คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 178

ในเมื่อมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด แดร์ริลจึงไม่กังวลว่าพวกลินดันจะเห็นเขาทานมื้อค่ำกับเชลลี เชลลีช่วยพ่อของเขาไว้มากตั้งแต่เขาเข้าโรงพยาบาล อีกทั้งวันนี้เธอยังถูกด่าทอจากซาแมนธาอย่างไม่มีเหตุผล แดร์ริลจึงรู้สึกว่าเขาควรเลี้ยงเธอสักมื้อ

"พี่ชายแดร์ริล คุณแน่ใจเหรอคะว่านี่เป็นความคิดที่ดี?" เชลลีกล่าว เธอกัดริมฝีปากของเธอ และอายเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ ซาแมนธาเพิ่งมาสร้างปัญหา หากเชลลีออกไปทานมื้อค่ำกับแดร์ริลอีก พวกลินดันจะต้องเข้าใจผิดไปใหญ่แน่

แดร์ริลดูเหมือนจะไม่กังวลเลย "มีอะไรต้องกลัวล่ะ? ผมแค่อยากจะขอบคุณคุณที่ดูแลพ่อแม่ผมมาตลอดไม่กี่วันนี้"

เมื่อเขากล่าวดังนั้น เขาก็มองเชลลีด้วยท่าทางชื่นชม คงเป็นการโกหกหากจะปฏิเสธว่าเชลลีนั้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสวยงามแบบผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเวลาที่เธอหน้าแดง นั่นทำให้เธอน่าหลงไหลมาก

โดยไม่ลังเลอีก เชลลีตอบรับคำเชิญไปดินเนอร์

ลิลี่และซาแมนธาเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากโรงพยาบาล และรู้สึกถูกดูหมิ่น

"แม่ว่าลูกควรจะไปหย่ากับไอ้ขยะนี่เลย เห็นหน้าเขาเมื่อกี้ไหม? เขามันเย่อหยิ่งทั้ง ๆ ที่ไร้ค่าเหมือนหมา!" ซาแมนธากล่าวในขณะที่พวกเธอเดินออกจากโรงพยาบาล

เธอยังคงบ่นอย่างไม่หยุดหย่อนถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาล คำพูดของซาแมนธาเริ่มเข้าไปถึงลิลี่

"แม่ หยุดพูดถึงเรื่องนี้สักที ได้ไหม? หนูจะคิดเรื่องนี้ด้วยตัวเอง" เธอกล่าว พร้อมกับกัดริมฝีปากของเธอ

ลิลี่สับสน เธอรู้สึกขมขื่นเมื่อเห็นแดร์ริลมีความสุขและสบายใจมากเมื่อเขาอยู่กับเชลลี ในขณะเดียวกัน มือถือของเธอก็ดังขึ้น มันเป็นสายจากวิลเลียม

"ลิลี่ คุณย่าป่วย กลับมาเร็ว!" วิลเลียมตะโกน

'อะไรนะ? คุณย่าป่วยเหรอ?' ลิลี่คิด

ก่อนที่เธอจะตอบสนอง วิลเลียมก็วางสายไปก่อนแล้ว ทันใดนั้น ลิลี่ก็ขึ้นรถแล้วมุ่งตรงกลับไปที่เขตอยู่อาศัยของตระกูลลินดัน

เธอเดินไปแล้วนั่งข้างคุณย่า "คุณย่า ย่าเรียกหนูมาทำไมเหรอคะ?"

คุณย่าถอนหายใจ "หนูน้อยลิลี่ ย่าทำเป็นปิดตาข้างเดียวให้หลานมาตั้งแต่หลานดูแลธุรกิจของตระกูล หลานทั้งทำงานหนักและไม่ชอบยอมแพ้ แต่หลานมีความสามารถไม่พอ นอกจากจีเซลล์ ลินด์ท มีอะไรอีกที่หลานทำตลาดได้ดี ธุรกิจอื่นทั้งหมดนั้นไม่ได้ดีขนาดนั้น"

ลิลี่ตกใจ "คุณย่า สิ่งที่คุณย่าต้องการจะบอกก็คือ-"

"หนูน้อยลิลี่ หลานยังเป็นหญิงสาวอายุน้อย ธุรกิจของตระกูลนั้นเป็นความรับผิดชอบที่มากเกินไปสำหรับหลาน มันเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับหลานที่ต้องดูแลมันทั้งหมด ย่าพูดถูกไหม?" คุณย่ายิ้ม เธอขัดลิลี่ก่อนที่เธอจะกล่าวจบ

ลิลี่ยังคงนิ่งเงียบ คุณย่าพูดถูก ตั้งแต่ที่เธอดูแลกิจการทั้งหมด เธอก็ใช้เวลามากมายไปกับการทำงาน แม้กระทั่งพนักงานของเธอกลับบ้านแล้วในตอนกลางคืน เธอก็ยังคงอยู่ในออฟฟิศ อ่านและทำแผนธุรกิจ มันเหนื่อย แต่เธอก็รู้สึกว่ามันได้ผลเช่นกัน มันก็ดีกว่าการถูกคนอื่นดูหมิ่นเหมือนในอดีต ตอนนี้เธอดูแลธุรกิจของทั้งตระกูล ทุกคนล้วนต้องเงยหน้ามองเธอ และเธอเองก็เพลิดเพลินกับมัน

"หนูน้อยลิลี่ ย่าคิดว่าหลานควรพักผ่อนเสียหน่อย ทำไมหลานไม่มอบหุ้นของหลานล่ะ? ผู้หญิงแบบหลานไม่จำเป็นต้องมีหุ้นมากมายนักหรอก" คุณย่ายิ้ม