร์” ในเวลานั้น แดร์ริลเดินเข้ามาใกล้เธอและกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า “ไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราจะไม่แพ้! เพราะผมมีวิธีเอาชนะพวกเขา!”

น้ำเสียงของแดร์ริลแผ่วเบาจนมีเพียงปาร์คเกอร์เท่านั้นที่ได้ยิน

ควินตันหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาและเย่อหยิ่งเพราะเขาคิดว่าแดร์ริลกำลังตื่นตระหนก เมื่อได้เห็นเขากระซิบกระซาบกับปาร์คเกอร์เบา ๆ เช่นนั้น